The Inpatient - VR-immersion in een gekkenhuis
Een van de eerste dingen die je in The Inpatient moet doen is het aangeven welke huidskleur je hebt. Nee, dit is niet zoals in South Park om de moeilijkheidsgraad aan te geven, maar zodat de in-game armen zo goed mogelijk kunnen matchen met je real-life ledematen. Supermassive Games heeft dan ook als een doel gesteld om de VR volledig te benutten in termen van ‘immersion’. Hiermee kan het wel eens flink spannende momenten gaan veroorzaken, want The Inpatient speelt zich 60 jaar af voor de gebeurtenissen in Until Dawn en zet jou in het ‘Blackwood Sanatorium’. Net zoals in Until Dawn, staan de gevolgen van keuzes die je maakt centraal, en ook de heel goede facial animations vallen direct op.
In de demo die we konden spelen, wist The Inpatient flinke indruk te maken. De ontwikkelaar weet als geen ander een mysterieus-enge setting neer te zetten en VR leent zich uitstekend voor psychologische horror. Door creatieve toepassingen van VR, bijvoorbeeld scènes waarbij je zowel moet zitten als rechtop staan, wordt ook een extra stapje gemaakt die voor een flink intense ervaring gaat zorgen. Omdat je in de game vrij kunt rondlopen ligt misselijkheid wel op de loer (hier aan het eind van dit artikel meer over), dus het is te hopen dat niet alleen de gamers met de sterkste magen van dit mogelijk sublieme stukje VR kunnen gaan genieten.
Bravo Team - Co-op schieten in VR
De VR-Move combinatie leent zich perfect voor shooters, maar tot nu toe is hier nog geen enorme kwaliteit uit ontsproten. Bravo Team presenteert een nieuwe poging, waarbij co-op gameplay centraal staat. Je beweegt samen met een andere speler van punt naar punt om de vijand om te leggen. We speelden de demo met de speciale Aim Controller (geïntroduceerd met Farpoint).
Het om je heen schieten werkt met deze speciale controller nagenoeg perfect. De grote vraag is daarom of de opzet van de game wel uitdagend genoeg is. We doorliepen een erg simpele brug, waarover je beweegt door van punt naar punt te klikken. Doordat je dus niet vrij kunt rondlopen maar alleen op bepaalde plekken kunt staan, is het gevaar dat de game de slechtste elementen van een on-rails en een vrij FPS combineert. We kennen natuurlijk de uiteindelijke mogelijkheden nog niet, maar vooralsnog moeten we nog even wachten met het uitschreeuwen van ‘Bravo’.
Legion Commander - Jouw bank wordt een troon
Tussen al het schiet-, horror- en racegeweld viel de Real-Time Strategy game Legion Commander een beetje weg. Deze game is nog volop in ontwikkeling en we konden een heel vroege versie spelen. In Legion Commander sleep je vanuit je gigantische troon manschappen naar een speelveld, waar ze de strijd met tegenstanders aangaan. Ook kun je speciale moves inzetten om bijvoorbeeld het speelveld aan te passen. De presentatie van Legion Commander maakt indruk, omdat je echt het gevoel hebt als heerser naar je manschappen te kijken. Valkuil lijkt een gebrek aan uitdaging, omdat tactische elementen er nog niet direct uitsprongen.
Stranger Things: The VR Experience - Extraatje voor de fans?
Met The VR Experience mengt Netflix zich in de VR-ontwikkeling. We konden even aan de slag met een scène uit Stranger Things, waar we in een mysterieuze kamer stonden vol met onheilspellende lichtjesslingers. Helaas hebben we geen ervaring met deze Netflix-serie maar fans zullen die setting vast herkennen. De demo was erg kort, maar stond bol van de sfeer. Deze eerste ervaring was daarom vooral een interessante indicatie van de mogelijkheden om fans met behulp van VR op nog meer manieren een serie in te slingeren.
Re-view: Waar staan we nu met PlayStation VR?
