We leven in een cijfermaatschappij. Een maatschappij waarin de rente 3,6% bedraagt. Een maatschappij waarin de benzine tot in twee decimalen achter de komma wordt afgerekend. De maatschappij waarin een tentamen met “onvoldoende” wordt bestempeld als het puntenaantal op 5,4 uit komt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik goede cijfers leuk vind. Een verslag terug krijgen waar “uitstekend” op staat is leuk, het cijfer 9 zorgt echter voor het voldane gevoel en de glimlach van oor tot oor.
De beloning voor elke game
Al jaren belonen we games in recensies trouw met een cijfer. Tegenwoordig durven sommige recensenten deze aloude gewoonte te ondermijnen. Volgens deze bewoners van de moderne tijd moet de lezer van de recensie zelf in staat zijn een oordeel te vellen over de game. Ik ben zelf echter groot voorstander van het beoordelen met een cijfer. Ik leg jullie graag uit waarom.
Ten eerste is een cijfer de beste, en kortste, samenvatting van een recensie. De websites van gamingonly bieden de lezer naast een cijfer een conclusie van 1 regel. Dit is verschrikkelijk moeilijk. Niets is moeilijker dan in weinig woorden je verhaal doen. De jongens en meiden van gamingonly bewijzen dit zelf maar al te goed. Meer dan eens is de beknopte conclusie zwak en beperkt. Het cijfer dat ernaast staat spreekt echter boekdelen. Een cijfer laat pas echt zien wat je van een game vindt.
Een heerlijk argument van de “anticijfer commissie” is als volgt; als je geen cijfer geeft moeten de bezoekers van een website als ownage.nl wel het gehele artikel lezen. Je kunt natuurlijk een bocht afsnijden en slechts de conclusie lezen maar nogmaals, een korte tekst kan niet alle informatie bevatten. Als jij als recensent het cijfer moet schrappen om zo gelezen te worden doe je als woordenpuzzelaar iets goed fout. Een artikel moet als eerste prioriteit aangenaam zijn om te lezen. Wij recensenten zijn geen wetenschappelijke onderzoekers of boekhouders, wij hebben de vrijheid om originele, prikkelende en vermakelijke artikelen te schrijven. Dit zijn dezelfde drijfveren voor mij om deze column te schrijven. Ik geef toe dat de eerste zin wellicht niet genoeg uitnodigt om in het artikel te duiken maar 14 minuten geleden leek het een degelijk begin. Nu ben ik ervan overtuigd dat deze woordenbrij gaandeweg vermakelijker wordt. En wat wil jij als lezer? Juist, vermaakt worden.
Het cijfer en zijn verhaal
Als aanhanger van het cijfergeloof ben ik overtuigd van de betekenis van verschillende scores. Alles boven een 9 is zonder twijfel een degelijke game. Maar nu een 8,4. Dit is een goede game maar er ontbreekt “iets”. Een camera die tegenstribbelt, misschien is deze game een vervolg op een origineel dat wel een topscore binnen haalde. Maar een 8,4 kan ook een fantastische game zijn als het genre je ligt. Een Japanse RPG met een 8,4 is voor mij goud. Een 7,2 heeft zonder twijfel bestaansrecht. Deze game is vermakelijk, maar zal je geen kippenvel bezorgen. Wellicht zit de besturing tegen, of de hoofdpersoon is zo boeiend als een pollepel zodat de game zijn smaak verliest. Deze cijferassociaties maak ik om duidelijk te maken dat elk cijfer een verhaal vertelt.
Een cijfer vertelt een verhaal. Als voorwaarde stel ik wel dat de schrijver ook een verhaal moet vertellen. Kijk naar het Engelstalige kotaku.com. Deze website heeft ervoor gekozen simpelweg de goede punten onder elkaar op te sommen. Na de positieve opsomming zijn de nadelen puntsgewijs aan de beurt. Hierbij is de recensie die bestaat uit een inleiding, kern en slot totaal over boord gegooid. Dat mag, hier voegt een cijfer niets toe.
