De Summer of Arcade op Xbox Live bood een hoop aan nieuwe games voor Xbox Live Arcade (XBLA). Of deze spellen het waard zijn en welke je het beste kunt kiezen kun je lezen in deze column.

De zomer is nu afgelopen, en er komt in de komende maanden een enorme lading games onze kant op. De meeste hiervan zijn allemaal redelijk big-budget spellen zoals Fable 2, Fallout 3, Resistance 2, Gears of War 2, etc. Soms wil je echter gewoon even een half uurtje wat knallen of platformen in plaats van jezelf helemaal weer in de game wereld te krijgen. In augustus had Microsoft de ‘Summer of Arcade’ voor Xbox Live Arcade, precies om die rol te vervullen. 5 spellen in 5 weken, dat klinkt mooi maar was het ook echt wat? In deze column kijken we even naar de spellen die uitgekomen zijn, en of ze de MS points waard zijn. We blijven immers budgetgamers he?

Geometry Wars 2 (360): 800 points
De eerste is zeker niet de minste. Geometry Wars 2 is het vervolg op deel 1 (goh!) dat min of meer de XBLA dienst zijn bestaansrecht gegeven heeft in de begindagen van de 360. Ik heb deel 1 nooit zoveel gespeeld, vooral omdat ik er gewoon niet zo goed in was. De highscores in de leaderboards waren zo hoog, dat je het spel dagen achter elkaar moest spelen om maar zelfs in de buurt van de top100 te komen. Met deel 2 is dat een beetje hetzelfde, en toch weer helemaal anders.



Er zijn nu 6 modes die allemaal redelijk anders spelen, voor zover je variatie kunt stoppen in het rondvliegen en schieten in een rechthoekig veld. Niet alleen dat, maar in elke mode zie je op het hoofdscherm de highscores van iedereen op je friends list. Als je aan het spelen ziet, zie je ook nog de hele tijd de dichstbijzijnde highscore van die vrienden. Dit maakt het spel meteen veel en veel verslavender dan het vorige deel; je speelt nu niet tegen een anoniem iemand met een highscore, maar tegen je vrienden. Omdat je meestal doodgaat omdat je gewoon domme fouten maakt, blijf je uren achter elkaar een nieuwe game starten om toch maar die ene vriend/vriendin te verslaan. Het nadeel hiervan is dat je iemand op je lijst kan hebben die gewoon te goed is. Ik was redelijk blij toen ik na twee dagen eindelijk de eerste plek verovert had met een score die goed was voor plaats #207 in de wereld. Maar binnen 24 uur had hij mij alweer ingehaald met 0.01% meer punten.

Als je Geometry Wars 1 leuk vond, kan je deel 2 echt niet missen. Het speelt anders dan deel 1 omdat vijanden nu multiplier items droppen in plaats van dat je een hogere multiplier krijgt door vijanden te vernietigen. Dus je schiet nu steeds voor je uit om de multipliers meteen op te pakken. Hoe meer mensen je in je friends list hebt staan die dit spel ook veel spelen, hoe langer het ook leuk blijft. Met een stuk of 3-5 man kan je al belachelijk veel competitie krijgen, en de uren die je er in gaat steken om een highscore te halen zijn de prijs zeker waard.

Braid (360): 1200 points
Braid is compleet wat anders dan Geometry Wars 2. Waar de laatste gaat om hectiek, actie en vaardigheden, gaat Braid om nadenken, rust en puzzelen. Op de oppervlakte is Braid een 2D platformer met een gimmick: tijdsmanipulatie. Als je doodgaat, kan je met de X knop de tijd terugspoelen en die ene jump gewoon nog een keer proberen tot hij goed gaat. In elk level zijn een aantal puzzelstukjes te vinden die je allemaal moet hebben om het 100% uit te spelen (en voor de achievements). Dit begint redelijk gemakkelijk, maar het spel maakt briljant gebruik van bestaande platformer-conventies om je te dwingen op een andere manier naar het spel te kijken. Soms moet je bijvoorbeeld een sleutel pakken in een put waar je nooit uit kan komen. Die sleutel blijkt dan met je mee te bewegen als je de tijd terugspoelt, zodat je gewoon in het diepe moet springen, de sleutel moet pakken, de tijd terug moet spoelen en meteen allemaal science fiction theoriën breekt omdat je de sleutel meeneemt terug in de tijd.



