Het dit jaar uitgekomen Resident Evil 4 Remake (ja, echt, dit jaar …) was een geweldige modernisering van een klassieker. Met name de soepelere besturing en knappe RE Engine-graphics deden het spel als nieuw voelen. Tegelijkertijd bleef de heerlijke gameplaycyclus uit het PlayStation 2-tijdperk behouden. Ik had weinig aan te merken op deze vernieuwde versie, maar als ik dan toch iets moet verzinnen … wat kregen charmeurs Luis en Ada crimineel weinig schermtijd, zeg. Doe hier iets aan, Capcom!


Separate Ways is een klein, maar fijn toetje voor wie geen genoeg van Resident Evil krijgt. Voor een bescheiden € 9,99 download je een avontuur van ongeveer zes uur. Daarin bestuurt de speler femme fatale Ada Wong terwijl zij in grote lijnen de reis van Leon uit het hoofdspel volgt. In RE 4 kruisten de paden van Ada en Leon zich meerdere keren, maar naar de intenties van Ada (en in mindere mate van Luis) bleef het gissen. Doordat we gebeurtenissen nu vanuit de ogen van Ada zien, wordt het duidelijk wat haar rol in het geheel is. Het plot blijft nog steeds dat van een B-film, maar de verdieping is zeker welkom.


In Separate Ways doorkruist de speler geremixte versies van omgevingen uit RE 4. Met Ada gaat dat echter een stuk sneller, grotendeels dankzij de grootste toevoeging aan de game: de grappling hook. Capcom had blijkbaar vernomen dat elk spel hier beter door wordt en gelijk hebben ze. Ada kan hiermee naar vooraf bepaalde punten vliegen en klimmen, waardoor ze een stuk mobieler dan Leon is. Het maakt het bewegen door de omgevingen spectaculairder en biedt ook een handige manier om te ontsnappen aan hordes vijanden. Tevens kan Ada zichzelf op vijanden afschieten om een genadeklap toe te dienen, wat haar behoorlijk effectief in gevechten maakt. Sowieso is ze al snel dodelijker dan Leon aan het begin van RE 4, omdat de betere wapens eerder beschikbaar worden gesteld. Al deze zaken dragen bij aan een tempo dat hoger ligt dan in het hoofdspel. Waar RE 4 een groot deel van de tijd nog een survival horror genoemd kan worden, is Separate Ways duidelijk meer een actiespel.


Verder blinkt Separate Ways uit in dezelfde gebieden als het hoofdspel. De gameplayloop van zorgvuldig met ammunitie omgaan, provisies en verkoopbare schatten vinden en wapens kopen en upgraden staat nog steeds als een huis. Ook was ik haast vergeten hoe goed de graphics waren. Met name de sterke (HDR-)belichting blijft indruk maken en het spel schotelt moeiteloos 60 FPS voor.


Conclusie
Separate Ways biedt, zoals je van een bescheiden DLC kan verwachten, vooral meer van de succesformule die RE 4 heet. De gameplay staat nog altijd als een huis, terwijl dankzij de grappling hook de uitbreiding ook een eigen identiteit heeft. Tegelijkertijd is het een leuke afwisseling om het verhaal van Ada’s kant te ervaren. Dankzij het aangenaam hoge tempo is de kans dat je je gaat vervelen tijdens de zes uur vrijwel nihil. Kortom: als je RE 4 ook maar een beetje leuk vond, is deze DLC blindelings aan te schaffen. Zeker voor de lage prijs die gevraagd wordt.