Een cijfer zegt vaak genoeg
Ik moet jullie iets bekennen. Als iemand mij vraagt naar de kwaliteit van een game ben ik geneigd te antwoorden met een cijfer. ‘Goh Bart, wat vond je van Boom Blox?’ Zeventje. Begrijp je wat ik bedoel. Een zeventje is de samenvatting. Ik kan ook uitleggen dat Boom Blox een puzzelspelletje is met blokjes dat vermakelijk, maar niet hoogstaand, is. Hierbij ga ik er stiekem al van uit dat een puzzelspel zelf geen wonderen kan verrichten en dus moeilijk bestempeld kan worden als een verplichte aanschaf. Maar stel nou dat ik dit blokjesspelletje wel met een negen beloon dan is er iets aan de hand. Iets heel positiefs. Als een puzzelspel van mij een negen krijgt heb ik een speelervaring gehad waarbij ik de makers wel had kunnen knuffelen van puzzelgenot. Dat zijn unieke situaties die zelden voor komen. Maar die situaties zijn er wel.
Een recensie zonder cijfer is niet compleet. De schrijver houdt bewust informatie achter door jou de perfecte samenvatting te ontzeggen. Een cijfer is ook een standpunt, iets wat je moet verdedigen. Hoor je iemand over de derde alinea van de Assassin’s Creed recensie van Jan Meyroos in de Power Unlimited? Nee, maar zijn cijfer spreekt met 9,9 boekdelen. Met een 9,9 als beloning moet die beste man wel met kippenvel op beide onderarmen het spel gespeeld hebben.
Het is tijd voor een conclusie die ik net heb verdoemd. Ik zou bovenstaande woorden geen eer aan doen door ze in twee zinnen samen te vatten. Liever geef ik een cijfer. Cijfers in recensies beoordeel ik met een 9. Hopelijk begrijp je ondertussen wat ik daarmee bedoel. Verwonderlijk, ik heb een score gegeven en je hebt toch het gehele artikel gelezen.
Cijfermaatschappij
Laatste reacties
Klopt, een cijfer laat zien wat de betreffende persoon ervan vind.
Als iedereen exact hetzelfde was zou dit cijfer echt iets betekenen.
Voor mij betekenen cijfers onder gamerecensies al een lange tijd niets meer. Vele games die met dikke negens worden beloond vind ik persoonlijk vaak niet veel aan.
Games die slecht zouden zijn omdat ze een 4 of een 5 krijgen en ik vroeger daardoor nooit durfde te kopen heb ik allemaal gemist. Gelukkig heb ik die games ooit voor een paar euro kunnen kopen en ik heb er erg veel plezier aan beleefd.
Daarom ben ik een paar jaar van cijfers afgestapt. Ze beinvloeden mensen soms te veel en daardoor missen ze veel leuks.
Ik moet echt wat meer gaan lezen. Nouja, het lezen en nakijken van deze column was een waar plezier
Quote:
Vele games die met dikke negens worden beloond vind ik persoonlijk vaak niet veel aan.
Dat kan heel goed. Zelf heb ik niets met SSB Brawl voor de Wii maar de game krijgt wel degelijke cijfers.
Ik vind dat je onderscheid moet maken. Je kunt een game goed vinden maar een game kan ook goed zijn. Ik vind Brawl niet leuk maar het is wel een goede game.
Ik zeg, bij een cijfer hoort een review en andersom ook.
Als ik een game zie die mij niet aanspreekt en een 6 krijgt, lees ik de review niet. Als eenzelfde game een 9 krijgt dan lees ik de review wel - waarom zou die game zo goed zijn als ik er nog nooit wat van heb gehoord?
