smash 'n survive kopen

Review Smash 'N Survive (PS3)

Omdat mijn Wifi wat moeite had de 2 gigabyte aan data, wat Smash ’n Survive ruwweg is, binnen te halen, besloot ik de website van ontwikkelaar V2 games eens te bezoeken. Wat allereerst opvalt is dat ze heel trots zijn op Smash ’n Survive, het is namelijk hun eerste game. Daarnaast is te lezen in de bedrijfsstrategie dat dit Indische bedrijf zich wil gaan richten op sterke nieuwe games. Ze willen zich richten op de westerse markt en downloadable games. Dat is weer eens wat anders zullen we maar zeggen, want in het verleden heeft de Indische games markt zich vooral op de Indische markt gericht, getuige dit artikel. Aan deze ontwikkelaar nu de taak om het ingezakte genre van de car combat alvast op te warmen voor Twisted Metal. Het zal schelen dat de meest recente game in dit verloren geraakte nichesegment Blood Drive was, een game waar niemand graag aan terug denkt.

Notendop
In een paar woorden kenmerkt het car combat genre zich door een vleugje racen toe te voegen aan een schietspel. Men neme het al oude Battle Tanks en vervangen de slome tanks door snelle wagens. Gooi deze auto’s in een arena en geef de speler een opdracht mee: schiet op alle andere auto’s. Herhaal dit ieder level in een andere omgeving. Klinkt saai? Totaal niet, want voor velen was de strijd tussen Twisted Metal en Vigilante 8 het toppunt van de PS1 tijd. V2 zal dit zich ook hebben gerealiseerd toen ze Smash n Survive (vanaf hier SnS) ontwikkelden, want het eerste dat direct zal opvallen aan dit spel, is de onmiskenbare retro kwaliteit. Voor een downloadable game is dat geen kritiek, maar met de nieuwe Twisted Metal in het verschiet zal je wel even aan dit grafische stapje terug moeten wennen.

Aan de slag
Met grote moeite is het mijn WiFi netwerk vanavond toch nog gelukt om de data voor SnS binnen te halen. Mooi, aan de slag dus! SnS opent met een lekker fout openingsscherm waarop helaas het grootste gebrek van deze game direct duidelijk wordt: er is geen optie voor een online multiplayer aanwezig. Jammer, want samen is doorgaans stukken gezelliger in car combat. Daarom is er wel een twee player splitscreen optie, wat bijdraagt aan de nostalgische sfeer rondom SnS. In mijn eentje kies ik voor de eerste beschikbare auto. Er zijn een paar kleine dingetjes zelf aan te passen, zoals een spoiler en gril, maar bijdragen aan de statistieken (kracht, snelheid en controle) doet het niet. De eerste missies richten zich op racen, wat mij zeer tegenvalt, maar al snel speel je nieuwe auto’s vrij. Deze kun je aanschaffen met bounty-punten, welke je verdient door zoveel mogelijk doelen te halen in de missies. De nieuwe auto’s hebben ieder een eigen wapen. De wapens verschillen van fysieke boren en zagen op motorkappen tot vlammenwerpers en shockveroorzakende apparaten. Helaas zijn deze wapens niet te kiezen en koop je dus het complete pakket van een wagen en wapen.

Raggende mannen (in auto’s)
Een downloadable game hoeft alleen maar leuk en goed speelbaar te zijn. Op dat gebied is SnS een wisselend pakket. Het gros van de levels zal neerkomen op het inbeuken op andere auto’s. De variatie zit in hem in de doelen. Soms speelt tijd een rol, andere keren dien je een door de AI bestuurde auto te beschermen. Ondanks dat iedere missie uiteindelijk op hetzelfde neerkomt, is het inbeuken op andere auto´s en je een weg banen door de arena´s een bevredigende bezigheid. Het zal hem in de simpliciteit zitten, want “Wie het best ramt, wint”. Simpel. De muzikale ondersteuning is helaas zeer matig, wat aansluit bij de zeer matige graphics. Toch is SnS een leuk spel, omdat het meer is dan een optelsom van zijn delen. Een half uur per dag je verstand op nul zetten en knallen met lompe auto’s kan namelijk verademend en zelfs geestverlichtend werken. Geen morele keuzes of lastige afwegingen, gewoon meegaan met de flow van rammen en beuken.

Waar voor je geld?
Wat kun je tegenwoordig nog allemaal voor 13 euro kopen? Een enkel kaartje voor de IMAX(1,5 uur naar een scherm staren), een Burger King menu voor twee (niet bepaald gezond te noemen) of SnS? Ikzelf ga dan toch voor SnS , twee à drie uur simpel vermaak plus een twee speler splitscreen modus voor als er een keer een vriend of vriendin langs komt. Voor de trophy hunters onder ons is het misschien leuk om te weten dat de trophies voor het oprapen liggen in de campaign modus. Een online modus had de houdbaarheid ongetwijfeld wat verder opgerekt, maar had tegelijkertijd niet gepast in V2´s retro pakket. Natuurlijk is de doelgroep van SnS beperkt tot liefhebbers van deze niche.

Conclusie
SnS is een matig product op bijna alle deelgebieden, behalve de gebieden vermaak en lol. Daardoor is SnS zeker niet voor iedereen weggelegd, enkel voor mensen die zich hersenloos kunnen vermaken met botsende auto’s. Een sterke nostalgische hang naar car combat draagt ook zeker bij in je mening over dit spel, waarbij het ook zal schelen of je erg gesteld bent op HD beelden. Voor deze beperkte groep gamers is SnS een leuk en betaalbaar tussendoortje om het wachten op die grote car combat game te vergemakkelijken. Anderen moeten deze game lekker aan zich voorbij laten ~~scheuren~~…uhm gaan.

Deze review is geschreven door Jeroen Knop