Er zijn 5 werelden met elk een andere manier van tijd-gameplay. Soms gaat het alleen om het terugspoelen van een item, soms gaat de tijd alleen vooruit als jij vooruit loopt en blijven vijanden dus stilstaan als jij stilstaat. Soms doet een soort ghost van jezelf de acties die je net uitgevoerd hebt als je de tijd terugspoelt, zodat je bijvoorbeeld op een platform gaat staan en daarna een hendel overhaalt waardoor die gaat bewegen: spoel de tijd terug en je ghost haalt de hendel over terwijl jij op het platform staat. Het is redelijk onmogelijk om het allemaal uit te leggen, dus je kan beter naar een gameplay filmpje kijken:



Hoewel de gameplay je wel zo’n 4-5 uur bezig zal houden, is het verhaal minstens even goed. Braid vertelt het verhaal van Tim, die zijn Princes zoekt. Alleen is na elk uit te spelen level de Princes steeds in een ander kasteel. Aan het begin van elk level staan een aantal boeken die elk een paar regels tekst geven en die het verhaal vertellen. Maar niets is zoals het lijkt. In het begin zal je misschien een theorie bedenken van waar het nou allemaal over gaat, tegen het eind zal je waarschijnlijk wat anders denken en na het einde denk je “oh shiiiit”. En dan nog snap je het waarschijnlijk nog niet helemaal. Dit spel is net als Bioshock gemaakt voor de wat meer volwassen gamers die wat meer jaartjes ervaring achter de rug hebben. Waar Bioshock ging over het conflict tussen de Objectivistische visie en de grenzen van echte vrijheid, gaat Braid over obsessie, liefde, verlies en het accepteren van dingen die in het verleden liggen.

Volgens de developer Jonathan Blow is elk van de puzzles in Braid ook nog metafoor voor iets. Het uitzoeken van wat het nou betekent kan zo lang duren als je wilt, of zo kort duren als je kan googlen. De ervaring die het spel je geeft is echter de 1200 poins wel waard, als het iets is wat je ligt. Jongere gamers zullen dit spel waarschijnlijk niet zo heel boeiend vinden, net als jongere filmkijkers alle Spider-Man en X-Men films vast wel even goed zullen vinden. Voor de wat oudere gamer die ook graag een film als Eternal Sunshine of the Spotless Mind kijkt, is er in dit spel heel veel te vinden. Het gaat meer over reflectie en het stilstaan bij wat je doet, dan over het uitspelen van het spel. Als dat iets is wat je wel trekt, is het de 1200 points waard. Een uniek spel en nu al door veel mensen uitgeroepen tot een van de beste spellen van 2008.

Braid komt ook nog op de PC uit, maar het is onofficieel een “timed exclusive” van MS, wat betekent dat je er niet op hoeft te gaan wachten.

Bionic Commando: Rearmed (PC/360/PS3): 800 points
Nog een platformer, dit keer een HD remake van het 80’s NES spel Bionic Commando. In BC: Rearmed speel je een commando met een bionische arm die je naar voren, omhoog en schuin naar boven kunt richten. Op die manier kun je items pakken, een platform pakken en jezelf omhoog trekken of van platform naar platform slingeren. Alvast een waarschuwing: je kan niet springen in dit spel! In het begin is dat nogal lame, als je helemaal om moet lopen omdat er een stuk beton in de weg staat waar je gewoon overheen zou moeten kunnen springen.



Je loopt, slingert en schiet je weg door zo’n 15 levels. Soms zul je niet voorbij het begin van het level kunnen komen omdat je een item mist, zoals dat ook wel in Zelda voorkomt. Je kan elk level doen in de volgorde die je wilt, maar aangezien je toch bepaalde items en wapens nodig hebt om verder te komen is het niet echt helemaal non-lineair. Nog een waarschuwing: het spel is behoorlijk moeilijk. Val in het water, en je bent dood en moet een stuk overnieuw doen. Val 3x in het water en je mag het hele level overnieuw doen. Dit is echt een spel voor de retro fans, die vroeger ook al de oude en moeilijke 8bit spellen konden uitspelen toen ze klein waren.