Verder worden ook grote games door flauwe reviewers gekraakt, zo krijgt MGS4 op sommige sites een 8, sorry hoor, het kan je genre niet zijn maar het is gewoon een vieogamemijlpaal qua graphics/geluid/verhaal/gameplay en ook een terechte 10 van IGN.com
Zo kom ik tot mijn eindconclusie, pas als ik de game zelf helemaal heb uitgespeeld kijk ik welke review er het beste bij past en met wie ik eens ben, want je kan pas echt oordelen als je zelf de materie bekeken hebt en laten we eerlijk zijn, we zijn allemaal kenners op dit gebied
Zo is dit imho de enige eerlijk review over Genji:
http://www.pgnx.net/reviews.php?page=full&id=12746
dit spel verdient gewoon een kleine 8, haha!
Quote:
Verwonderlijk, ik heb een score gegeven en je hebt toch het gehele artikel gelezen.
Touché!
Ik lees zelf altijd de hele review, omdat daar vaak meer informatie uitkomt, dan alleen de plus-/minpunten. Een prima voorbeeld hiervan vind ik de reviews van IGN.com.
Ik ben ervan overtuigd dat een review best zonder cijfer kan, maar dan moet het verhaal wel overtuigend zijn. En om je eerlijk te zijn, dan blijf ik een review met een cijfer overtuigender vinden.
@ Bonecrusher: Ik ben het met je eens dat Genji heel erg gebashed is. Het werd mijns inziens veroorzaakt door het feit dat er te veel naar de graphics gekeken werd. Of de game een acht verdiend heeft, durf ik te betwijfelen, maar een hele slechte game was het al met al niet.
@ Felixer: je bent niet de enige. Hele volksstammen lezen de reviews niet, maar alleen de conclusie.
Een voorbeeld is Assassin's Creed. Hier werd de gigantisch repetetieve en eigenlijk niet zo bijzondere gameplay aan de kant geschoven voor de extreem mooie graphics, controls en open speelruimte. Door op deze manier reviews te schrijven, wordt het voor mij onduidelijk of het spel nog wel de moeite waard is als ik het bijvoorbeeld 3 jaar na de release koop, omdat er nauwelijks meer duidelijk gemaakt MAG worden wat er slecht aan is, omdat het cijfer nou eenmaal al hoog is. Het cijfer volgt soms niet meer naar de review, maar de review wordt naar het cijfer toegeschreven waarbij het cijfer gebasseerd is op mooie beloftes die in het verleden gemaakt zijn en mooie plaatjes die je op het beeld ziet.
Om die reden lees ik alleen nog maar memberreviews van sites als GameFAQs, en mogelijk ook hier als hier een reviewafdeling bijkomt / wordt uitgebreid.
Veel "gewone" gamers zijn niet verplicht om een review bij de release af te leveren, en kunnen de tijd nemen om het spel van voor tot achter door te spelen, en stil te staan bij de slechte punten. Een spel dat door de community als uitstekend wordt gezien is over 10 jaar nog een klassieker, maar ik voorspel dat GTA IV over 5 jaar net zo weinig meer gespeeld wordt als GTA III.
Quote:
Maar wat is nou eigenlijk je doel met deze (perfect geschreven, leuk weglezende) column? Daar ben ik wel benieuwd naar.
Zijn mening geven waarschijnlijk . Niet alles hoeft een duidelijk uitgelijnd doel te hebben
Verder zou een review opzich ook wel zonder een cijfer kunnen of alleen maar met plus- en minpunten. Maar ik vind toch dat de combinatie van die twee het beste beeld van de game geeft.
Een verschil tussen een game en een verslag, werkstuk of proefwerk, is dat bij de laatste dingen van te voren al vast staat waar het aan móet voldoen. Antwoorden bij een proefwerk zijn goed óf fout, bij een game is er niet zo'n duidelijke lijn. Bij een betoog voor Nederlands wordt er gelet op een bepaalde stijl waarvan je verwacht wordt die te hanteren, bij een game is die er niet (artistieke vrijheid enzo).
Bij een recensie van een game is gevoel heel belangrijk. Zo staat op Insidegamer nu de recensie van Guitar Hero: Aerosmith. De game krijgt een 7, wat voor veel mensen inhoudt dat het spel niet boeiend genoeg is. Maar wat als ik nou helemaal weg ben van die band? Voor mij is die 7 totaal niet terecht. Een cijfer dekt de lading gewoon niet 100%.
