Vooraf werd het al gevreesd, maar nu lijken de vermoedens geheel of gedeeltelijk bewaarheid te worden. Microsoft gaat de 2e hands games strenger aanpakken. Hoe? Dat weet nog niet niemand exact en het was dan ook veelzeggend dat het onderwerp aanvankelijk dood werd gezwegen tijdens de Xbox One reveal eerder deze week.

Feitelijk komt het neer op een soort van ingebouwde Online Pass; iets dat Electronic Arts recent juist heeft afgeschaft. Iedere Xbox One game activeer je middels een activatie code en daarmee koppel je die aan de console. Geef je de game door aan een vriend of vriendin, dan zal die een bedrag moeten betalen om de game opnieuw te activeren op zijn of haar console. Je kan nog wel met meerdere Xbox accounts op dezelfde machine spelen met een en dezelfde game.

Tegelijkertijd horen we verschillende verhalen uit het kamp van Microsoft. Phil Harrison, de Europese baas van Xbox, zei dat men op dit moment een plan aan het uitwerken is, zodat gamers nog steeds met hun fysieke game naar een winkel kunnen gaan om deze door te verkopen. Ook moet het mogelijk zijn om een digitale code van een spel door te verkopen. Hoe dat precies in zijn werk gaat en hoeveel dit gaat kosten (het activeren van een 2e hands game) is nog volledig onduidelijk en dat alleen al is een slechte zaak. Het is chaos en verwarring alom.

Microsoft blaakte dinsdag van het zelfvertrouwen en richtte de pijlen op de breed georiënteerde consument die triple A games speelt, maar ook veel series kijkt en sportevenementen volgt op tv. Daar kunnen we straks binnen een halve seconde tussen switchen en zelfs de grootste oorwurmen onder ons zullen moeten toegeven dat die techniek behoorlijk indrukwekkend is. Wat echter ronduit blamerend is, is het gegeven dat Microsoft de twee meest penibele kwesties van de afgelopen maanden – de discussie van het altijd online zijn en 2e hands games – volledig negeerde tijdens de Xbox One reveal. Alsof men werkelijk de illusie had dat niemand daarover zou beginnen?

De “altijd online” kwestie lijkt iets duidelijker geworden te zijn in de afgelopen 24 uur. ‘Je hoeft niet altijd online te zijn’, waren de letterlijke woorden van Phil Harrison in een interview dat ik met hem had. Echter dien je nu wel één keer in de 24 uur online te zijn. Welnu, 1x in de 24 uur online zijn is natuurlijk iets heel anders dan een SimCity dat 24 uur per dag online moest zijn om het te kunnen spelen. Toch gaf ook Harrison toe dat veel games zo ingericht zijn dat een constante internetverbinding voordelen met zich mee brengt, maar, zo onderstreepte hij, het hoeft niet.

Het idee van altijd online zijn, al dan niet sluimerend, heeft natuurlijk ook voordelen. De Xbox One kan updates draaien terwijl jij iets anders aan het doen bent. Daarnaast kunnen bepaalde rekenprocessen uitbesteed worden via de Cloud. Dat laatste is een vrij technisch verhaal, maar het komt er op neer dat bepaalde grafische processen in de achtergrond, bijvoorbeeld het simuleren van wapperende vlaggen langs een racebaan, gedaan worden door machines die met de servers van Xbox One verbonden zijn. Wanneer je niet online bent, kan dit dus niet en zal de machine zelf al het werk moeten doen. De potentie van de Cloud is groot, maar er schuilt ook een gevaar in.

Het voorlopige resultaat is dat het beoogde Xbox One feestje een beetje als een nachtkaars is uitgegaan en dat Microsoft op de aankomende E3 heel wat damage control zal moeten verrichten.

Persoonlijk vind ik het strakke, grove, robuuste design van de Xbox One wel cool en de nieuwe controller, waarmee ik al even heb mogen stoeien, benadert de perfectie. Het nieuwe Kinect heeft me echt weggeblazen en is een zevenmijlslaars sprong voorwaarts ten opzichte van het origineel. Het apparaat kan veel en de potentie om games, films, muziek, films en entertainment allemaal samen te voegen in één apparaat klinkt logisch. Maar Microsoft heeft nog flink wat huiswerk te doen en heeft zich – onnodig - fors verkeken op de terechte emoties die leven bij de achterban. Een achterban die Xbox in eerste instantie groot heeft gemaakt…