Tegenwoordig is er haast voor elke game wel Downloadable Content (DLC) beschikbaar. Om het maximale uit een game te halen moet je er haast wel aan toegeven. Laat ik gelijk maar met de deur in huis vallen door te zeggen dat ik een hekel heb aan DLC. Ik hoef geen extra auto’s of meer outfits voor mijn characters als ik al het volle pond voor een game heb neergelegd. Maar waarom heb ik hier nou zo’n schijthekel aan en heb ik tegelijkertijd een verzameldrang naar extra fysieke content? Ik heb bijvoorbeeld al aardig wat geld geïnvesteerd in Skylanders, en ook Disney Infinity en de Amiibofiguurtjes van Nintendo staan hoog op mijn persoonlijke verlanglijstje. Ik zal mijn vreemde brein proberen uit te leggen.

Een keer heb ik toegegeven aan de geldzucht van de gameontwikkelaar. Infinity Ward zal destijds vast heel erg blij zijn geweest toen ik vier extra maps kocht voor Call of Duty: Modern Warfare 2. Samen met wat vrienden speelde ik avond aan avond Team Deathmatch en op een gegeven moment kwam ik bijna aan een maand aan volle speeltijd. Ik kende elke map tot in de details uit mijn hoofd en het werd hoog tijd voor wat nieuws. Het was dus een logische stap om wat extra maps aan te schaffen in de online store, maar tot aan de dag van vandaag krijg ik een naar gevoel bij het kopen van DLC.

Als ik een game vanaf de release in huis wil halen betaal ik meestal rond de 60 euro. Natuurlijk zijn er meer manieren om goedkoper aan games te komen maar dat is een heel andere discussie die ik hier nu niet wil starten. Dus, ik ga naar de winkel, ik neem zes tientjes mee, ga naar huis en begin te spelen. Na een maand spelen zie ik dat er weer nieuwe content uit is gekomen voor de game en dat ik die, uiteraard tegen betaling, kan downloaden. Noem mij een azijnzeiker maar waarom zou ik naast de volle prijs die ik al betaald heb nu weer tien euro extra uitgeven om een nieuwe missie te spelen met de Adéwalé, de kwartiermeester van Edward Kenway in Assassin's Creed IV: Black Flag? Waarom kon de uitgever dit niet direct bij de launch aan de game toevoegen, en waarom gunnen ze ons niet gewoon wat gratis DLC? Ik heb tenslotte vorige maand de volledige prijs betaald voor, naar nu blijkt, een niet volledige game. Natuurlijk besef ik dat het extra’s zijn en dat het nooit bedoeld was om in de originele game te verwerken maar in de tijd van de Super Nintendo kon ik dit soort dingen ontgrendelen als ik de game had uitgespeeld of wanneer ik een simpele code invoerde.

Een nog veel grotere bron van ergernis betreffende DLC is Destiny. Het nieuwste spel van Bungie lijkt eigenlijk niet af. Alles lijkt ingesteld op een continu verdienmodel middels de aankomende DLC. Toegegeven, tot nu toe zijn er tijdelijke gratis bounties maar er schijnt een pack aan te komen met meerdere Story Missions en nieuwe Strikes (missies met bazen) en Raids (extra moeilijke missies met bazen). Hiermee geeft Bungie dus eigenlijk toe dat de game niet af was op de release en kan er mooi nog even extra gecasht worden. Waarschijnlijk ga ik bij Destiny wel toehappen want voor mij is dit best een verslavende game aan het worden. Ik moet en zal level 30 (en wie weet welk level te behalen valt na het aanschaffen van de DLC) bereiken en daarvoor is het nodig dat ik aardig wat uurtjes investeer in het vinden en upgraden van de juiste gear.

Er zijn ook uitzonderingen op mijn tirade. Neem bijvoorbeeld Killer Instinct voor de Xbox One of Driveclub voor de Playstation 4. De makers laten me gratis kennis maken met de game en wanneer het bevalt kan ik extra content kopen. Eigenlijk is dit gewoon een nieuwe en snellere vorm van de vroegere demo discs. Persoonlijk ben ik ook hier niet zo’n grote fan van omdat ik al mijn games fysiek in de kast wil zien staan maar ik begrijp het concept wel. De prijs hiervan komt ook netjes overeen met de volledige prijs van een retail game of is zelfs goedkoper. Toch blijft het voor mij maar een zweverig cloud concept waar ik niet snel aan zal beginnen. Man, ik denk dat ik oud begin te worden.

Tegelijkertijd noemt mijn vriendin me af en toe een kinderachtige nerd en ik kan haar moeilijk ongelijk geven. Skylanders: Trap Team ligt namelijk vanaf deze week in de winkels en daar kijk ik echt naar uit! Tegelijkertijd met dit vierde deel verschijnen er ook weer een kleine 60 (al dan niet) nieuwe figuurtjes. Dit getal komt nagenoeg overeen met het aantal Skylanders dat ik op dit moment al in de kast heb staan. Het vreemde is dat dit een nog veel duurdere en extra verslavende vorm van het aansmeren van content is dan een aantal nieuwe maps in Call of Duty. En toch accepteer ik deze vorm wel omdat ik het gevoel heb dat ik er echt iets voor terug krijg.

Omdat ik alle gebieden wilde verkennen in Skylanders: Swap Force (het vorige deel) had ik sowieso minimaal 8 extra Skylanders, van zo’n 20 euro per stuk, nodig. In totaal was ik dus meer dan 200 euro kwijt aan één game en als ik erover nadenk zie ik een enorme kronkel in mijn brein. Ik ben dus wel bereid om 200 euro uit te geven aan een kiddy game maar 15 euro voor extra content in een game die ik meer dan 500 uur speel zorgt voor een naar gevoel. Wat kunnen mensen soms toch rare wezens zijn.

Het is dus maar goed dat ik voorlopig nog geen Wii U in huis heb staan, want ik kan de klok erop gelijk zetten dat ik Nintendo er dan persoonlijk weer bovenop help met al mijn impulsieve Amiiboaankopen, want Nintendo is sowieso nog een aardig stuk toffer dan Skylanders. Link, Fox McCloud, Luigi, Pikachu en noem alle Nintendomascottes maar op, ik zou ze blindelings kopen. Trouwens, nu we het over Pikachu hebben, hoe vet zou het zijn om fysieke Pokémonfiguurtjes te kopen en deze vervolgens in een open wereld Pokémongame te kunnen gebruiken? Nintendo heeft, wat mij betreft, echt de toekomst als ze een hype om hun figuurtjes weten te creëren en hun concept verder weten uit te breiden.

Om nog even terug te komen op downloadable content: ik blijf het geldklopperij vinden maar eens in de zoveel tijd zal zelfs ik eraan moeten geloven. Toch gun ik de ontwikkelaars eigenlijk op deze manier mijn extra centen niet. Bungie zou het voor mij aantrekkelijker kunnen maken door een cool beeldje van een Guardian of Ghost in de winkel te leggen met daarbij een DLC code waarmee je de nieuwe DLC kan downloaden. Ik zou daar zelfs best nog wat meer euro’s voor betalen dan de prijs in de PlayStation of Microsoft Store. De gameverzamelaar in mij wil gewoon graag een keuze in wat hij in huis haalt, in plaats van dat content me via een vaag cloud concept opgedrongen wordt.

Hoe zit het bij jullie? Zien jullie wat in mijn voorstel? Wat is jullie kronkel? Ben jij, net als ik, een nerd voor fysieke games en content of heeft digitaal gamen toch echt de toekomst?