Aan de Ace Combat formule is de laatste jaren weinig veranderd. De serie kenmerkt zich als een arcade-achtige vliegsim, die echt bestaande vliegtuigen combineert met een overdreven verteld fantasieverhaal. Al zijn de Ace Combat games altijd van hoge kwaliteit, toch is er veel kritiek op de eentonigheid en het trage verloop van de missies. Daarnaast was de Multi-player mode, door het gebrek aan progressie, te saai om lang leuk te blijven. Hier gaat met Assault Horizon verandering in komen. Er is goed geluisterd naar de community en er wordt ons beloofd dat al deze onderdelen zijn aangepakt.
Hoofdsteden veroveren
We beginnen echter met de vernieuwde Multi-player. Één van de nieuwe modi is Capital Conquest. Hierin vecht je boven een bekende stad zoals Dubai, Parijs of Washington met als doel het hoofdkwartier van het andere team te vernietigen. In totaal kunnen 16 spelers, 8 tegen 8 tegelijk met elkaar de strijd aangaan. Je kunt elk type vliegtuig (bommenwerper, straaljager of helikopter) kiezen. Wel is het belangrijk om in de gaten te houden dat bijvoorbeeld een bommenwerper alleen gronddoelen kan aanvallen, dus is het zaak om deze te beschermen met een squadron van straaljagers,. Er zal veel samengewerkt moeten worden tussen de verschillende vliegtuigen. Er kunnen per kant twee squadrons van vier man aangemaakt worden. Er is nu ook een skills systeem, dit is vergelijkbaar met de perks in Call of Duty. Ze bieden je de mogelijkheid om bijvoorbeeld een bommenwerper scherper te laten draaien, of je bommen richten meer schade aan. Naarmate je in level stijgt, speel je steeds meer vaardigheden vrij.
Up, close and personal
Nieuw is verder de close range assault engine. Deze biedt je de mogelijkheid om een afgeschoten raket met de camera te volgen. Zo kun je het inslaan van je raketten van heel dichtbij ervaren. Vooral in de multiplayer zal deze functie tot zijn recht moeten gaan komen. Wie wil er nu niet zijn tegenstander van dichtbij in vlammen op zien gaan. Erg tof is verder de customization editor. Hiermee kun je naar hartenlust je straaljager pimpen met patronen en kleuren. Dit moet er voor gaan zorgen dat je meer dan ooit te onderscheiden bent van medespelers. Er komt tevens een uitgebreid ranking systeem waarbij je van alle spelers een track record kunt opzoeken met allerlei statistieken.
Naast de multiplayer kregen we ook nog een stukje van de singleplayer te zien. De grootste vernieuwing, naast de soepelere besturing van de vliegtuigen, is dat de cut-scenes tussen de missies door nu interactief zijn. Je kunt bijvoorbeeld rondkijken als je tijdens een scene door een bar loopt en de openingscredits worden vergezeld met de mogelijkheid om met een machine gun vanuit een helikopter te schieten. Deze tussenscènes moeten tevens wat variatie gaan bieden buiten de standaard vliegmissies. Tot nu toe ziet het er goed uit, al voelt het naar mijn mening meer als een leuke gimmick dan dat het echt iets aan de gameplay toevoegt.
Ace Combat Assault Horizon probeert iets nieuws en dat lijkt te gaan werken. De game is alles wat je verwacht van een Ace Combat game, alleen dan eindelijk een stuk beter op het gebied van besturing en de variatie in missies. Het is jammer dat we alleen nog niet echt een missie hebben gezien. De komst van de customization mode en het online ranking systeem bieden nu eindelijk een motivatie om de multiplayer mode voor een langere tijd te gaan spelen, de vraag is echter of mensen echt samen gaan werken en de vliegtuigen uitzoeken die het beste zijn voor het team. We zullen het gaan zien op 12 oktober, dan ligt Ace Combat Assault Horizon in de winkels.
Er zijn altijd games waar je, voordat je een presentatie gaat bezoeken, redelijk blanco naar toe gaat. Zo ook bij Inversion, een third-person shooter van Namco Bandai, die qua looks veel weg heeft van Gears of War. Je speelt Inversion in co-op met een vriend of wanneer je alleen wilt knallen met een computer buddy. Je kruipt in de huid van politieagent Davis Russel, die wanneer zijn stad door een geheimzinnige tegenstander aangevallen wordt, besluit om samen met zijn partner Leo Delgado in actie te komen. Net als in Gears Of War maak je gebruik van een coversysteem, maar de gevechten zullen alles behalve hetzelfde aanvoelen. Inversion draait namelijk om destructie van de omgeving en het spelen met zwaartekracht. De twee partners hebben namelijk een speciaal wapen, dat de zwaartekracht kan beïnvloeden. En dat komt goed uit, want ook de omgeving waarin je rondloopt heeft plaatsen waar de zwaartekracht veranderd is.