Ik heb dit spel vroeger nooit gespeeld, en ik heb er dus ook geen geromantiseerde gevoelens bij als ik Bionic Commando in beeld zie staan. In het begin is het even wennen, maar na een uurtje ofzo krijg je het hele slinger-gedoe wel onder de knie. De moeilijkheidsgraad betekent dat je dit spel waarschijnlijk wel een aantal uren zal spelen, en je kan het helemaal makkelijk een half uurtje spelen totdat je zovaak doodgegaan bent dat je het maar weer even opgeeft.

Is het 800 points waard? Mja, het moet je maar liggen denk ik. Als je een HD versie van Contra verwacht met een slinger element, dan kan je beter ergens anders kijken. Ben je een fan van de oude stijl platformers, en wil je wel weer een keer zo’n oud en moeilijk spel spelen in HD? Dan is het de punten wel waard. Het spel is duidelijk met liefde gemaakt, hoewel het precies dezelfde levels heeft als het spel van 20 jaar geleden. Maar het is moeilijk genoeg om een tijdje mee te gaan, met 4 player local multiplayer, 2 player local coop en zo’n 70 challenge rooms waarin je zo snel mogelijk door een puzzelachtige kamer moet slingeren.

Galaga Legions (360): 800 points
Nog een remake, maar dit keer door de mensen die ook achter Pacman: Championship Edition zaten. Galaga was een soort Space Invaders, waarbij je een schip had dat golf na golf van vijanden moest neerschieten voor ze bij jou kwamen of voordat ze een kamikaze aanval op je deden. Soms kwam er een vijand die jouw schip opzoog en boven in het rijtje vijanden plaatste. Schoot je jouw schip weer vrij met een nieuw schip, dan kreeg je twee schepen naast elkaar voor dubbel de firepower.



In Galaga Legions is de gameplay heel wat veranderd. Het is nog steeds één scherm waarin je schip rond kan vliegen. Golven van vijanden komen in beeld, aangekondigd door een lijn die het patroon van de volgende golf laat zien. Je kan dus plannen hoe je een aankomende golf gaat aanpakken. Met je rechter analoog kan je twee satelliet schepen op het veld neerzetten die met je mee schieten in de richting die je op de analoge stick aangegeven hebt. Beweeg je die dus eerst naar links en daarna naar rechts, dan heb je twee satellieten naast je die naar links en naar rechts schieten terwijl jij nog steeds omhoog schiet.

Dit element zorgt er voor dat je je satellieten strategisch op de map kunt plaatsen door snel te reageren op de patronen van aankomende golven vijanden. Omdat je het snel fout kan doen, is het dus echt zo’n spel waarbij je het keer op keer moet spelen om jezelf te perfectioneren en zoveel mogelijk punten te krijgen met zo min mogelijk levens. Er is alleen niet zoveel content in het spel. Eén adventure mode met vijf levels, elk met een redelijk aantal golven van vijanden, en een championship mode waarin je elke level afzonderlijk kunt doen. Er is geen multiplayer, dus het kan zijn dat je binnen twee dagen uitgekeken raakt op dit spel. Als je een fan was van Galaga, is het misschien wel de moeite waard. Als je gewoon een shooter-fan bent, kan je je punten beter aan Geometry Wars 2 besteden.

Castle Crashers (360): 1200 points
Tenslotte Castle Crashers. Na lang wachten is hij er dan eindelijk! Het is gemaakt door The Behemoth, de makers van Alien Hominid, een flash spel dat later op de PS2/XBOX uitgekomen is. Castle Crashers is een soort Golden Axe, Streets of Rage of Final Fight voor de huidige generatie. Je kunt met zijn vieren tegelijk door de 4-5 uur aan levels rondrennen en alles in elkaar slaan.



