Normaal gesproken wil je de virtuele dood tijdens het gamen zo lang mogelijk ontlopen, maar wanneer de hoofdrolspeler van de game Death zelf is kun je lekker zelf met de dodelijke zeis gaan zwaaien. Ik heb het hier over de game Darksiders II, een action/adventure game, dat zijn voorganger op vele fronten moet gaan overtreffen. Zoals gezegd speel je dit keer met het karakter Death, die op wraak gezind is nadat zijn broer War ten onrechte beschuldigd is van het te vroeg starten van de Apocalyps. Tegen de orders van de Charred Council in, besluit Death om zelf op onderzoek te gaan en hier begon de presentatie die getoond werd op de gamescom.
Waar hoofdrolspeler War in Darksiders langzaam zijn verloren powers moest terugwinnen, heeft Death juist vanaf het begin al zijn krachten tot zijn beschikking. Ook kan Death meteen gebruik maken van zijn trouwe ondode paard, wat denk ik beiden goede keuzes zijn. Je kunt daardoor meteen lekker losgaan met je dubbele zeis in de snelle gevechten, die Darksiders II je voorschotelt.
Maar de game biedt ook puzzels, platformelementen en epische eindbaasgevechten om voor de nodige afwisseling te zorgen in de gameplay. Misschien wel het meest interessant is de aanwezigheid van een dosis RPG elementen. Zo laten de vijanden nu ook ‘loot’ vallen, waarmee je Death’s uitrusting zal kunnen aanpassen. Ook verdien je XP waarmee je je skills en attributes kunt verhogen en zijn er sidequests aanwezig. Bovendien zal Darksiders II voor heel wat meer uurtjes gameplay moeten zorgen dan zijn voorganger dat aan de korte kant was.
Verwachting
: Darksiders II zag er prima uit, de gevechten leken snel en soepel te verlopen en de toevoeging van RPG elementen is wat mij betreft een dikke plus. En waar het eerste deel al voor dikke voldoendes zorgde, kan het vervolg wel eens richting een topwaardering gaan.
Toen de First person shooter Metro 2033 uitkwam werd de game geprezen om zijn sfeer, het verhaal en de survival elementen. Maar omdat juist de schietelementen tegenvielen wist de game zich niet in de top van de shootergames te nestelen.
Daarom is het niet meer dan logisch dat de makers met Metro: Last Light willen laten zien dat het deze keer een heel ander verhaal zal worden. De Xbox 360 presentatie op de gamescom liet een verwoest en verlaten Moskou zien, tot de camera zich in de richting van twee mannen beweegt die bij een ondergrondse ingang staan. Je beleeft de game door de ogen van één van deze twee mannen, Artyom genaamd, die samen met zijn metgezel Khan het metrostelsel onder de stad betreedt.
In de donkere gangen besluit je om in stealth de eerste tegenstanders onschadelijk te maken. Het helpt hierbij om de weinige lichtbronnen te doven, waardoor je nog slechter zichtbaar bent. De lichteffecten die in de demo getoond werden, wisten misschien ook wel het meeste indruk te maken. Een flikkerende aansteker, olielampen, zwaailichten en de lichtsporen van je wapens zien er heerlijk uit. Ook de beklemmende sfeer, die het nauwe gangenstelsel je bezorgt past perfect bij de toon van de game.
Nadat je samen met Khan in een soort van Nazi-bijeenkomst belandt, probeer je onopvallend door een leuzen scanderende menigte de uitgang te bereiken. Het lijkt te lukken, totdat de spreker op de hoogte wordt gesteld van jullie aanwezigheid. Wat volgt is een spectaculaire achtervolging, waarbij je met een metrotreintje probeert te ontsnappen. De actie is hevig en intens en voordat we erachter komen of de ontsnapping succesvol zal worden eindigt de demo met een enorme ontploffing. Het beeld wordt zwart, maar toch krijgen we nog een blik op een grote mutant, die behoorlijk veel weggeeft op een trol uit Lord of The Rings.
Verwachting
: Het is nog niet bekend wanneer Metro: Last Light precies gaat uitkomen, dus voorlopig houden we het op ergens in 2012. Toch maakte de presentatie indruk en ben ik erg nieuwsgierig geworden of de makers het getoonde niveau een game lang vol kunnen houden. Als dat ze lukt kan THQ zomaar een topgame in handen hebben…
Het is alweer enige tijd geleden dat we iets hoorden van de UFC serie. Dat blijkt niet zonder reden geweest te zijn, want THQ is met UFC Undisputed terug naar de tekentafel gegaan. Aan de hand van de ervaringen van spelers en reacties vanuit de community blijkt dat UFC Undisputed 2010 vooral gespeeld werd door veteranen van het eerdere deel en dat nieuwe spelers de besturing van het spel te ingewikkeld vonden. THQ heeft daarom een eenvoudigere besturingswijze aangebracht in de vorm van amateur controls. Hiermee kan de nieuweling aan het spel wennen en overstappen naar de pro controls wanneer hij er klaar voor is. Beide varianten kunnen het online tegen elkaar opnemen, maar de pro heeft meer moves in huis om het zijn tegenstander lastig te maken en kan bijvoorbeeld ook sneller een tegenaanval omzetten in een houdgreep van zijn tegenstander.
