Beyond: Two Souls – Interactieve blockbuster op je PlayStation
In Beyond: Two Souls neem je een duik in het leven van Jodie Holmes. Zij is geboren met een unieke maar ook vrij gevaarlijke paranormale gave die niet altijd even controleerbaar is. Haar gave in de vorm van een geest, genaamd Aiden, beschermt Jodie en dient daarmee als belangrijk gameplayelement. Zo zal je afwisselend met Jodie en Aiden spelen. Met Jodie zal je vrij door de wereld kunnen wandelen, keuzes maken en interactie voeren met mensen terwijl Aiden juist het gedaante is dat achter Jodie aan zweeft en bezit kan nemen van iemands lichaam, mensen kan wurgen, voorwerpen kan omgooien en nog een aantal andere acties kan uitvoeren. Dit alles gebeurt door middel van een paar knoppen. De resterende knoppen worden gebruikt voor de Quick Time Events waar ontwikkelaar Quantic Dreams bekend om staat.
De beleving staat centraal in Beyond: Two Souls en dat komt goed naar voren in de verhaalvertelling en het acteerwerk. Niemand minder dan Ellen Page en routinier Willem Defoe hebben namelijk meegewerkt aan de game, iets dat duidelijk is terug te zien in de overtuigende gezichtsanimaties die met name de emoties van Jodie overtuigend uitdrukken. De actievolle doch sfeervolle scenes volgen elkaar in rap tempo op terwijl jij als speler steeds meer verbonden raakt met Jodie.
De zoveelste remaster?
Hoewel op de PlayStation 4 regelmatig remasters en definitieve versies verschijnen is het nog maar de vraag waarom Beyond: Two Souls nog een keer wordt uitgebracht. De game zag er op de PlayStation 3 namelijk al oogverblindend goed uit. Het verhaal voelde alsof je naar een Hollywood blockbuster aan het kijken was en leek daarmee dus bijna alles uit de vorige generatie console te persen. Quantic Dreams probeert hiermee een diamant te slijpen die eigenlijk al op zijn best was. De technische verbeteringen zijn dan ook minimaal.
Om te beginnen heeft het brein achter de game, David Cage, ervoor gekozen om Beyond: Two Souls nog altijd op 30 FPS te laten draaien. Op deze manier zou het filmische effect van de game behouden blijven. Hoewel de meningen hierover verschillen had ik persoonlijk liever een vloeiende 60 FPS gezien. Vooral in scenes waarin veel gebeurt op hoog tempo zal het voorkomen dat deze keuze afbreuk doet aan de ervaring. Denk bijvoorbeeld aan de ontsnapping op het dak van de trein waarbij de framerate even in een dipje belandt. Hoewel ik normaal niet zo op de framerate let lijkt het nu alsof er voor een gemakkelijke uitweg is gekozen, en dat is zonde.
In tegenstelling tot de framerate zijn de graphics wel wat opgeschroefd. Zo is deze van 720p naar 1080p opgewaardeerd. Neem dit gegeven in combinatie met een aantal nieuwe special effects en schaduw- en lichteffecten, en je hebt een remaster die er toch net wat scherper uit ziet. Toch is het wel duidelijk te zien dat het niet gaat om een game die vanaf de grond af aan opnieuw is opgebouwd. In plaats daarvan lijkt het meer op een sterke PlayStation 3-titel met een extra laagje verf. Dit is met name zichtbaar wanneer de cinematische cutscenes worden afgespeeld. Deze zijn namelijk hetzelfde gebleven als in de originele versie waardoor het verschil met de 1080p graphics des te groter wordt.
Remix mode
De opvallende toevoeging aan de PS4-versie van Beyond: Two Souls is bij uitstek de Remix mode waarmee het verhaal van Jodie en Aiden in chronologishe volgorde gespeeld kan worden. Deze mode is vanaf het begin al beschikbaar waardoor je niet gedwongen wordt om eerst het origineel uit te spelen. Een erg interessante toevoeging die je op een andere manier het verhaal laat beleven. Naast de Remix mode is de ‘Enhanced Experiments’ DLC vanaf het begin speelbaar. Hierin worden je vaardigheden met Aiden op de proef gesteld, wat je slechts een halfuurtje zoet zal houden. Tot slot worden nu ook alle gemaakte keuzes bijgehouden en aan het eind van iedere scene vergeleken met de keuzes van andere spelers. Iets dat je misschien herkent van de TellTale Games.
Minimale aanpassingen
In grote lijnen is Beyond: Two Souls hetzelfde gebleven als in 2013. De ervaring is nog altijd ijzersterk en op grafisch vlak zijn de verbeteringen met het blote oog nauwelijks zichtbaar. Ondanks dat het toevoegen van de Remix mode een leuke manier is om het verhaal voor een tweede keer te beleven, rechtvaardigt dit wat mij betreft niet een tweede aankoop. Mocht je om wat voor reden dan ook deze titel nooit hebben kunnen spelen, dan is dit misschien wel het juiste moment om in te stappen. Het is namelijk nog altijd een van de beste in zijn genre.
Graphics: 90
Gameplay: 80
Originality: 70
Replay: 65
Sound: 80
Eindcijfer: 75
30136 
306)
08-12-2015 21:29
)))))
Dat mensen David Cage games goed vinden is echt een raadsel voor mij.
). Ik denk dat hij dan veel beter werk zou creëren. (Zeker als hij iemand heeft die "Nee" tegen hem kan zeggen). 
