Een week na de Xbox One reveal in Redmond, Washington heeft Microsoft nog maar weinig gedaan om zich te wapenen tegen de wagonladingen stront die het bedrijf over zich heen heeft gekregen. En de kritiek blijft maar aanhouden. Iedere dag brengt een medium wel weer een nieuwe column, verhaal of interview waarin de ondergang van Microsoft wordt ingeluid. De Xbox One is momenteel nog fouter dan het brilmontuur van Bill Gates ten tijde van Windows 3.1.

Ik heb vorige week mijn verbazing al geuit over hoe een reus als Microsoft een PR-fiasco als deze kon laten gebeuren en hoe doof men is gebleken voor de emoties bij gamers, maar ik ga me hier niet opnieuw herhalen. Waar ik me wel over verbaas is de aanhoudende kritiek, de bijna complottheorie-achtige verhalen en de agressieve manier waarmee over Xbox One wordt geschreven en geroepen. De gamemedia doen menig duit in het zure zakje en mennen de gamers maar wat graag op. Slecht nieuws verkoopt nu eenmaal beter dan goed nieuws. Nog even en er dient zich straks een angry mob aan bij de poorten van de campus van Microsoft, gewapend met fakkels en hooivorken. Microsoft blijft blijkbaar de company we all love to hate.

Microsoft is altijd al met argusogen bekeken, zolang als ik me kan herinneren. Ik weet nog goed dat ik jaren geleden als jong knaapje op een persevenement in Berlijn was voor het toenmalige Vivendi. In het Nederlandse gezelschap was ook de hoofdredacteur van de Nederlandse PC Zone aanwezig: Theo Paijmans. De man was een bijzondere verschijning. De bijna twee meter lange Rastafari met haar tot ver over zijn achterste was een belezen figuur, was (en is) zeer ingevoerd in de materie rondom buitenaards leven (geen grap), heeft diverse internationale boeken en publicaties geschreven en was bovendien de stelligheid zelve. Paijmans was tegelijkertijd een man die weinig kritiek kon duchten, een notoire bietser (sigaretten, geld, boeken… je zag ze nooit meer terug) en kon onaangenaam fel zijn in de dialogen. Tijdens het eten in Berlijn spraken we over de aankomende Xbox (1). Een verfoeilijk apparaat volgens Paijmans dat zou sneuvelen in charme. Volgens Paijmans was er in het toenmalige klimaat geen ruimte voor nog een spelcomputer. Hij pakte zijn glas wijn, hief zijn rechterwijsvinger op en schalde door het restaurant: “De Xbox wordt het Vietnam van Microsoft!”. Oftewel, een strijd die op voorhand al verloren was.

Dergelijke uitingen heb ik de afgelopen week, zij het niet zo letterlijk, opnieuw gehoord en gelezen. Tikje naïef en ongefundeerd want we weten nog maar de helft van wat Microsoft allemaal met de Xbox One van plan is. Feit blijft dat het hele gedoe rondom tweedehandsgames een flater van jewelste was en dat Microsoft met een wel erg groot wit konijn uit een hoge hoed moet komen om dit pijnpunt nog te keren. Sowieso zit Microsoft nu in de hoek waar in ieder geval qua PR de klappen vallen. Zelfs in een recent artikel op Gameindustry waarin Don Mattrick stelt 1 miljard dollar te hebben gereserveerd voor exclusieve games voor Xbox One wordt in de comments overwegend negatief gereageerd. Microsoft en het merk Xbox kunnen momenteel gewoon even helemaal niks meer goed doen.

De vraag is of al dit negativisme, terecht of niet terecht, uiteindelijk van invloed zal zijn op de verkoop van het apparaat. Als je kijkt hoe er gemiddeld op een Call of Duty-post wordt gereageerd, dan is het veelal modder en rotte tomaten maar de shooter-reeks blijft de bestverkopende franchise tot op heden. Deze week bracht Blockbuster, een grote winkelketen in Engeland, naar buiten dat men recordaantallen pre-orders voor de Xbox One hebben ontvangen. En dat terwijl de prijs nog niet eens bekend is.

Voor nu denk ik dat we alleen maar kunnen afwachten wat Microsoft in Los Angeles gaat brengen. De E3 is een kleine week van ons verwijderd en dan zal moeten blijken of de Xbox One daadwerkelijk een apparaat is waar gamers niet omheen kunnen. Nog een paar nachtjes slapen…