Aanvallen bestaan uit de standaard snelle en zware (X en Y) wapen aanvallen, magic, een boog en items zoals bommen en een boemerang. Door schade te doen krijg je ervaringspunten, die je na elk level kunt steken in Strength (melee damage), Magic (magic damage en mana regeneration), Defense (HP en armor) en Agility (snelheid van rondlopen en van je boog). Je kunt dus je character op 3 manieren inrichten, of het gewoon zo lang spelen tot je level 99 bent en alles kunt doen. Meer punten in Strength betekent dat je meer aanvallen kunt doen met je wapen. Meer punten in Magic betekent dat je nieuwe magic aanvallen krijgt, en vanuit de lucht vuur/ijs/bliksem/vergif/etc naar beneden kunt schieten. Met meer punten in Agility schiet je na een tijdje zoveel pijlen achter elkaar dat je net zogoed een AK47 had kunnen hebben. Combineer dat met meer dan 20 verschillende characters die je kunt unlocken, en je bent wel een tijdje bezig.

Het spel ziet er fantastisch uit in HD, met cartoon graphics die geen last hebben van artifacts of textures die niet helemaal kloppen zoals in huidige spellen wel eens het geval is. Naast de unlockable characters zijn er nog zo’n 40+ wapens te vinden, die elk bonussen geven op je stats. Daarnaast zijn er ook nog 26 “animal orbs” te vinden, vliegende beesten die je volgen en die je een bonus geven op bijvoorbeeld aanval, defense, magic of die je meer XP geven per klap. De muziek varieert van oldschool muziek uit het 16bit tijdperk, techno, gitaarmuziek en nog veel meer. Verder zit er heel veel humor in het spel, helemaal als je thuis bent in de wereld van Internet memes.

Castle Crashers is verreweg het leukste spel van de hele Summer of Arcade en van heel XBLA. Het is dan ook zeker de 1200 points waard. Het zou zelfs gemakkelijk 20 euro waard zijn als het dat gekost zou hebben. Met 4 spelers op één tv of met 4 spelers online is natuurlijk het leukst, maar ook in je eentje blijft het veel langer leuk dan het zou moeten. Een nadeel is dat zoveel mensen het spel gelijk gekocht hebben, dat de servers overbelast zijn en mensen vaak disconnecten in online sessies. Dit is redelijk irrirant, hoewel je met 3 vrienden meestal wel snel opnieuw een game kunt starten. Wil je andere modes doen tegen willekeurige mensen op Live, dan vind je vaak geen game of hij zegt na 1 minuut dat er de game die je ging joinen niet meer bestaat. Deze problemen ben ik alleen met Amerikanen tegengekomen, terwijl het met Europese spelers altijd goed ging. The Behemoth is druk bezig om deze problemen te verhelpen en over een week zal het wel gepatched zijn, maar het is toch iets om in je achterhoofd te houden.

Conclusies
Met de Summer of Arcade heb je heel wat om uit te kiezen als je een 360 hebt. Castle Crashers is de absolute must-have voor iedereen. Voor de rest is het afhankelijk van wat je maar leuk vindt: Geometry Wars 2 voor de shooter fans, Bionic Commando: Rearmed voor de oldschool platformers en Braid voor de mensen die liever wat meer nadenken. Het nadeel van al deze spellen is dat de kwaliteit van XBLA hierna alleen maar naar beneden kan gaan. Voor de komende maanden staat namelijk niet zo heel veel bijzonders geplanned. Er komt nog een 8-player Asteroids-achtig spel uit op 3 september: Shred Nebula. Verder komt er ‘ooit’ nog de langverwachte Street Fighter 2 HD Turbo Remix Deluxe Dinges, een remake van R-Type 1+2 voor XBLA/PSN, en eind dit jaar Puzzle Quest: Galactrix oftewel Puzzle Quest in Space.

Mocht je nu de MS points over hebben, dan is er in ieder geval genoeg om uit te kiezen. Als je ze niet hebt, dan lijkt een 2100 points kaartje meer dan ooit een aantrekkelijke optie!