Afgelopen vrijdag werden we door Ubisoft uitgenodigd om langs te komen in Woerden. Normaal krijgen we altijd te horen wat we kunnen verwachten, deze keer werd alles echter bedekt met deken van geheimzinnigheid. Zonder enige verdere informatie, werden we in Woerden verwelkomd door Choukri, werkzaam bij Ubisoft. Hij bracht ons mee naar een verlaten pand, ook al weet je dat er natuurlijk niets gaat gebeuren, is het toch altijd wel spannend als je niet weet wat je kunt verwachten.



Binnen werden we verwelkomd door het Team van H.E.L, We waren vrijdag niet zomaar op deze locatie. Wat is namelijk het geval, dit gebouw is één grote Airsoft baan. Met vijf man moesten we dit gebouw als een team van Special Forces infiltreren. Een drugskoning genaamd Max die al tijden gezocht werd, zou in dit pand zich verborgen houden. Aan ons om hem te overmeesteren.

We kregen uitleg over de Airsoft guns en hoe deze te gebruiken. Daarnaast kregen we een briefing over hoe Max aan te pakken en werd ons verteld dat we informatie moesten zien te vinden over wat zijn plannen waren. Bepakt en bewapend waren we klaar om de eerste deur door te gaan.



Dit alles stond natuurlijk in het teken van de aankomende lancering van Rainbow Six Siege, over twee weken is het namelijk al zover en ligt die in de winkels. In plaats van Rainbow Six Siege uit te proberen, mochten we dus in real life Rainbow Six Siege eens ervaren. Nu klinkt dit misschien heel tof, maar dan weet je waarschijnlijk nog niet hoe hard die Airsoft kogels aan kunnen komen! Stel het je voor, een paar journalistjes tegenover een paar Airsoft spelers met jaren ervaring. Tsja, in ieder geval was de missie erg tof, we moesten steeds per verdieping, kamer voor kamer al vijanden uitschakelend alles clearen, geheel in stijl van Rainbow Six Siege, samenwerken was essentieel om overzicht over alle kamers te houden. Zodra dit er even aan ontbrak, werd je al gauw zo nu en dan flink geraakt.

Tijdens het infiltreren gebeurde er van alles. Je leert al gauw genoeg om echt goed dekking te zoeken als je de eerste Airsoft kogels tegen je benen voelt aanknallen. Wij mochten niet ons wapen op automatisch zetten dus schoten we steeds één kogel, maar volgens mij had de tegenstander die memo gemist.

Uiteindelijk was het zaak om als team stap voor stap verder te komen. Het is niet alleen tegenstanders tactisch proberen neer te schieten, we moesten ook informatie zien te vinden, we moesten een infiltrant zien te redden en de grote finale vond boven plaats met het in de boeien slaan van Max, of in ieder geval een poging hier toe.



Ook al speel ik vele jaren games en heb ik diverse Rainbow Six titels gespeeld, het echte werk is toch wel even wat anders. Als je er echt in zit merk je eigenlijk hoeveel er bij komt kijken bij zo’n opdracht. In een game is het even wegduiken en je geneest weer, maar een kogel vol in je buik of op je hand, daar moet je toch echt even wat langer van bijkomen. Het was ook grappig om te zien dat we in het begin vol goede moed naar binnen gingen, maar dat in de laatste fase eigenlijk niemand meer voorop durfde omdat ze geen genade kenden en superscherp schoten. Die ervaring hadden wij simpelweg nog niet, maar dat neemt niet weg dat het een ontzettend toffe ervaring was en het tegelijkertijd toont wat een uitdagend beroep je hebt als commando zijnde.

Na het succesvol afronden van deze reallife missie, mochten we nog even op een wat rustiger tempo aan de slag met Rainbow Six Siege zelf. Het meest fijne vond ik dat we eindelijk weer even een game konden spelen, zonder gevolgen voor ledematen die geraakt worden. We speelden met vijf man tegen de computer en moesten een gebouw infiltreren. Binnenin waren een stuk of 20 terroristen. Het evenement toonde zowel in reallife als in de game dat het vooral samenwerken de sleutel gaat zijn tot succes. Vooral op hogere moeilijkheidsgraden is er weinig ruimte voor de eenzame strijder, hopelijk komt dit straks ook goed als je samen met de rest van de wereld speelt. Het leukste gaat het in ieder geval zijn om met vrienden aan de slag te gaan met allen headsets op.



Tijdens het spelen werd ook langzaam de essentie van de verschillende specialiteiten van iedereen steeds duidelijker. Zo kon de Sledge met een Mokerhamer deuren in ene keer aan diggelen slaan, waar een ander weer de mogelijheid heeft om C4 te gebruiken. Het speelde lekker weg, al was de AI soms nog wel wat wisselvallig. De ene keer zochten ze prima dekking, de andere keer renden ze als dolle honden naar buiten, of renden ze langs en bleven ze naar een muur staren. Nu speelden we niet de volledige game, maar nog de beta die je misschien zelf ook uitgetest hebt, dus ik ga er vanuit dat dit in de uiteindelijk game allemaal netjes is weggepoetst.

In ieder geval was dit een mooie opwarmer voor wat komen gaat en ook al was het tof om het eens zelf te ervaren, mag je blij zijn dat je deze game straks veilig vanuit je luie gamerstoel kunt spelen. Ik ben vooral benieuwd hoe de samenwerking online zal verlopen, games als Evolve hebben al een voorzetje op dit type van samenwerking gegeven, maar bij Rainbow Six Siege is dit, met name dus op de hogere moeilijkheidsgraden, nog een stukje essentieler om te overleven. Kijk jij al uit naar de game? Wat zijn jouw gedachten over deze titel? Laat het weten in de comments!