De remake: gebaseerd op de verfilming, gebaseerd op de PS2-game
Technisch gezien is dit een filmgame. Ratchet & Clank sluit namelijk aan op de gelijknamige nieuwe animatiefilm die vanaf 20 april de bioscopen blootstelt aan de Lombax en zijn rugzakrobot. Die film is op zijn beurt weer een verfilming van de originele game. Klinkt allemaal wat warrig ¬– het zorgt wel voor leuke slogans in de trailers– maar het belangrijkste om te weten is dat de PS4-remake grotendeels het verhaal van de originele game volgt. Je moet nog steeds Chairman Drek tegenhouden en komt nog steeds locaties tegen zoals Ratchet’s thuisplaneet Veldin, de megastad Metropolis op planeet Kerwan en de hoverboardraces op Rilgar. Ook herkenbare personages zoals hoverboarder Skid McMarx en robotnerd Big Al zijn te vinden in hun glorieuze PS4-vorm.
Wat weer een originele insteek is: het verhaal van Ratchet en Clank wordt verteld vanuit het perspectief van de immer hoogmoedige Captain Qwark. Hij is op die manier de verteller en legt niet alleen via cutscenes het levensverhaal van Ratchet en Clank uit, hij geeft ook voortdurend toelichtend commentaar tijdens de gameplay als een soort tutorialstem. Natuurlijk inclusief sarcastische en prachtig getimede opmerkingen wanneer je voor het eerst probeert een ontoegankelijk gebied binnen te dringen, of onnodig veel dozen kapot slaat voor die o-zo-verslavend-om-te-verzamelen bolts. Voor de gameplay is het een humorvolle toevoeging, maar eigenlijk lijkt het niet zo heel veel te veranderen aan de originele game. Het zorgt voor kleine creatieve vrijheden, zoals de nieuwe cutscenes, die de film waarschijnlijk complementeren en ietwat verfrissend zijn voor gamers die het origineel al uit hun hoofd kennen. We moeten nog gaan zien in hoeverre het echt iets toevoegt voor het algehele verhaal, maar in die eerste paar uurtjes werkte het commentaar van Qwark in ieder geval uitstekend als tutorial en voor die herkenbare en zelfbewuste humor van de serie.
Oude levels, nieuwe gadgets
De meeste levels in de demo volgen vrijwel dezelfde lijn die je kent. Wel zijn ze zodanig volgepropt met nieuwe details, dat het toch echt aanvoelt als een nieuwe ervaring. Wederom knal je oorlogsrobots van een vliegende trein af middenin de gigantische metropool, nu is die trein echter veel minder kaal: je klimt en klautert over gedetailleerde vistanks, instortende stapels buizen en er vliegen voortdurend dingen om Ratchet’s pluizige oren. De hoverboardraces zien er ontzettend veel rijker uit, maar het is stiekem exact hetzelfde parcours als op de PS2.
Terwijl de volledig herbouwde levels in de kern veelal hetzelfde zijn, is de gameplay behoorlijk geüpdatet. Een van de grote nadelen van de eerste Ratchet & Clank – ook in de HD collection op de PS3 – was het gebrek aan strafen, waardoor je al snel onhandig alle kanten op zat te knallen. Daarnaast was er niet genoeg stimulans om alle wapens ten volle te benutten en kon je best bij je favoriete wapens blijven. In latere games werd niet alleen strafen toegevoegd, maar de wapens kregen ook levels die automatisch stijgen naarmate je ze meer gebruikte, zodat je ze allemaal blijft uitproberen om nieuwe sterkere wapens te krijgen. Deze nodige verbeteringen zijn gelukkig ook in de remake gestopt, zodat je dus voor het eerst de originele game door kan Rambo’en met voortdurend groeiende wapens. Bovendien hebben de wapens ditmaal niet alleen levels, maar ook hele skilltrees die je naar hartelust kan invullen voor nog meer vuurkrachtupgrades.
