Crytek heeft met zijn Crysis-serie altijd geprobeerd om games te maken die het uiterste vergen van de hardware. Met Ryse: Son of Rome is dat niet anders. Op de Xbox One wist de game vooral grafisch te imponeren, maar was de gameplay volgens de meeste gamers middelmatig. Zet Crytek die lijn door op de pc of weet het nog iets positief te veranderen aan de game? Ik mocht aan de slag met een preview-versie om dat uit te zoeken.

Grafische krachtpatser
Tijdens de originele release van de Xbox One een jaar geleden, was Ryse dé game om te laten zien welke grafische kracht deze console in zich heeft. Dat is dus alweer even geleden, maar gelukkig hebben de ontwikkelaars niet stil gezeten voor de pc-versie. Als je een krachtige pc in huis hebt staan, word je met alle registers open getrakteerd op een grafisch spektakel! Ondanks dat ik een preview-versie speelde, was dit al heel goed te zien. Schitterende lichteffecten, gedetailleerde textures en mooie vergezichten. Tijdens een van de missies klom ik op een bouwwerk dat hoog boven de omgeving uit torende en stond (of eigenlijk zat) ik even met open mond te kijken naar de omgeving. Om me heen zag ik een bos dat reikte tot de horizon, terwijl onder mij het water door een beekje stroomde. Werkelijk prachtig gedaan! Mocht je één van de gelukkige gamers zijn met een 4K-scherm (en een beest van een grafische kaart) dan kan je helemaal je lol op met deze game. Ryse ondersteunt namelijk Ultra-HD waarmee alles nog scherper getoond zal worden. Op het moment zullen nog maar weinig gamers hier de juiste hardware voor in huis hebben, maar het is Crytek te prijzen dat ze deze optie aanbieden.



Pure actie
Grafisch lijkt het dus wel goed te komen met Ryse, maar de gameplay zit ook goed in elkaar. Ryse is een pure actiegame en in de missies die ik kon spelen had het nergens de potentie om iets anders te zijn. Je rolt van het ene gevecht in het andere, afgewisseld met scenes waarbij je even een andere rol neemt, zoals bijvoorbeeld achter een kruisboog om jouw manschappen te ondersteunen. Ik speelde ook een missie waarbij ik in mijn eentje een weg moest zien te vinden naar een verdedigingswerk. Sluipen is daarbij niet nodig, want het is onmogelijk om de tegenstanders te ontwijken. Het pad ligt voor je klaar en de game neemt je bijna mee aan de hand. Vooral in het begin van de game is dat heel nadrukkelijk aanwezig en wordt bij elk gevecht uitgelegd op welke knop je moet drukken om de vijand zo hard mogelijk neer te slaan.

Liters bloed
Dat slaan zal je vaak moeten doen, want de tegenstanders komen in grote aantallen op je af. Eén tegenstander is prima te bevechten, maar zodra er meerdere barbaren om je heen staan, moet je goed opletten en je handelingen goed timen. Daar komt het uiteindelijk namelijk op neer: een aanval blokkeren en dan snel terug slaan, als het even kan met een brute en bloedige laatste move. Tijdens de gevechten vliegen de liters bloed je sowieso om de oren. Bij de uithalen met je zwaard komen de virtuele bloedspetters op je scherm terecht en zal je zwaard ook steeds roder kleuren naarmate je er meer tegenstanders op weet te spiesen. Ook de ledematen van de tegenstanders die je pad kruisen zijn niet veilig. Een zwaard door een hoofd of een arm scheiden van de romp, de hoofdpersoon draait er zijn hand niet voor om. Met de finishing moves wordt niets aan de verbeelding overgelaten, maar wordt het direct in beeld gebracht. En door de prachtige graphics wordt dit geweld allemaal ook nog eens gedetailleerd in beeld gebracht. Ryse is dan ook niet geschikt voor gamers met een zwakke maag.



Vervelende bugs
Tijdens het spelen van de preview-versie liep ik helaas nog tegen een aantal vervelende bugs aan. Zo gaf ik een eindbaas de genadeklap waarna die plotseling in het niets verdween. Dit zorgde ervoor dat de volgende cut scène niet werd gestart en ik niet verder kon spelen in dat level. Dit kwam ik meerdere keren tegen tijdens het spelen, waardoor ik de levels helemaal opnieuw moest starten om verder te komen. Tijdens het spelen is dat behoorlijk irritant, dus hopelijk weten ze dit nog op te lossen in de uiteindelijke versie. Tevens kon ik de game alleen besturen met de muis en toetsenbord, terwijl de gameplay uitermate geschikt is om met een gamepad gespeeld te worden. Nu is de game prima te spelen met de muis/toetsenbord combinatie, maar de vele quicktime-events zijn gewoon net even beter te timen met een controller in je handen. Gelukkig zal dit in de definitieve versie mogelijk zijn volgens Crytek.

Conclusie
Ryse was een show-titel voor de Xbox One en lijkt dat ook te gaan worden voor de pc. Het heeft de potentie om straks dé game te zijn om aan je vrienden te laten zien hoe krachtig jouw brute game-pc wel niet is. De gameplay is vrij rechtlijnig, maar dat heeft me in deze preview-versie niet tegen gehouden om veel plezier te hebben. Als Crytek dan ook nog even de laatste bugs glad weet te strijken zal Ryse: Son of Rome een meer dan prima game gaan worden.