Je wordt meteen na het opstarten meegezogen in de spelwereld door de prachtige artwork tijdens het maken van je personage. Doordat je tijdens dit proces een behoorlijk aantal keuzes dient te maken is de kans klein dat je vaak geconfronteerd wordt met iemand die exact dezelfde opties als jij heeft gekozen. Eerst dien je een van de vijf rassen te kiezen. Je hebt Human, Norn, Charr, Asura en de Sylvari. Elk ras komt met zijn eigen boeiende achtergrond, gebruiken en verhaallijn. ArenaNet staat erop dat iedereen van meerdere markten thuis is, keuzevrijheid staat immers centraal. Dit laatste wordt duidelijk in beschikbare ‘professions’. Je hebt de keuze tussen acht klassen. De Warrior, Ranger, Guardian en Mesmer zijn varianten van de traditionele rollen die je in vele MMO’s tegenkomt. Bijkomend zijn de in duistere kunsten gespecialiseerde Necromancers en de natuurbeminnende Elementalists. Deze keuze hoeft echter niet bindend te zijn voor al je toekomstige skills. Zo is er bijvoorbeeld geen specifieke klasse aanwezig voor de heler omdat iedereen, weliswaar in verschillende mate, over heel-eigenschappen beschikt.
Ik begon mijn avontuur met een Norn, wiens avontuur begint in, hoe kan het ook anders, het noordelijke deel van Tyria. Met een wederom prachtig vormgegeven filmpje wordt de historie van je ras uit de doeken gedaan. Na deze introductie word je meteen vrijgelaten in het startersgebied van je personage. De vormgeving viel een beetje tegen. Hoewel het technisch bekeken sterk in elkaar zat voelde het weinig origineel aan. Een verwilderde toendra bedekt met een laagje sneeuw, wat bomen en huizen en vooral veel kale plekken. Hier moet ArenaNet nog even wat werk in steken. Gelukkig zijn de meeste andere startersgebieden die ik reeds uittestte wél onder de noemer prachtig en sfeervol te brengen. Het gebrek daaraan in mijn startersgebied was dus een zeldzaam uitschuivertje.
We vervolgen het avontuur en worden meteen met een eerste opdracht opgezadeld. Blijkbaar ben ik net op tijd om de Great Hunt mee te maken, een jaarlijkse traditie onder de Norns. Ik moet samen met andere jonge kerels trachten de vervaarlijke Issormir te verslaan, wie of wat dat dan ook moge zijn. Echter, eerst moet ik mijn moed bewijzen door een paar kleinere vijanden te doden en de benodigde bewijzen hiervan te verzamelen. Wat opvalt is de manier waarop ArenaNet de gesprekken aanpakt. In plaats van een droge tekstballon te moeten lezen word je uit het spel gehaald en verschijnt jouw personage in beeld naast je gesprekspartner. Je hoofdpersonage antwoordt zelfs met een eigen stem. Dit klinkt misschien niet indrukwekkend maar in hoeveel MMO’s hebben je karakters wel niet last van aanhoudende stomheid?
Tijd voor het eerste gevecht, die kwaadaardig kijkende wolf lijkt een goed doelwit. Hoewel mijn skillset nog niet bijster uitgebreid is, heb ik toch een gevoel van keuze in mijn gevechtstactiek. Je kunt de aanvallen ontwijken met een handige sprong en dan snel toeslaan, wachten tot iemand komt helpen of gewoon blijven slaan tot het arme beest doodvalt. Toegegeven, bij de eerste gevechten volstaat het vaak te wachten tot het levensbalkje van je tegenstander leeg is maar later zal blijken dat de moeilijkere varianten meer tactiek vergen. Handig is dat iedere klasse zichzelf kan helen waardoor hier geen aparte klasse voor voorzien is. Deze keuze wordt in meerdere aspecten doorgetrokken: zo valt het op dat iedere klasse verassend weinig beperkingen opgelegd krijgt. Waar het voordien een ongeschreven regel binnen de MMO wereld was dat bijvoorbeeld de magiërs nooit een krijger konden zijn, is dit nu wel mogelijk. Keuzevrijheid, dat is wat ArenaNet met deze Guild Wars probeert te bereiken.
Tijdens het doden van de gevraagde vijanden maak ik voor het eerst kennis met de dynamische events. Dit zijn opdrachten die je zomaar tegen kunt komen en waarbij je met ander spelers een gezamenlijk doel tracht te bereiken. Meestal bestaat dit uit het doden van een vooraf bepaald aantal tegenstrevers waarna je vaak nog eens geconfronteerd wordt met een soort eindbaas. Interessant is dat de moeilijkheid van deze opdracht aangepast wordt aan de grootte van het aantal deelnemers. Hoe meer spelers, hoe moeilijker de taak te volbrengen is. Aan het einde van de opdracht wordt je beloning bepaald op basis van hoe groot je inbreng in het welslagen van de missie was. Dit vermijdt dat iedereen als een gek de ‘loot’ van de eindbaas probeert te bemachtigen. Deze dynamische events bleken tijdens het spelen een efficiënte manier om spelers te laten samenwerken zonder dat het geforceerd aanvoelt.
Terug naar mijn oorspronkelijke missie. Nu ik mijn torenhoge moed bewezen heb word ik sterk genoeg geacht om deel te nemen aan de Great Hunt. Bovenop de berg zou de almachtige worm (yep, dat zeiden ze letterlijk) Issormir op mij wachten, klaar om aan mijn zwaard geregen te worden. Al meteen blijkt dit gevecht lastiger dan al mijn voorgaande confronctaties te worden. Het begint relatief simpel met een paar kleinere exemplaren van onze vriend Issormir en met de hulp van computer bestuurde personages aangevuld met andere spelers lukt deze eerste fase vrij vlot. Opeens begint de grond te sidderen en beven en verschijnt een reusachtig gat in het midden van de bergtop; uiteraard komt hieruit de echte Issormir met veel poeha naar boven. Nu worden we verplicht wat tactischer te werk te gaan. Deze grote worm blijkt slechts enkele zwakke plekken te hebben en met zijn beweeglijke lijf is het niet zo eenvoudig deze te bereiken vooraleer hij je een tiental meter verder slingert. Het geeft een zeer bevredigend gevoel wanneer Issormir uiteindelijk ten onder gaat en we onze status van groentje enigszins hebben weten weg te werken.
De ontwikkelaar belooft ons nog meer van dit soort epische gevechten, iets wat ik alleen maar kan toejuichen. We kunnen nu al gerust stellen dat Guild Wars een enorm potentieel heeft met uitstekende gameplay, sfeervolle wereld en boeiende historiek. Als Guild Wars 2 deze kwaliteit het hele spel door kan leveren kunnen we gerust spreken van een succesvol vervolg. Daarvoor zullen we echter nog even geduld voor moeten hebben. De release staat gepland op 28 augustus en wij kunnen alvast niet wachten!