Met het nieuwe jaar in aantocht is december altijd een moment van bezinning, en dit VR-event leent zich perfect om even bij PlayStation VR stil te staan. We hebben als Budgetgamers niet de mogelijkheid om een volledige vergelijking met de Oculus of Vive te maken, maar nemen de PSVR an sich onder de loep. Er zijn drie dingen die opvallen:
VR vormt een uitbreiding, geen vervanging, voor console-gaming
Net als bij ‘standaard’ console gaming, doe je in VR digitale dingen door op echte knoppen te drukken. Toch voelen beide types gaming heel anders. Waar bij console-gaming ontspanning centraal staat – lekker op de bank hangen, handje chips erbij en uren spelen – gaat het bij VR juist veel meer om inspanning – lichamelijke beweging, volledige focus, en maximaal een uurtje spelen. Daardoor zijn beide heel anders om te doen en zijn niet het niet per se substituten, maar liggen ze in elkaars verlengde. De bril vormt daarmee ook niet een must-have voor iedere gamer, maar is voor velen wel een leuke uitbreiding van de gamehobby; helemaal gezien de vele aanbiedingen de laatste tijd.
De misselijke grenzen van VR
Als je stilzit of -staat en je virtuele personage/auto/object beweegt niet, kun je VR best een tijd volhouden. Zodra er echter beweging in gang wordt gezet, is VR ineens een stuk intenser. Er ontstaat vanaf dat moment immers een verschil met wat je in VR qua beweging ervaart en wat je lichaam daadwerkelijk aan g-krachten op zich krijgt. De uitdaging is daarom tweeledig: of je maakt een spel waarbij je zonder beweging alsnog uitdagende gameplay kan bieden, of je vindt een manier om in-game bewegen toch goed te laten werken.
In de eerste uitdaging zijn bijvoorbeeld Superhot en Until Dawn: Rush of Blood goed geslaagd. In de laatste zijn de huidige oplossingen ofwel gestoeld op een standaard dualshock besturing (bijv. Resident Evil VII), ofwel teleporteren (bijv. Doom VFR en Bravo Team), ofwel volledige besturing door middel van Move controllers (bijv. Skyrim en The Inpatient). Vooralsnog is geen van deze oplossingen perfect en ligt misselijkheid altijd op de loer. Het is echt spannend of ontwikkelaars erin gaan slagen deze uitdaging te volbrengen, want op dit moment doet het flink afbreuk aan de ervaring en kwaliteit als je in de stoere werelden tijdens het neerschieten van demonen in Doom of tijdens een gevecht met een draak in Skyrim vooral denkt ‘oeh ik word toch wel misselijk nu’.
Het scala aan mogelijkheden
Als PlayStation VR iets wel heeft bewezen het afgelopen jaar is dat het een platform biedt voor tal van gameplaymogelijkheden; racen, schieten, real-time strategy, casual games, sociale games met en tegen spelers op de bank, vissen; eigenlijk alles hebben we al langs zien komen. Dit wordt nog extra benadrukt door de verschillende accessoires, met name Move Controllers, de Aim Controller en een racestuur, die in VR een grotere toegevoegde waarde hebben dan ooit. Mocht je als Budgetgamer de mogelijkheid hebben dit allemaal aan te schaffen, dan duik je in een zee van gameplaymogelijkheden. Jammer is wel dat het nog weinig games is gelukt om deze mogelijkheden echt tot een volledige game uit te bouwen. Een heel groot deel van de games voelt als een tech-demo en dat is zonde. Mocht PlayStation VR zijn momentum weten vast te houden, dan hopen we nog zeker op een aantal knallers (met The Inpatient mogelijk als eerste), maar anders is de kans groot dat het toch met een sisser zal aflopen.
Conclusie
PlayStation VR is zeker geen must-have, helemaal niet voor de gemiddelde Budgetgamer die voor dezelfde prijs ook een flink aantal goede spellen kan halen. Wel kan iedere gamer met deze bril een flink stuk spelplezier in huis halen. De grote afwisseling in games, de echt nieuwe gameplayervaringen qua ‘immersion’ en het grote aantal beschikbare games, zorgen ervoor dat PlayStation VR geen mislukking is geworden en een intense verlenging vormt van onze hobby. Lukt het Sony om in 2018 met meer indrukwekkends te komen dan alleen The Inpatient – en weet het daarmee het niveau tech-demo ontstijgen – dan zou het zeker een steeds grotere schare fans aan zich kunnen binden. Als je het geld over hebt voor een nieuwe game-ervaring dan is de VR-bril een aanrader. Mocht je elke game-euro zo effectief mogelijk willen besteden, dan kun je hem beter in de schappen laten liggen.