Cell shading wordt al een eeuwigheid gebruikt om 3D-games platter te maken, en al ziet het er vaak tof en anime-achtig uit, blijft het toch een gevalletje van ‘net niet’. Evenzo probeert men de vechtstijl van Dragon Ball Z al lang in een videogamevormpje te proppen, iets wat je niet zomaar perfectioneert. Maar afgelopen E3 maakte een knappe trailer van Dragon Ball FighterZ een flinke indruk. Krijgen we dan eindelijk die interactieve tekenfilmaflevering?


Arc System Works (bekend van Guilty Gear en Blazblue) zijn hier de schuldigen en hebben hun 2,5D-expertise ingezet om je hersencellen te manipuleren. Want ook al zijn de beelden niet 100% hetzelfde als de anime zelf en is de spelwereld gewoon 3D, zou je toch zweren dat het allemaal handgetekend was. Met je mond open zit je te staren naar het haarscherpe publiek in de arena, retesnel bewegende energiestralen en luchtgolven, gewelddadig exploderende bergen en natuurlijk die indrukwekkende personages, precies zoals je ze kent. Als je heeeeeeeeel goed kijkt zie je af en toe dat de camera iets te veel beweegt, een autootje te soepel rondrijdt of spot je een karteltje in de wenkbrauw van Krillin. Voor een milliseconde is de illusie verbroken, maar dat is in een oogwenk alweer voorbij en voor je het weet zit je te kwijlen op je controller.

Dat FighterZ gewoon op de Unreal engine 4 draait, is te gek voor woorden. In de kern draait de game ook niet anders dan een driedimensionale Narutogame met cell shading, of Ni No Kuni. Maar men heeft een paar vernuftige trucjes ingezet die alles veranderen. Ten eerste is daar de camera, die zoveel mogelijk statisch is, een soepele draai rondom een object zou namelijk de boel weggeven. Toch wilde men graag de bombastische superaanvallen wat extra sjeu geven. De oplossing? Een vlotte reeks van statische camerastandpunten, waarbij je wel episch om personages heen draait, maar de 2D-illusie blijft.

Verder wordt er slim gespeeld met animatietechnieken zoals ‘double framing’. In epische scènes lijkt de framerate van een personage expres lager: wapperende kleedjes, haren en bewegingen lijken te stotteren, een beetje zoals in een stopmotionfilm. Tegelijkertijd draait de game juist op een hoge framerate en zijn de vechtanimaties tijdens het spelen supervlot. Die tegenstrijdige combinatie slaat je hersencellen bont en blauw en overtuigen jou dat dit ‘echt’ Dragon Ball Z is. Met prachtig kleurengebruik, belachelijk mooie effecten en allerlei gestoorde handgetekende details wordt het kiezen van de mooiste screenshots dan ook een luxeprobleem.


Maar hoe zit het dan met de gameplay? Dragon Ball FighterZ kent geen 3D-gameplay zoals bijvoorbeeld Xenoverse, waarbij je door een grote wereld rondvliegt en een hele groep vijanden in beeld krijgt. Het is in principe een 2D-vechter, met een 3v3-systeem, zodat je kan wisselen van personage middenin een gevecht, net zoals in Marvel Vs Capcom 3. Het speelt dan ook compleet anders dan Xenoverse, en is voornamelijk heel hectisch. Je kunt bijvoorbeeld vrij makkelijk een lange combo op iemand loslaten door op de lichte aanvalsknop te rammen. Terwijl je tegenstander weer naar de grond pleurt doe je een wissel, zodat je tweede personage een schermvullende superaanval op hem kan loslaten als toetje. Weg levensbalk.

Je merkt hierin dat de game best vriendelijk is naar newbies, er zijn niet te veel knoppen of ingewikkelde combo’s, waardoor je al heel gauw epische moves ziet langskomen als je een nieuw iemand naast je op de bank zet. Dat wil niet zeggen dat er geen plaats is voor vechtwerk van een hoger niveau, ik werd namelijk vrij snel kapotgemaakt in de online lobby door volk dat iets beter virtueel getraind is. Hoe de balans van de game precies is, en of die simpele combo’s vervelend worden, moeten we nog zien in de retailversie van de game.


De enige echte aanmerkingen die ik momenteel heb tegen Dragon Ball FighterZ, zitten in de opzet van de online lobby. Buiten dat de servers niet altijd lekker draaiden (wel netjes opgelost door de Beta wat te verlengen) is het toch een beetje vreemd dat je als Nederlander in een Britse lobby moet duiken. Zeker voor een game als deze wil je zo min mogelijk vertraging in je internetkabels, dus waarom geen lobby voor ons kikkerlandje? Het zou tof zijn als deze er alsnog komt, want het zou zonde zijn om zo’n prachtige game een onnodige portie lag te geven met een klungelige online modus.


Dragon Ball FighterZ is in het echt even mooi als in die epische trailers en wat mij betreft alleen al voor die wonderbaarlijke animatie een kijkje waard. Of het ook echt een imponerende vechtgame wordt, zo vroeg al in 2018, laten we jullie binnenkort weten in de review.