Wij gamers hebben het deze herfst maar zwaar. Ieder jaar weer rept de game-industrie over ’dit jaar hebben we de beste najaars line-up ooit’. Normaliter is dit grootspraak, maar dit jaar zou het toch wel eens waar kunnen zijn. Zo waar zelfs, dat de meeste budgetgamers niet eens aan alle topgames toe zullen komen. In ieder genre wordt er wel een familievete uitgevochten. Ga je voor Battlefield of Modern Warfare? Kies je ervoor om al je vrije tijd te steken in Skyrim of Assassin’s Creed? Speel je met PES of Fifa? Keuzes te over. Afhankelijk van je console kun je ook nog eens kiezen tussen het bijna perfecte Uncharted 3 of het actievolle Gears of War 3. Heb je beide consoles? Dan heb je er weer een extra keuze bij.

Kiezen en gekozen worden
Zijn al deze keuzemogelijkheden slecht? Nee, totaal niet, zegt de optimist in mij. Je kunt kiezen tussen games van hoge kwaliteit. Nadeel is wel dat je veel van de beste spellen van het jaar zult moeten laten liggen. Je kunt ze in 2012 wel eens oppikken, maar dan is het eigenlijk al te laat. Topgames zijn namelijk ook afhankelijk van de zeitgeist, de tijd waarin ze uitkomen. Overal in het land zie je Uncharted 3, en daardoor krijg je meteen zin om te spelen. Daarnaast is er over een halfjaar wel weer een andere topper verkrijgbaar. Conclusie is dus, dat je nooit genoeg tijd zult hebben om deze pareltjes lekker door te spelen en ze de aandacht te geven die ze verdienen.

De doemdenker in mij lijkt dus een punt te gaan krijgen: er komen gewoon teveel goede games uit om van ze allemaal te genieten. En daarnaast: komt er over een paar maanden niet alweer een nieuwe Mass Effect uit?



Wiinning!
Maar er is een gelukkige groep mensen die deze problemen niet kent, en dat zijn de Wii-gamers. Al enkele jaren moeten zij het doen met maar enkele topspellen per jaar. Al tijden praat men over stoffige Wii’s en verspilde motionplus accessoires. Maar ondertussen zijn deze Wii-bezitters wel de lachende derde geworden in de vete tussen de PS3 en Xbox 360 bezitters. Wii-eigenaren hebben namelijk alle topgames gewoon in huis kunnen halen en ervan kunnen genieten op hun eigen tempo. Geloof je me niet? Een voorbeeldje van de slimme planning van Nintendo.

Vorig jaar om deze tijd kwamen er welgeteld twee topspellen uit: Mario Galaxy 2 en Donkey Kong Country Returns. Verplichte kost voor (eigenlijk) iedereen, maar al helemaal voor de – op het blote oog zieltogende – Wii-bezitters. Toen deze gelukkige gamers deze games eindelijk hadden uitgespeeld, waren we gemakkelijk 2 á 3 maanden verder. Want Donkey Kong speel je niet op een avond uit: de uitdaging zit hem in het vinden van alle geheimen. Het liefst samen met een maat of je vriendin. Om over Mario Galaxy 2 nog maar te zwijgen: daar kun je mee vooruit tot 2021.

Begin 2011 kwam Lost in Shadows uit, een game waar je waarschijnlijk net op uit was gekeken toen Mario Sports Mix werd gereleased. Een casual game, dat geef ik toe, dus werden kort daarna Kirby en de Conduit 2 uitgegeven. Tot de zomer was het dan wat stil met alleen een paar interessante multi releases. Dit gaf de Wii-gamer de kans om te tappen uit een ander vaatje. Hij had toen namelijk de tijd de spellen die niet in iedere winkel worden aangeboden te spelen, zoals bijvoorbeeld Tatsunoko vs Capcom, Sakura Wars & Fragile Dreams. Heb je deze spellen nog niet gespeeld? Tja jammer, dan had je het waarschijnlijk te druk met een game die je nu niet eens meer herinnert. Maar vraag een Wii-gamer naar een van de bovengenoemde spellen en hij zal grijnzen.



Zorgeloze zomer
In de zomer kon de Wii-gamer zonder zorgen op vakantie. Ik denk dat Nintendo ieder jaar gedurende de zomermaanden de deuren sluit. Daardoor kon de Wii-gamer zorgeloos op reis met zijn of haar DSi of 3DS. Bij terugkomst in de herfst was het schaarste voor eenieder. Tijd om terug te vallen op Monster Hunter Tri tot Xenoblade Chronicles uit kwam.

En toen waren we het jaar weer rond en bevinden we ons waar we zijn gestart: het heden. In het heden rollen gamewinkels en -uitgevers over gamers heen om al de toppers aan de man te brengen. 3 voor de prijs van 2 is niet genoeg om onze lusten te bevredigen. Zelfs met 5 voor 4 waren we er niet geweest: er zijn simpelweg te veel toppers! Maar niet voor de Wii-gamer. Die wacht rustig. Kiest zijn momenten. Geniet nog eens na van het fabuleuze Xenoblade. Of grijpt terug op een Lego game (welke nou eenmaal leuker zijn op de Wii…). Waar wachten zij op? Op die ene naam die duizenden (durf ik miljoenen te zeggen? Ja!), herstel, miljoenen harten sneller doet kloppen: Zelda.

Legendarische muze
Zelda, eeuwige muze van zowel Link als Nintendo. Nu duikt ze weer op in de Skyward Sword. Een game waarvoor je gewoon de tijd moet nemen. Een game waar je het over 5 jaar nog over zult hebben, in tegenstelling tot Battlefield zoveel of Uncharted deel nog wat. Een game die veel mensen zullen laten liggen ten faveure van onze zeitgeist van hypes en grafische overdaad. Maar ook een game waar de Wii-liefhebbers van gaan genieten zoals er alleen van een kwaliteit Nintendo-game kan worden genoten.



Wii: beter dan de rest
De Wii, verguist als witte onderzetter, gaat in zijn nadagen alsnog bewijzen dat het de beste console van zijn tijd is. Natuurlijk ziet alles er beter uit op een Xbox 360. En natuurlijk passen er meer pixels op een Blu-Ray, maar in pixels en framerates druk je geen kwaliteit uit. Dat doe je wel in gameplay, genot en plezier. En dat hebben Wii-gamers, als lachende derde, nu het meest. Terugkijkend op het tempo waarmee Nintendo zijn topgames heeft gedistribueerd en de mate waarmee Wii-gamers van deze games hebben kunnen genieten, kan ik niet anders dan vaststellen dat de Wii de meest genietbare console van deze generatie is geworden.