Jet Set Pro Skater
Naast het skaten zelf heb ik als klein jochie ook honderden uren versleten aan verschillende Tony Hawks en Jet Set Radios. Toen Bomb Rush Cyberfunk onthuld werd kon ik mijn ogen dan ook niet geloven. Wat in eerste instantie leek op een vervolg op het in 2002 uitgekomen Jet Set Radio Future, bleek een gloednieuwe game te zijn van het Nederlandse Team Reptile. Skaten, graffiti spuiten en een funky soundtrack, overgoten met een zwaar gestileerd cartoonsausje. Het zat er allemaal in. Het plaatje klopte helemaal. Toch bleef er in de jaren na deze aankondiging en bij de trailers die daarop volgden een stemmetje zeuren in m’n achterhoofd dat ik niet te hyped moest zijn.
Ontwikkelaars proberen namelijk al jaren de kracht van spellen als Jet Set Radio en Tony Hawk na te bootsen, maar het lukt ze vrijwel nooit. Zo hebben recentelijk spellen als Hover en Butterfly tevergeefs geprobeerd de magie van deze titels te kopiëren. Zelfs SEGA zelf, de uitgever van Jet Set Radio, wist met Jet Set Radio HD de franchise niet te geven wat het verdiende. Waarom zou een klein team nuchtere Nederlanders dat dan wel lukken? Waarom zouden zij er wel in slagen om een game neer te zetten die zich kan meten met de grootheden in het genre? Die legendarische games uit mijn jeugd.
Nostalgie
Gelukkig waren deze zorgen helemaal voor niks. Na de controller nog geen tien minuten in m’n vuisten geklemd te hebben, zag ik m’n jeugd aan mij voorbij flitsen. Het leek die iconische scene uit Ratatouille waar de restaurantrecensent een hap neemt die hem doet denken aan het eten van z’n moeder. Ik keek naar links en zag een klein Gertje door de huiskamer scheuren op een houten plank, terwijl de geur van warm zaagsel van de zelfgebouwde skateschansen mijn neus vulde. Rechts van me sjeesde een oudere versie van mezelf van de berg in SSX en bekladde hij muren in Marc Eckö's Getting Up. Ik weet niet hoe, maar Team Reptile heeft het geflikt.
Wie de game opstart wordt begroet met een ontsnapping uit de cel. Dit lijkt goed te gaan, tot je op het laatste moment door de mysterieuze DJ Cypher onthoofd wordt met een LP. Gelukkig weten Tryce en Bel, twee leden van de Bomb Funk Crew, je lichaam in leven te houden door er een rooie toeter op te plaatsen. Na het krijgen van de toepasselijke nickname Red sluit je je aan bij de Bomb Funk Crew en ga je samen met je kornuiten op avontuur in New Amsterdam. Hierbij probeer je alle gebieden die toebehoren aan andere crews over te nemen. Hopelijk vergaar je zo ook meer informatie over wie er achter het masker van DJ Cypher zit.
New Amsterdam
New Amsterdam is opgedeeld in een dikke handvol gebieden waar je al grindend en flippend op je skates, skateboard of BMX-fiets doorheen scheurt. Met de onderste actieknop kun je springen en de overige drie knoppen gebruik je om trucjes uit te voeren. Met een druk op de linker schouderknop ruil je je skatewaar in voor de benenwagen en met de linker trigger gebruik je je jetpack. De toevoeging van deze jetpack zorgt ervoor dat je jezelf in de lucht van een boost kunt voorzien. Om afstanden die net even te ver zijn toch te overbruggen en zo je combo voort te zetten. Op elke hoek van de straat staat wel een of andere weirdo op je te wachten die wil dat je een bepaalde route aflegt of zijn of haar score verbreekt. Reputatiepunten en nieuwe graffiti om New Amsterdam mee te bekladden zijn je beloning. Heb je genoeg reputatiepunten vergaard, dan breiden de gebieden zich uit. Maar hoe meer graffiti je spuit, hoe meer politie je achter je aan krijgt.
Hiermee stuiten we gelijk op een van de minpunten van Bomb Rush Cyberfunk. De combat is namelijk niet om over naar huis te schrijven. Wie wil ontsnappen aan de politie, moet af en toe een smeris een flinke muilpeer verkopen. Helaas zit er door een gebrek aan audiovisuele feedback geen enkel gewicht aan deze klappen. Bovendien kun je niet locken op een vijand. Dat maakt vooral het neerhalen van vliegende belagers lastig wanneer de camera tegenwerkt. Gelukkig zijn deze gevechten vaak optioneel en kun je de politie ook afschudden door van outfit te wisselen. Maar de keren dat je móet vechten om verder te komen in het verhaal zijn verreweg de minste momenten van de game.
