Dark Souls III is dit jaar één van de hoogst scorende games op Budgetgaming. Hoewel dit derde deel in de geliefde Souls-reeks voorlopig het laatste is, verschijnen er nog wel twee uitbreidingen. De eerste, Ashes of Ariandel genaamd, nemen we vandaag onder de loep.

Dark Souls III had veel overeenkomsten met het eerste deel in de reeks. Iets dat echter ontbrak was de aanwezigheid van een zogeheten ‘Painted World’. In deel 1 is dit een optioneel gebied, Painted World of Ariamis, en zelfs het eerst ontworpen gebied door de gamedesigners van FROM SOFTWARE. Met Ashes of Ariandel, de eerste van twee uitbreidingen, krijgt Dark Souls III haar eigen Painted World. De Painted World of Ariandel welteverstaan.


Verboden toegang
De toegang naar de Painted World of Ariandel is weer net zo obscuur verstopt als in de eerdere Souls-games en Bloodborne. Je moet maar net weten waar het mannetje te vinden is die je naar het nieuwe gebied brengt en daarnaast is Ariandel een gebied voor spelers van een hoog niveau. Het is dus te hopen dat je een geschikt personage hebt wanneer je direct wil beginnen aan de DLC. Bij mijn speelsessie was het mannetje zelfs helemaal niet te vinden op de plek waar hij moest zijn, wat voor een flinke dosis verwarring zorgde. Blijkbaar moet je ‘Ashen One’ na het installeren van de expansion eerst een keer de Firelink Shrine bezocht hebben, voordat de nieuwe NPC zijn plek inneemt naast het altaar in de Cleansing Chapel.

Nieuwe vijanden
Eenmaal aangekomen in de Painted World, word je als speler getrakteerd op een met sneeuw bedekte open vlakte en een handjevol nieuwe vijanden. Hier en daar staan wat bomen die je bekogelen met vuurballen en voor je het weet ben je omsingeld door een roede wolven. Deze wolven gedragen zich ook écht als wolven, in tegenstelling tot de hondsdolle honden die we kennen uit de serie, en vallen alleen aan in een groep. Ben je niet snel genoeg, dan word je al gauw overmeesterd door deze viervoeters. Wees dus op je hoede.


Prachtig schilderij
De nieuwe omgevingen van Ariandel zijn echt prachtig om te zien. Variërend van de eerdergenoemde sneeuwvlakte tot een kasteel aan de andere kant van een lange touwbrug. Zoals het Dark Souls betaamt krijg je regelmatig de keuze om links of rechts te gaan of bij de trap naar beneden te gaan of juist bij het gebouw naar binnen. Wanneer je naar het einde toe de ‘grote’ shortcut opent, geeft dat perfect het “wow, ben ik hier?”-gevoel zoals we dat van de Dark Souls-games gewend zijn. Helaas is de wereld van Ariandel niet zo groot. Hoewel het dus vele soorten omgevingen kent, zijn deze allemaal net iets te klein, waardoor er eigenlijk geen enkele echt goed tot zijn recht komt. Ook is om iedere hoek zo’n beetje een bonfire te vinden, waardoor je grote gebieden vrijwel nooit opnieuw hoeft te doorlopen om verder te komen. Jammer, maar wanneer je voor het eerst weer een prachtige nieuwe omgeving binnenwandelt ben je al gauw vergeten dat die vorige niet zo lang was.

Boss battles
Let op: deze alinea zal een paar minimale spoilers bevatten.
Naast dat de wereld van Ariandel niet zo groot is —als je niet per se ieder hoekje grondig wil onderzoeken als een echte Souls-speler ben je er in een uurtje of drie, op de bosses na, wel doorheen— kent de uitbreiding ook slechts twee boss battles. Dit betekent echter niet dat je je snel zult vervelen. De boss aan het eind van het gebied is namelijk de eerste in de serie die drie fases kent, en dus drie levensbalken achter elkaar heeft om leeg te hakken. Dit is zeker een toffe toevoeging, al geeft het in het geval van deze eindbaas wel een beetje het gevoel dat het er in is gestopt om tijd te rekken. De tweede fase kan namelijk vrij lang duren, en als je in de derde fase van het gevecht sterft kun je weer lekker opnieuw beginnen bij het begin. Gelukkig is er nóg een boss. Deze battle, die zeker een belletje doet rinkelen bij fans van het eerste uur, zit wat meer verstopt en levert na de overwinning een speciaal voorwerp op waarmee je de nieuwe PVP arena kunt betreden.


Veel voor PVP
Waar Ashes of Ariandel qua singleplayer content een beetje mager is, vooral in vergelijking met eerdere DLC-packs van FROM SOFTWARE, biedt de uitbreiding ditmaal extra veel voor de PVP’ers onder ons. Naast de speciale arena waar je lekker kunt duelleren, zijn er in de Painted World maar liefst veertien nieuwe wapens, twee schilden, vier spells en ook nog eens vijf nieuwe armor sets te vinden. Waar Dark Souls III door de community nog wel eens Fashion Souls genoemd wil worden, omdat de armor sets over het algemeen weinig invloed hebben op je stats, is dat ook in Ashes of Ariandel weer het geval. Sterker nog, de endgame sets hebben betere stats dan menig set die je vindt in Ariandel. Gelukkig zien ze er heel tof uit!

Conclusie
Ashes of Ariandel biedt voor de Dark Souls-gamer die graag online speelt genoeg nieuws. Voor de eenzame gamer is er, ongeacht hoe goed je bent en wat voor personage je gebruikt, zo’n vier tot acht uur aan content te vinden. Als dit nou net zo sterk was als de DLC’s van de eerdere Souls-games, dan viel de lengte nog een beetje goed te praten. Maar de vrij kleine omgevingen, vele bonfires en toch wel het gebrek aan bosses (de Souls DLC’s hebben er normaal gesproken minstens drie) maken van Ashes of Ariandel een zeer toffe, maar helaas te korte ervaring.