Sfeerverslag (Bart)
Een tunnel met vier tv’s is natuurlijk niet compleet zonder belegde stokbroodjes en borrelnootjes. Met een hand vol nootjes kijk ik luid kauwend toe hoe de eer van Budgetgaming wordt verdedigd tegen andere online media. Nou ben ik zelf een leek als het aankomt op Street Fighter dus oefen ik maar wat graag de moves tegen andere eensgezinde collega’s. Ik heb de middag in de Capcom-tunnel vooral doorgebracht met Resident Evil 5. Zo speelde ik het fragment dat zich afspeelt voor het demo-level en heb ik in co-op mogen genieten van latere levels. Wat speelt die offline co-op toch lekker. Naast het spelen van de games en het kauwen op borrelnootjes was het een gezellige middag. Lekker bijpraten met de andere Budgetgaming crewleden en natuurlijk de andere heren van de Nederlandse pers. Dit alles terwijl buiten de wind, regen en natte sneeuw het centrum van Utrecht omtoverde in een gure stad. Doe mij de zweterige straatjes van Resident Evil maar.
Resident Evil 5 (Yørn)
Het verhaal van Resident Evil 5 is een authentiek vervolg op het hoofdverhaal, in plaats van een spin-off zoals Resident Evil 4 was. Sinds het incident in het Westerse Manor House zijn er 10 jaar verstreken. De game speelt zich af in een geïsoleerd Afrikaans staatje, genaamd Kijuju, dat zich aan de rand van actieve vulkanen bevindt. De plaatselijke bevolking is besmet geraakt met een virus dat veroorzaakt is door de vulkanische activiteit. In Resident Evil 5 ga je aan de slag met Chris Redfield (bekend uit Resident Evil en Code: Veronica) en Sheva Alomar, om te onderzoeken wat er nu precies allemaal gaande is.
Het leuke aan deze titel is dat je zowel online als offline samen met een vriend of vriendin de game door kan spelen. Online hebben we al kunnen uitproberen in de demo en dat werkte zeer goed. Afgelopen vrijdag konden we dan eindelijk checken hoe het zat met de offline multiplayer modus. Het wordt al gauw duidelijk dat je wel iemand moet hebben die het spel een beetje kent, anders zal het spelen voornamelijk neerkomen op je partner redden. De game is uitdagend te noemen, met name in de latere levels. Maar het mooie is, het is allemaal wel te doen als je goed met elkaar samenwerkt, het geeft dan echt een kick als je de game samen doorspeelt. Tof is ook dat je elkaar kan helpen, wanneer in nood kan je elkaar genezen. Het is soms alleen wel een beetje stoeien met het wisselen van wapens, maar als je eenmaal door hebt hoe je je wapens onder elke knop van je vierpuntstoets kan plaatsen, speelt het allemaal lekker weg. Ook leuk is dat je elke keer dat je de game doorspeelt wel wat nieuws ontdekt, net als in de demo. Kasten die je kan verplaatsen, verstopte items etc.
De graphics in de offline multiplayer doen niet onder voor de singleplayer graphics. Het doet een beetje denken aan Gears of War, waar de graphics ook niet worden gedowngrade wanneer je samenspeelt.
In de game werkt alles gewoon allemaal lekker, als je van actie en samenwerkgames houdt, moet je deze game gewoon scoren. Het enige minpuntje wat ik kon vinden was, dat de oude Resident Evil vibe een beetje ontbrak. Ze hebben de stijl van Resident Evil 4 aangehouden waarbij RE5 nu meer een actietitel is geworden dan een horrorgame. Er zijn wel schrikmomenten en de beesten zijn ook goed eng vormgegeven, maar het echte RE-schrikeffect is schaars in dit deel. Desalniettemin een heerlijke titel, en dat terwijl ik normaal geen RE fan ben.
Street Fighter IV (Richard)
Als Nintendo Fanboy/Retro verzamelaar werd ik verwelkomd: “Richard, jij hier”. Ja; ik kan natuurlijk al dat grafische geweld aan me voorbij laten gaan; maar in de hoogtij dagen van de SNES was Street Fighter II niet aan te slepen in de winkels. Deze titel moet dus zeer zeker door een oude rot in het vak bekeken worden; al is het alleen maar om deze game vanuit een ander perspectief te bekijken. Graphics zijn gaaf; zeer zeker vergelijkbaar met de SNES (in positieve zin); uiteraard pompen de XBOX360 & PS3 heel wat beter beeld uit de videokaart; maar de aloude look ’n feel is zeer zeker bespaard gebleven. Animatie op de achtergrond is erg leuk; als je al de tijd hebt om daar naar te kijken in het heetst van de strijd. Favoriet is toch wel het (militaire) vliegveld waar rustig op de achtergrond een Antanov Russisch vrachtvliegtuig voorbij komt rollen. Controller instellingen zijn werkelijk oneindig aan te passen. De “default controls” geven het geheel een erg vertrouwd gevoel; net als alle welbekende characters met hun Special Moves. Dit komt mede omdat de besturing voor het grootste gedeelte hetzelfde is gebleven. Zeer zeker een vette titel om in huis te halen voor zowel diegene met, als zonder ervaring met eerdere Street Fighter titels. Niet veel vernieuwing dus, wel mooiere graphics en een heerlijke besturing.
Al met al, twee toptitels die binnenkort in de winkels zullen liggen!