Ik ben nog altijd erg dankbaar dat ik voor mijn werk zoveel mooie steden en landen mag bezoeken, maar op vakantie gaan is toch echt iets anders. De meeste perstrips zijn vliegtuig in, vliegtuig uit, hotel in, persconferentie of studiobezoek, misschien nog een dagje vrij en weer naar huis. Het is fantastisch om te mogen doen, maar het is first and foremost werk. Vakantie daarentegen is even helemaal los van alledaagse zaken, even geen blauwe enveloppen op de deurmat, geen afspraken, niet schrijven, geen consoles, geen mailtjes, geen kranten, geen NU.nl … althans, zo was het vroeger altijd. Tegenwoordig liggen de zaken toch iets anders.
Ik moet met enige schaamte bekennen dat ik dit jaar opnieuw een grote ‘tech-tas’ in had gepakt om mee te nemen naar La France. In de tas zaten:
- 1 PS Vita (inclusief oplader)
- 1 3DS (idem)
- 1 iPhone (idem)
- 1 MacBook Air (idem)
- 1 iPad Mini, voor zoon Lucas en voor mijzelf (idem)
- 1 iPad, hoofdzakelijk voor zoon Sebastiaan (idem)
- 1 Portable DVD speler(idem)
- 1 Digitale camera (idem)
Mijn vrouw verklaarde me vooraf compleet voor gek. De aanblik op de wirwar van draden en opladers, tezamen met alle apparaten, deed haar de handen ten hemel heffen. Zelf had ik ook wel zoiets van ‘wellicht is het een tikje teveel’, maar de tas ging, zeer goed gevuld, toch mee.
Uiteindelijk heb ik alle apparaten gebruikt. Op de PS Vita speelde ik bij het zwembad de Jak & Dakter Collection, bij het riviertje heb ik op de 3DS stickers verzameld met Paper Mario: Sticker Star en op de iPad heb ik mijn Angry Birds verzameling zo goed mogelijk van 3 sterren per level voorzien alsook Deux Ex: The Fall gespeeld. Met de telefoon kon ik Twitter, WhatsApp en email sluimerend in de gaten houden. De laptop heb ik alleen gebruikt om een tweetal verhalen te schrijven die ik ter plekke moest maken, en waar ik niet eerder aan kon werken. De camera spreekt voor zich en de portable DVD-speler is alleen ingezet tijdens files op de heenreis.
De vraag is, slaan we/ik niet een beetje teveel door? Toen ik – en ik klink nu echt als een oude lul – vroeger met mijn ouders naar Frankrijk of Italië op vakantie ging, las ik Suske en Wiske’s op de achterbank, telde ik auto’s van dezelfde kleur of vermaakte ik me met het Donald Duck Vakantieboek. Natuurlijk, er was niets anders – totdat de Game & Watch spelcomputers zich aandienden – dus je wist ook niet beter. Maar toch, wanneer we nu een camping kiezen, zo begin januari, selecteren we altijd op een camping met rivier, zwembad én goede Wi-Fi.
Echt los van je werk kom je op deze manier natuurlijk nooit en de vraag is of dat erg is. Ik weet heus wel dat het goed is om je hoofd af en toe volledig leeg te maken en niet altijd en eeuwig op dat mobieltje krampachtig te moeten checken wat er op social media allemaal gebeurt. Maar een rondje rond de camping leerde dat eigenlijk bijna iedereen op zijn iPad of tablet aan het lezen/mailen/ surfen/pielen was. Misschien ben ik wel mediaverslaafd geraakt door de jaren heen, maar aan de andere kant is gamen voor mij ook nog steeds ontspanning en niet alleen maar werk. Dat was, ondanks alle stekkers en opladers, toch een mooie openbaring de afgelopen weken.
PS Hoe doen jullie dat op vakantie? Telefoon uit en alle apparatuur thuis achterlaten of zitten jullie ook gewoon lekker te gamen voor de tent of caravan?