In World of Tanks bestuur je één tank in een team van tanks. Samen met je teammaten neem je het op tegen het andere team. Het spel speelt zich af in de jaren ’40-‘50, dus er komt geen modern oorlogstuig aan te pas. Je mag zelf kiezen welke tank je neemt, maar je kan niet meteen alle tanks gebruiken in het spel. Door ervaringspunten te verzamelen, ontgrendel je steeds weer nieuwe, betere tanks die je kan meenemen naar het slagveld. Tanks zijn opgedeeld in facties (in totaal vijf), al kon ik in de bèta slechts kiezen uit twee facties: Duitsland en Amerika.
Mijn eerste indruk van World of Tanks op de consoles is behoorlijk goed. Het spel loopt vloeiend en de Xbox 360-controller leent zich heel goed voor het besturen van je tank. Met het linkerpookje bestuur je de rupsbanden en met het rechterpookje bestuur je het kanon bovenop de tank. Het progressiesysteem werkt heel motiverend doordat je steeds op jacht bent naar een nog betere tank. Maar in plaats van een nieuwe tank te kopen, kan je ook je oude tank upgraden. Door bijvoorbeeld een nieuw kanon te kopen of de kleuren aan te passen. Tussen de gevechten door zijn er bijna geen wachttijden, dus je zit zo weer in een nieuw spel met een nieuwe tank. Daardoor is World of Tanks erg geschikt om even snel een paar potjes tussendoor te spelen. Toch was het moeilijk om het bij een paar potjes te houden. Want als je eenmaal je eerste vijandelijke tank gesloopt hebt, is het erg verleidelijk om nog even snel een nieuw potje te starten. Je voelt het al aankomen: voor je het goed en wel beseft ben je de ganse avond bezig.
Toch ben ik ook een paar minpunten tegengekomen, want hoe goed het vechtsysteem werkt, zo onoverzichtelijk is de menustructuur. Het duurde een paar uurtjes voordat ik begreep waar ik alles kon vinden. Tevens kan het spel in het prille begin nogal overweldigend aanvoelen. Je speelt tegen andere spelers die doorgaans al wat meer ervaring hebben dan jij, waardoor mijn eerste voltreffer erg lang op zich liet wachten. Daarnaast begin je ook gewoon onderaan de ladder wat tankkeuze betreft, waardoor ik meer dan eens oog in oog stond met een tank die vele malen sterker was dan de mijne. Ook grafisch loopt het spel achter op andere Xbox Live-games, hoewel ik mij daar eigenlijk niet veel aan gestoord heb.
Maar als je een paar uurtjes in de game hebt geïnvesteerd, begin je de tactische manoeuvres van je tegenstanders te doorzien en openbaart zich een vermakelijk game met behoorlijk wat diepgang. Daarbij valt het free-to-play aspect alleen maar te prijzen, want hoe simpel het spel ook mag ogen, je krijgt wel degelijk een hele complete game voor je kiezen. Het spel beschikt ook over de mogelijkheid om premiumpunten te kopen met Microsoft Points. Het mooie van de World of Tanks-premiumpunten is dat die aankopen geen enkele invloed hebben op gameplay-technische aspecten. Het beperkt zich tot visuele upgrades voor ja tank en XP-bonussen. Een aantal minpunten worden wellicht nog opgelost in de bèta, maar een paar dingen zal je gewoonweg moeten accepteren. Het gaat bijvoorbeeld geen grafisch hoogstandje meer worden. Zoals ik het zie kan je jezelf nog altijd inschrijven voor de publieke bèta, dus als het je wat lijkt, moet je dat zeker doen. Het kost je per slot van rekening helemaal niets en dat moet elke Budgetgamer toch aanspreken!