Tweede vernieuwing is de komst van de Pride-licentie. Dat is de extreme variant van UFC, waar minder regels zijn en veel meer is toegestaan. In dat zelfde straatje past het uitdelen van extra tikken, wanneer de tegenstander reeds knockout is gegaan. Het maakt het allemaal net wat realistischer, want in het verleden wilde een scheidsrechter nog wel eens de winnaar aanwijzen zonder dat de speler het gevoel had dat de strijd echt over was.
Vanuit de online gemeenschap was er ook kritiek op de submissions. In deze situatie neemt de ene partij de andere in de houdgreep. Het spel gaf nooit helemaal duidelijk aan welke partij daar nu aan de winnende hand was en daarom is dit ook herzien in het nieuwste deel. Middels een achthoek kan de ene partij proberen de houdgreep te handhaven, terwijl de andere partij moet strijden voor wat hij waard is om uit de houdgreep te geraken. Een meter onder in het scherm geeft aan welke partij aan de winnende hand is. Als laatste interessante vernieuwing komt UFC Undisputed 3 met wat tips en adviezen tussen de rondes door. Als de speler met zijn krachten loopt te smijten, zal het spel hem manen om rustiger aan te doen en daarnaast zal het ook ingaan op de zwaktes van de tegenstander. Mijns inziens kan dit zorgen voor een beter begrip van het spel en kan de speler op deze wijze werken aan zijn tactiek en eigen sterke en zwakke punten. UFC Undisputed 3 is op bepaalde vlakken zichtbaar verbeterd. Of dit voldoende is om een breder publiek aan te spreken, zal moeten blijken uit de verkopen. Het spel staat gepland voor een release in januari 2012, waarmee er nog voldoende tijd is om het spel uit te balanceren.
WWE: Smackdown vs Raw is niet meer. Ook de makers waren ondertussen de bizar lange naam zat geworden en zodoende is de serie hernoemd tot WWE `12. Toen we, na een drukke dag GamesCom, toevallig op tv een WWE-show zagen, werd daar door de commentatoren verteld dat je WWE `12 moet spelen om zelf eens te ervaren hoe het is om WWE superstar (of diva) te zijn. Ik heb de game getest en moet ze gelijk geven: vrijwel alles wat je op TV ziet, kun je nabootsen. Je hebt veel opties, waardoor je meer dan zeventig verschillende soorten wedstrijden kunt spelen. Ook kun je jezelf volledig namaken als worstelaar en nu ook je eigen ring ontwerpen om in te vechten. Groot voordeel hierbij is, is dat je het worstelen wel ervaart, maar niet bont en blauw thuiskomt.
Een andere vernieuwing is het ´breaking point´-systeem. Hiermee kun je via een minigame counteren op de bewegingen van de tegenstander, bijvoorbeeld het uit een submissie komen. Om de wedstrijd spannend te houden lijkt dit een goed systeem. Groot gevaar is wel dat dit zou kunnen gaan betekenen dat je wedstrijden kunt gaan winnen door te button bashen en dat zou jammer zijn. Het is dus nog even afwachten of dit goed gaat werken. Wat mij wel erg aanspreekt is de uitgebreide singleplayer-modus. Je maakt met je personage een avontuur mee dat langer dan twaalf uur zal gaan duren. Hierin zul je ook achter de schermen worden meegenomen en hier interviews of vechtpartijen meemaken, zoals bekend van de echte WWE.
Verwachting
: Het is nog lastig een echt oordeel te geven over WWE `12. De game speelde fijn en de animaties zagen er, zonder hakkelingen, erg goed uit. Het lijkt erop dat de commentatoren gelijk krijgen.
Begin 2012 zal Ryu Hayabusa weer ten strijde trekken in Ninja Gaiden 3 voor de PS3 en de Xbox360. In deze opvolger zal het verhaal een grotere rol spelen dan in de eerdere delen en het zal voornamelijk draaien om het doden van mensen in plaats van vijanden, in de vorm van de ‘karma of murder’. Ondanks al het brute geweld lijkt onze ‘Japanese Dark Hero’ dus een geweten te hebben. De vijanden zullen persoonlijker zijn, onder andere omdat ze smeken om jouw genade en proberen weg te kruipen. Tevens zal Hayabusa’s vervloekte rechterarm een grote rol in de gevechten, maar ook in het verhaal gaan spelen. De Ninja Gaiden serie staat bekend om zijn moeilijkheidsgraad en ook dit keer zullen fans niet teleurgesteld worden. Er komt echter ook een eenvoudigere moeilijkheidsgraad beschikbaar, waarbij het verhaal en niet de gameplay de boventoon zal voeren.
De game bevat een story mode evenals een online multiplayer, waarbij spelers gezamenlijk een missie kunnen voltooien of met maximaal 8 spelers tegen elkaar kunnen vechten. Voor de single player geldt dat een zwaard je enige wapen is, maar voor de multi-player zijn ook andere wapens, evenals het customizen van personages beschikbaar.