Een pixelige dood
Insomniac Games heeft met de eerdere games het ontwerpen van wapens wel tot een kunstvorm verheven. Terwijl Ratchet & Clank ook een platformgame is, maakte vooral de verzadigende knalactie de games echt bijzonder. Insomniac ging dan ook helemaal los met belachelijke manieren om vijanden uit te schakelen, met wapens zoals de R.Y.N.O. (Rip You a New One), de Suck Cannon en de Sheepinator. Bij de remake is er gelukkig voor gekozen om een vernieuwe mix van wapens te implementeren: er zijn standaard wapens zoals de Omniwrench om mee te beuken, terugkerende wapens uit latere games zoals de Groovatron die dwingt tot discodansen en er zijn volledig nieuwe wapens zoals de Pixelizer. Als je een prachtig vormgegeven vijand daarmee raakt verandert die in een levend voxelvormpje, waardoor je ironisch genoeg in een prachtig nieuwe omgeving tegen pixelmonsters zit te knallen. Vast en zeker een knipoogje van de developers, het is dit soort creativiteit waar de serie het echt van moet hebben.
Film of gameplay?
Het moet gezegd worden: de graphics zijn echt indrukwekkend. Niet alleen de 1080p resolutie, maar vooral de vormgeving, de levendigheid en het gevoel dat je in een animatiefilm speelt, maken deze remake echt een pixelpareltje. Er wordt wel vaker gezegd dat games steeds meer een soort speelbare pixarfilms worden, op de PS4 komt het dit keer toch wel heel dichtbij. Als je goed oplet zie je wel degelijk het verschil tussen de ingame animaties en de soepelere cutscenes met wat laagjes extra detail eroverheen. Maar de eerste keer dat je door een poortje loopt en Metropolis ziet met honderden vliegende auto’s, waan je je toch heel eventjes in de wereld die je in de filmpjes ziet en zit het kwijlniveau tot aan je lippen. We zijn er nog niet helemaal wat betreft speelbare films, maar dit is toch wel een van de weinige keren dat een game bijna naadloos aansluit op een film of serie, wat toch een behoorlijke prestatie is.
Als we het over de minpuntjes hebben, dan moet ik toegeven dat de levels voor de standaarden van tegenwoordig wat klein lijken en dat het verhaal zodanig vlot is dat het allemaal wat kort door de bocht aanvoelt. Daar staat wel tegenover dat het een remake is, waardoor grote levels misschien een onredelijke verwachting zijn. En de manier waarop de game in zijn geheel zal werken qua verhaal, ook in combinatie met de film, zullen we pas in de volledige game echt kunnen beoordelen. Daarbuiten voelt deze demo erg goed aan. De gameplay voelt als vanouds en is toch duidelijk vernieuwd, de graphics en stijl van de game zijn beter dan ooit en er zijn genoeg nieuwe levels, planeten, wapens en verhaalelementen toegevoegd om de variatie lekker hoog te houden. Zo zijn er bijvoorbeeld ook nieuwe collectibles in de vorm van holocards die allerlei extra’s unlocken, en zijn er nieuwe gameplaymomentjes zoals een level met alleen Clank en nieuw knalwerk vanuit een ruimteschip.
Insomniac heeft duidelijk veel liefde in deze remake gestopt – veel meer dan menig gamestudio – en lijkt naast een prachtig stukje nostalgie ook een prima startpunt voor een nieuwe generatie gamers te worden. Als kers op de taart zal de game ook nog eens te krijgen zijn vanaf 35 euro, wat zeer redelijk is gezien je voor die prijs geen makkelijke heruitgave met een hogere resolutie en een PS4-stickertje op het doosje krijgt, maar een bijna volledig nieuwe game. Pro-tip: het Bouncerwapen dat clusterbommen afvuurt is een pre-order bonus (het was leuker geweest als deze standaard inbegrepen was, maar gezien het mooie prijspunt is het best een overweging waard). We zijn benieuwd of het eindresultaat net zo ouderwets goed wordt als deze preview-versie. De game zal in ieder geval gelijktijdig met de film uitkomen en knalt op 20 april je PS4 in.