Ik wil hiermee niet zeggen dat ik nooit naar cijfers kijk, hoor. Ook ik vind het een belangrijke maatstaf als ik iets nieuws wil proberen. Maar als je echt een goede keus wilt maken, lees je de hele tekst of, nog veel beter, probeer je het spel zelf uit.
Lekkere tekst trouwens. Goed geschreven, het brengt ongetwijfeld een interessante discussie op gang!
Ik geef zelf overigens meer voor een tabelletje met plus en minpunten, bijna net zo snel en 't zegt een stuk meer. Maar zoals anderen beamen, de combinatie is het best. In ieder geval zal ik om die reden mij eigen plus en min tabelletje neerzetten:
- gehypte spellen krijgen vaak extreme cijfers (veel te hoog of veel te laag)
- als het genre je aanspreekt, zul je de game hoogstwaarschijnlijk een stuk hoger beoordelen dan de gemiddelde reviewer.
- als je afgaat op een enkele reviewer, is het cijfer sowieso niet erg betrouwbaar
- als je van cijfers op aan gaat, zul je zeker de underdogs missen. Underdogs zijn helaas wat moeilijk te ontdekken.
+ snelle globale indruk (je kunt toch onmogelijk al die reviews lezen...)
+ geeft een duidelijke beoordeling af (ik ben die lauwe (gesponsorde) reviews waarin geen negatieve dingen gezegd mogen worden zat)
- Bij een gehypte game dient de review een hoger doel. Antwoord geven op de vraag: voldoet de game aan het hype.. of niet. Onbekende games hebben dit "nadeel" niet, daar stapt de lezer vaak vers in.
- Een goede reviewer zal een game van een leuk genre niet zomaar hoger beoordelen. De reviewer weet van zichzelf dat hij het genre leuk vindt. Dan alsnog een hoog cijfer geven kan wel maar dan moet je dat toelichten (lieve lezertjes, ik hou van dit genre)
- Dat hangt af van de bron. Een review in de PU is veel minder afgewogen dan een review van gametrailers.com.
- Underdogs zou je uit een cijfer kunnen halen. Dit vraagt alleen wel meerdere reviewscores.
+ Inderdaad. Als je de voor en nadelen kent lijken alle reviews op elkaar. Zeker de middelmatig geschreven artikelen.
+ Geen paniek, Gammo is al jaren van buis.
- gehypte games. ze krijgen een hoog cijfer van veel reviewers (check metacritic maar eens voor Super Mario Galaxy)
- ik bedoelde het eigenlijk andersom - niet dat de reviewer een hoger cijfer geeft, een goede reviewer probeert immers wel neutraal te zijn. Maar als het genre je erg aanspreekt betekent het niet gelijk dat je een game ook goed vindt. Wel is er over het algemeen groter kans dat je de game leuk vind, daarom kun je gerust een paar punten optellen bij het reviewcijfer.
- de bron is inderdaad belangrijk, maar ik, als leek, vind het moeilijk om erachter te komen welke bron accuraat is. Ik zoek eigenlijk een reviewer die dezelfde cijfers als ik zou geven, dan maakt het mij verder niet uit als die cijfers objectief gezien wel helemaal goed verantwoord zijn.
- Misschien.. maar ik heb hier wel m'n twijfels bij. Het zijn denk ik ook vaak games die door reviewers gebashed worden waardoor ze in de underdog positie terechtkomen.
+ hey, dat was mijn pluspunt. Maar je hebt gelijk, het lijkt af en toe wel alsof veel reviewers het product nooit hebben gezien maar gewoon de plus- en minpunten van hun collega's overnemen.
+ Ik had eigenlijk de Preview (bioscoopblad) in m'n achterhoofd, maar ja, ik zal ook eerlijk toegeven dat ik wel kan genieten van het lezen van een zeer negatieve review.