Door deze twist in de gameplay kun je bijvoorbeeld tegenstanders omhoog liften of voorwerpen optillen en wegschieten. Maar dit kan natuurlijk ook tegen je gebruikt worden, want de vijand heeft de beschikking over dezelfde wapens. Bovendien zijn op sommige plaatsen zogenaamde “conduits” aanwezig, waardoor de wereld ineens van perspectief verandert wanneer je hier op gaat staan. Zo kun je bijvoorbeeld zomaar op de zijkant van een wolkenkrabber of op het plafond van een gebouw belanden. Zoals gezegd is ook de destructie van de omgeving een belangrijk element in de gameplay. Zo moet je er altijd rekening mee houden dat je schuilplaats aan gort geschoten kan worden, maar ook jij kunt dit tegen het vijandelijke gespuis gebruiken.
Inversion zag er grafisch prima uit en de gameplay leek ook prima te werken, maar de vraag blijft natuurlijk in hoeverre het spelen met de zwaartekracht en de mogelijkheid om veel van de omgeving te vernielen de game genoeg vernieuwing geeft om op te vallen tussen de topgames die de komende maanden uit gaan komen. Wellicht dat een goede online multiplayer mogelijkheid hierin het laatste zetje in de goede richting kan geven. Volgens de makers kan je hier met maximaal 16 man tegelijk strijden, maar het blijft natuurlijk vooral afwachten hoe de gameplay elementen online zullen werken. To be continued…
Verwachting: Inversion heeft zeker geen slechte indruk op me gemaakt en daarom ga ik deze game zeker met een schuin oog in de gaten houden. De release staat gepland voor 10 februari 2012, waardoor het gat met een topper als Gears Of War 3 hopelijk groot genoeg is om gamers ook enthousiast voor deze game te krijgen.
Het werd op de presentatie van Soul Calibur V duidelijk dat met dit deel vooral geprobeerd gaat worden om de serie verder te perfectioneren. Dat is bijvoorbeeld te merken aan de actie, die er nog beter uitziet, en de personages die opnieuw gebalanceerd zijn. Zo is Hilde, die door velen als te goed werd ervaren, aangepast, zodat de wedstrijden met haar leuker zijn. Toch biedt Soul Calibur ook genoeg vernieuwingen. Zo zijn er minstens vier nieuwe personages die de ongeveer 28 vechters uit eerdere delen zullen vergezellen. Een andere nieuwigheid is de Critical Edge waarmee je, na een nieuwe Edge-meter te hebben opgeladen, extra sterke moves kunt uitvoeren. Een extra tactisch element is dat je hem meerdere keren kunt opladen om zo meerdere sterke aanvallen achter elkaar op je vijand kunt loslaten.
In dit nieuwste deel is ook geprobeerd de gameplay sneller te maken door een korte zijstap te introduceren. Hierdoor kun je sneller bewegingen ontwijken, waardoor de gevechten dynamischer worden. Een van de nieuwigheden uit deel IV, de mogelijkheid om armor kapot te maken en daarmee de tegenstander makkelijker schade toe te doen, is zo goed als verdwenen omdat de makers er toch niet tevreden over waren.
Soul Calibur V zal niet gaan verrassen maar lijkt wel een erg sterk spel te gaan worden. Een releasedatum is nog niet bekend, maar eerder dan 2012 wordt het niet. De makers lijken dus nog tijd genoeg te hebben om hun doel van perfectie te bereiken.
‘Prepare to die’ stond groot op de spandoeken in de Koelnmesse, waar de GamesCom plaatsvond. En doodgaan zul je, aldus de ontwikkelaar. Voorganger Demon’s Souls stond al bekend als een gruwelijk moeilijke game, maar met dit nieuwe deel komt daar nog een schepje bovenop. Je zult vaak, wel honderden keren, doodgaan om je uiteindelijke doel te behalen. Het fantastische aan deze game is wat je moet doen om niet dood te gaan: Je zult het level tot op het frustrerende af volledig uit je hoofd moeten kennen en bedacht zijn op elke beweging van elke vijand. Wanneer je het level dan ook daadwerkelijk haalt is het gevoel van beloning zo groot, dat je maar al te graag de volgende uitdaging aangaat.
Tot zover niets nieuws en dat werd ook duidelijk op de Dark Souls presentatie en speelsessie: er wordt vooral meer van hetzelfde geboden. Bij deze game is dat wat mij betreft geen enkel probleem omdat Demon’s Souls briljant was en ik dan ook niet kan wachten op een nieuwe gelijksoortige ervaring. Een lichte tegenvaller was wel dat de het spel op het grafische vlak nauwelijks vooruitgang heeft geboekt en daardoor niet helemaal aan de huidige maatstaven voldoet. Ook weet ik niet of de keuze voor het omgooien van de gamestructuur een goede is: dit maal speel je niet meer vanuit een hub waarin je levels kunt kiezen maar in een chronologisch verhaal. Hierdoor zal het verhaal waarschijnlijk beter uit de verf komen, maar krijg je als speler minder keuzes wat betreft de volgorde van het doorlopen van de game. Toch kan het bijna niet anders dan dat Dark Souls weer een fantastische game wordt voor de doorbijters.