Fable II

Fable II

Fable 2 is een direct vervolg op de eerste game maar speelt zich enkele eeuwen later af. Waar je de eerste game als een middeleeuwen-setting zou kunnen bestempelen, lijkt Fable 2 zich meer af te spelen tijdens het tijdperk van de industriële revolutie Belangrijkste punt in de hele game is ‘emotie’, en de manier waarop Molyneux dit uitlegt is weer typisch zo’n vooruitstrevende visie van hem. Fable 2 moet je op zodanige manier in de spelwereld opzuigen dat je je oprecht gaat hechten aan de personages en de wereld om je heen. Hoe hij dat wil bereiken? Door een aantal nieuwe elementen toe te voegen.

Zo zul je in Fable 2 niet langer alleen op pad zijn. Je hebt namelijk een trouwe viervoeter aan je zijde, die vijanden afschrikt of aanvalt, opvallende zaken in de spelwereld aan kan wijzen of je naar geheime locaties leidt. Deze hond is ook een weerspiegeling van jouw karakter. Maak je van jouw avontuur een grote bloederige queeste waarbij niets en niemand het ontbeert, dan zal ook jouw hond in een vals rotbeest veranderen, en vice versa natuurlijk. Maar je hond is natuurlijk niet onsterfelijk en dus zul je hem naar huis moeten sturen als hij zwaar gewond is

Waar het in Fable mogelijk was om een vrouw (of man) te trouwen, kun je in dit deel zelfs kinderen krijgen (en maken natuurlijk). Leukste hieraan is nog wel dat je ook de mogelijkheid hebt om met een vrouwelijk personage te spelen, waardoor het ook mogelijk is om met een dikke buik door de spelwereld te lopen. Heb je eenmaal een gezin gesticht, dan zullen ze realistisch reageren wanneer jij thuiskomt na een lang avontuur. En net als bij je hond zal ook je kind door jou beïnvloed worden. Hang je de nobele held uit, dan krijg je een poeslief kindeke, slacht je alles dat los en vast zit, dan wordt het een ettertje om trots op te zijn. Fable 2 biedt meer dan zijn voorganger.