Een bekend geluid
Bomb Rush Cyberfunk steekt z’n invloeden niet onder stoelen of banken. Dat is ook te merken in de muziek. Deze bestaat uit een flinke mix van hip-hop, funk en elektronische muziek waar de Funky Uncle himself, legendarische componist Hideki Naganuma drie tracks voor heeft gecomponeerd. Ten tijde van de Dreamcast was hij in dienst was van SEGA, waar hij een grote bijdrage heeft geleverd aan de sound van Jet Set Radio. Ook een naam als 2 Mello is geen onbekende voor de echte Jet Set Radio-fan en zelfs Dom McLennon van hip-hop boyband Brockhampton heeft een bijdrage geleverd aan de soundtrack. Doordat ieder gebied in New Amsterdam z’n eigen mix kent wil de eentonigheid nog wel eens toeslaan wanneer je voor de vijfde keer in een uur hetzelfde nummer voorbij hoort komen. Mocht je hier geen zin in hebben, dan kun je via je in-game telefoon zelf kiezen welk nummer je wilt horen. Het zou leuk geweest zijn als we zelf mixes samen zouden kunnen stellen, maar dat kan helaas niet.
Waar Bomb Rush Cyberfunk qua art direction nagenoeg perfect is, mankeert er aan de technische kant van het spel nog wel het een en ander. Wij hebben de Nintendo Switch versie gespeeld, waarop de game in 720p draait. Door de prachtige cartoon-look ziet het spel er ongeacht de ietwat lage resolutie echt fantastisch uit, maar de framerate wil nog wel eens tegenstribbelen. De game draait van zichzelf in een hele solide 30 frames per seconde, maar voor een spel als dit is dat eigenlijk te laag. Gelukkig kun je door de mysterieuze Unleash the beast!-optie te activeren de game in 60 frames per seconde spelen, waardoor het gelijk een stuk sneller aanvoelt. Deze modus niet altijd even stabiel, maar we hebben er gelukkig nooit een combo door verloren. Ook zijn sommige afbeeldingen in het spel van dichtbij van een erg lage resolutie. Niks ernstigs, maar toch een kleine smet op een game die visueel zo strak in elkaar zit. Als spelen in handheld-modus niet echt een meerwaarde voor je heeft, kan je wellicht beter voor de PC-versie gaan. Of even wachten op de PlayStation- of Xboxversie die beiden in september verschijnen.
Stijlvol skaten
Hoewel Bomb Rush Cyberfunk eigenlijk in alles lijkt op een combinatie van de Jet Set Radio en Tony Hawk games, is het gelukkig geen regelrechte kloon. Het spel ligt een stuk lekkerder in de hand dan Jet Set Radio en er zijn een hoop Quality of Life-verbeteringen doorgevoerd die de flow van het spel soepeler maken. Zo hoef je geen spuitbussen te verzamelen om graffiti te kunnen spuiten zoals in Jet Set Radio. In Bomb Rush Cyberfunk werkt dit met een timer. Door verschillende vormen te tekenen met je stick kun je tal van graffititekeningen op de muren kalken. Dat geeft je veel meer artistieke vrijheid dan Jet Set Radio, waar je per formaat slechts één stijl graffiti kon kiezen. Ook hoef je tijdens trucjes niet te balanceren, zoals in Tony Hawk. Zo kun je je focussen op de trucs in plaats van het overeind blijven. Hierdoor zoef je binnen de kortste keren als een ware acrobaat door het beeld, terwijl je de meest krankzinnige combo’s uit je skatemouw tovert. Het heeft misschien niet de precisie van een Tony Hawk’s Pro Skater 1+2, maar skaten heeft er nog nooit zo stijlvol uitgezien.
Een gevorderde skater bereikt in een uur of tien de credits. Daarna zijn er nog vele challenges te behalen, muren te schilderen en personages vrij te spelen. Het was handig geweest als ieder gebied een soort checklist had die je af kon werken om te zien wat je nog niet had gedaan, maar helaas is dit niet aanwezig. Gelukkig zit dit het speelplezier niet in de weg en is het puur genot om de straten van New Amsterdam onveilig te mogen maken. Bomb Rush Cyberfunk is misschien niet de meest originele game, maar het is een spel waar wij als Nederlandse gamers trots op kunnen zijn. En hoewel de game niet perfect is, kan ik niet anders dan blij zijn dat ik na ruim 20 jaar weer met zo’n titel aan de slag kan. Het was het wachten waard.
Conclusie
1940 
9)
26-08-2023 14:03
