Mafia 3 weet op de Gamescom indruk te maken. Niet alleen door wat er in de game wordt getoond, maar juist ook daarbuiten: op de beursvloer is een jaren 60 bioscoop opgebouwd en bij de perspresentatie waan je je bovenin een wolkenkrabber en kijk je uit over de stad van New Bordeaux, 2K’s versie van New Orleans. Hoe dan ook, de boodschap is duidelijk: in Mafia 3 draait alles om de sfeer, de setting, de omgeving; de jaren 60 in zuidoost-Amerika.
Ook de presentatie deed erg zijn best om vooral de enorme potentie duidelijk te maken die New Bordeaux heeft als setting voor een open wereld spel. Daarnaast werd getoond hoe je een missie op twee manieren kunt aanpakken: direct voor de knalactie gaan, of juist voorzichtig en verborgen te werk gaan. Dit principe kennen we al van tal van andere games, maar de sluipactie die we te zien kregen verraste toch positief. Mafia 3 lijkt zichzelf op dat vlak namelijk niet te serieus te nemen en heeft een zekere snelheid weten te krijgen die in dit soort gameplay juist vaak ontbreekt. Zo kun je bijvoorbeeld gebruik maken van wrede afmakers en reageren vijanden niet op elk klein geluidje, bijvoorbeeld bij een headshot die achter hun rug plaatsvindt.
In de missie die we te zien kregen was het doelwit een modern maffia-karakter annex bankier. Dit soort personage past bij het zakendistrict van de stad. Op deze manier heb je ook andere districten met elk een eigen ‘feel’ en schaduwzijde. Het lijkt erop dat 2K dit als vernieuwende manier wil gebruiken om afwisseling in de game te brengen. Dit zou wel eens heel goed kunnen werken, het is alleen te hopen dat dit geen compensatie is voor een gebrek aan afwisseling in andere aspecten van de game. De hele opzet van het spel bleef wat dat betreft een raadsel. Het zou zonde zijn als Mafia 3 de intussen te bekende valkuil van de oninteressante open wereld niet goed weet te ontwijken; vooral door de enorme potentie die New Bordeaux als stad duidelijk heeft.
Goeie ouwe Sid Meyer blijft maar bezig met Civilization games uitpompen. Dit jaar is deel VI aan de beurt. Op het eerste gezicht lijkt deze titel bijna een kopie van Civ V, op wat meer gedetailleerde graphics na. Toch is er onder de motorkap het één en ander veranderd, iets waar de Civ-veteraan zich ongetwijfeld weer op stuk kan bijten.
Natuurlijk zijn er de nodige nieuwe historische figuren die je beschaving mogen gaan aansturen. Ieder brengen ze hun eigen voordelen en manier van spelen ter tafel. Nieuw is deze keer de toevoeging van religie, wat al snel een grote rol speelt in de game. Zo groot zelfs, dat je de game hebt gewonnen als je de hele wereld tot jouw godsdienst weet te bekeren.
Daarnaast hebben je acties in de wereld een directe invloed op de ontwikkeling van je volk. Val je vaak anderen aan, dan krijg je een bonus voor bepaalde research, waardoor je volk zich sneller in die richting ontwikkelt. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor het hoeden van schapen, bij handelen en zelfs voor de plek waarop je je stad bouwt. Bouw je aan de kust, dan krijg je bijvoorbeeld een affiniteit voor zeevaart, waardoor je dat sneller ontwikkelt. Nog een nieuwe toevoeging zijn de districten die je steden nu kunnen huisvesten. Die bieden nog een manier om je volk verder in een bepaalde richting te specialiseren. Vaak met de nodige historische gebouwen en andere culturele hoogstandjes als symbool.
Het is duidelijk dat er een hoop is toegevoegd aan de kern van Civilization. Ik vraag me echter wel af of die features en een likje verf wel genoeg nieuws toevoegen om weer een nieuwe game in de serie te verantwoorden. Voor mijn gevoel heeft de ijzersterke formule met Civ V een hoogtepunt bereikt en zou een zesde deel meer moeten doen dan alleen maar kleine dingen daaraan toevoegen. Terwijl ik nog even een potje Civ V start en een moment later verschrikt constateer dat er toch echt al drie uren voorbij zijn, kijk ik even de kat uit de boom wat betreft Civ VI.
Een nieuw deel in de NBA 2K-serie betekent over het algemeen verdere verbetering van een serie die al steengoed is. Toch wist 2K17 dit jaar helaas niet helemaal te overtuigen. Als een van de vijf getoonde slides aan informatie ons toont dat een nummer van Lil Kleine ft. Ronnie Flex (‘Bel me op’) in de game zal zitten, staan we dan ook niet direct op onze loungestoel te springen. Natuurlijk zijn er ook veranderingen die wel wat interessanter zijn: de verschillende dribbelbewegingen volgen elkaar vloeiender op, rebounden is nu veel fysieker en de spelers worden op een realistischere wijze moe, wat hun spel kwalitatief meer zal beïnvloeden. In de korte speelsessie waren deze verbeteringen inderdaad te voelen, maar ze zijn wel erg subtiel om een nieuwe titel te verantwoorden.
De makers gaven dan ook aan nog wat nieuwe aankondigingen in petto te hebben voor NBA 2K17, die overigens al vanaf 20 september in de winkels ligt. Dit is inderdaad te hopen, want hoewel over de kwaliteit van NBA 2K niet valt te twijfelen, hadden we wel op wat groter nieuws gehoopt. Zal er bijvoorbeeld weer een verhalende gamemodus beschikbaar zijn? Of vond 2K de samenwerking met Spike Lee ook niet fantastisch en hebben ze iets anders nieuws bedacht? Ook zullen de NBA-fans zich afvragen of er online vernieuwde functionaliteit zal zijn. Het is dus nog even afwachten, want feiten zoals dat er nog enkele nieuwe Euroleague-clubs in de game zullen zitten en het 1992 dreamteam beschikbaar zal zijn in de pre-order versie, zijn niet echt redenen om deze alvast op je wenslijstje te zetten.