Bij het opstarten van de game valt meteen op dat N3II er een stuk beter uitziet dan zijn voorganger. In een kort animatiefilmpje zie je een enorme veldslag. Het is direct duidelijk dat de charactermodellen er gedetailleerder en scherper uitzien dan in het eerste deel en dat de omgevingen ook redelijk uit de verf komen. Tot zover dus een aardig begin. Na een korte introductie start je de game met Galen. Deze brute strijder lijkt er geen zak om te geven of hij op het slagveld overleeft of niet. Zijn witte haar en littekens verraden dat hij al een flink aantal veldslagen heeft meegemaakt.
Vijf personages, maar nauwelijks persoonlijkheid.
Net als in het eerste deel zul je gaandeweg nieuwe personages vrijspelen. Deze zullen tijdens het verhaal van Galen geïntroduceerd worden, om vervolgens selecteerbaar te worden in het menu. Helaas blijkt al snel dat het weinig uitmaakt of je kiest voor de strijder Galen, de reus Maggni, guardian Zazzi, moordenaar Lem of koningin Sephia. Okay, elk personages speelt net een klein beetje anders, maar elk level komt toch steeds op hetzelfde neer. Ga naar een gebied, moord alles uit en ga weer verder naar het volgende stuk. Nu ziet N3II er zoals gezegd beter uit, maar er is qua gameplay eigenlijk heel weinig veranderd ten opzichte van zijn voorganger. Net als vorige keer, moet je nu ook vele duizenden tegenstanders uitschakelen. De personages worden tijdens het verhaal ook nauwelijks uitgediept, waardoor je ook geen binding met ze hebt. Elk level bevat wel een aantal extra opdrachten, maar het stomme is dat je veel van deze opdrachten puur bij toeval ontdekt. Het is slechts één van de vele nadelen die ik tijdens het spelen ontdekte.
Tot nieuwe hoogtes, maar niet op een goede manier.
N3II zit namelijk vol met kleine én grote minpunten. Zo zijn de tegenstanders nauwelijks gevaarlijk te noemen. Het gebeurt zelfs geregeld dat je een enorme menigte om je heen hebt staan en lijken ze te wachten tot jij ze afslacht. In de tussentijd zullen ze namelijk zelden zelf aanvallen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, de eindbazen en enkele reuzen doen behoorlijk veel schade. Maar dat gebeurt dan vaak weer op zo’n belachelijke manier dat je de game niet meer serieus kunt nemen. Het gebeurt namelijk geregeld dat je een aantal reuzen op je dak krijgt en je simpelweg geen kant op kunt. De game wordt dan frustrerend, omdat die reuzen je bijvoorbeeld als een bal in de lucht heen en weer tennissen.
De enige oplossing voor dat probleem is het gebruiken van je speciale moves. Tijdens het vechten zal ook langzaam een balkje vollopen waardoor je tijdelijk een enorme boost in aanvalskracht krijgt. Dit is ook echt de enige mogelijke manier om uit zo’n benarde situatie te ontsnappen. Lukt dat niet op tijd, dan zul je een checkpoint terug gezet worden. Helaas houdt dit geregeld in dat je helemaal opnieuw mag beginnen.
Zielig
Tijdens het spelen van de levels verdien je zielen die je kunt gebruiken om je personage te versterken, je wapens te upgraden en je accessoires op te voeren. Dat is ook hard nodig, want het is vooral de hoeveelheid tegenstanders die gestaag toeneemt. Na het uitspelen van elk level verdien je naast alle zielen ook een ranking. Deze rankings zijn weer gekoppeld aan verschillende achievements, dus het is wel zaak om je best te doen. Hoewel, na het uitspelen van het eerste verhaal had ik in bijna alle levels een A-rank weten te behalen. Erg lastig bleek het dus niet.
Het is alleen wel de vraag of je het zo lang volhoudt dat je met alle personages het verhaal weet uit te spelen. De gameplay valt namelijk snel in herhaling. Daarnaast liep de game tijdens het testen ook meerdere keren vast. De levels zijn ook verre van kort, dus de slechte plaatsing van checkpoints en de vastlopers kunnen heel frustrerend zijn. Op die manier wordt je motivatie om de controller op te pakken ook enorm beperkt. Zo kan het voorkomen dat je een level een uur speelt en het vervolgens allemaal voor niets is geweest.
Koopje?
Zelfs de toevoeging van een multiplayer mode weet deze game niet meer te redden. Op dit moment gaat N3II voor een adviesprijs van 30 euro over de toonbanken. Dat lijkt op zich een koopje, en als je het écht zou willen dan kun je ook tientallen uren in deze game steken. Toch ben ik van mening dat zelfs dat teveel geld is en dat je zelfs, wanneer hij voor tien euro in de budgetbakken te vinden is, beter andere games kan kiezen.
Conclusie
N3II is een titel die best wat potentie heeft. Helaas komt de game simpelweg niet goed uit de verf. Aanvankelijk lijkt het best aardig, maar de vele bugs, vastlopers en de eenzijdige gameplay weten deze illusie al snel om zeep te helpen. Eigenlijk was het al vreemd dat er überhaupt tweede deel in deze serie is gemaakt. De eerste game was al een vrij generieke titel, maar N3II doet daar zelfs nog een spreekwoordelijk schepje bovenop. Deze game schreeuwt simpelweg budgetbak. En zelfs dan kun je er misschien beter met een boog omheen lopen.
Oordeel Ninety-Nine Nights (N3) II (Xbox360)
- Graphics 60
- Gameplay 40
- Originality 40
- Sound 60
- Replay 50
- Eindcijfer 50