In de Ace Attorney games kruip je in de huid van advocaat Phoenix Wright. Een nogal klungelig figuur dat net z’n advocatenbadge gekregen heeft en gelijk in een moordzaak verslingerd raakt. Hoewel de verschillende cases die voorbij komen altijd een serieuze ondertoon hebben, komen de meest knotsgekke figuren voorbij in de rechtszaal die allemaal ondervraagd moeten worden. Denk hierbij aan een cowboy, een clown of zelfs een papegaai. En dit siert de serie enorm. Aangezien het hier visual novels betreft zul je bij het spelen van een Ace Attorney game naast lezen en nadenken maar weinig zelf hoeven te doen. Dus het is van groot belang dat de games je op andere manieren blijven boeien, en dat lukt zeker.
Objection!
Elk van de drie games bestaat uit vijf verschillende cases waarin je als Phoenix ervoor moet zorgen dat je cliënt vrij wordt gesproken. Om dat te kunnen doen begint een case vaak met het onderzoeken van de plaats delict en het jagen op aanwijzingen die je later in de rechtszaal in kunt zetten. Net zoals bij een echte rechtszaak krijg je verhalen van getuigen voorgeschoteld die je vervolgens door middel van een kruisverhoor helemaal uit elkaar moet pluizen om contradicties te vinden. Maak je te veel fouten? Dan wordt je cliënt schuldig bevonden en is het game over. Het is dus erg van belang dat je de Engelse taal goed beheerst om de Ace Attorney games te kunnen spelen, want contradicties zitten vaak in een klein hoekje. Hoewel de games qua gameplay dus weinig voorstellen —denk aan een visueel boek met wat point & click interactie— zorgt het verschil in cases ervoor dat je toch geboeid blijft. Op een enkele mindere case hier en daar na wordt een Ace Attorney game echt nooit saai, en je zult bij een aantal cases echt op het puntje van je stoel zitten wanneer het einde nadert.
Eindelijk compleet
Hoewel de serie zijn origine kent op de Game Boy Advance is deze originele trilogie al vaker elders verschenen. Zo zijn de games eerst los heruitgebracht op de Nintendo DS, waarbij ze tegelijkertijd voor het eerst in het westen verschenen. En later zijn ze overgezet naar de Nintendo 3DS, mobiele telefoons, en zelfs WiiWare mocht DS ports van de games ontvangen. Echter ontbraken ports van de games op de huidige consoles en PC. Niet zo gek natuurlijk, aangezien het originele spritewerk van de spellen slechts een 160p-resolutie kent en daarom niet geschikt is om afgebeeld te worden op moderne monitoren en televisies. Voor de iPhoneversie werden de graphics al eens eerder op de schop genomen en ook de 3DS-versie van de trilogie kreeg een nieuw likje verf, maar aan elke nieuwe versie mankeerde wel weer iets. Denk aan ogen die niet knipperden of haperende tussenfilmpjes. Daarom heeft CAPCOM speciaal voor deze nieuwe release van de trilogie het hele grafische aspect van het spel eens flink onder handen genomen, om het voor eens en voor altijd goed te doen.
En dat is gelukt. De Phoenix Wright: Ace Attorney Trilogy ziet er zo goed uit als een remastered GBA game er uit zou kunnen zien. Al het originele spritewerk is overgetrokken en voorzien van een flinke lik HD-verf. Hoewel de games wel een klein beetje de charme van de pixel art missen, hebben de spellen er nog nooit zo goed uitgezien. Ergens is het wel jammer dat CAPCOM niet voor een complete remake is gegaan waarbij ze bijvoorbeeld gebruik konden maken van de 3D-modellen uit het vijfde en zesde deel van de serie, maar de ontwikkelaar is overduidelijk gegaan voor een remaster die erg trouw is aan het origineel en bij een game als de Ace Attorneytrilogie is dat meer dan voldoende. Dit heeft echter wel als resultaat dat de animaties, net zoals in het origineel, erg stijf zijn en je dus grotendeels naar statische beelden zit te kijken. Ook ziet jammer genoeg niet alles er even goed uit op het grote scherm. Zo is bijvoorbeeld tekst op voorwerpen niet altijd goed te lezen.
Minder muzikale aandacht
Iets waar wat minder aandacht aan is besteed is de soundtrack. Elke game in deze trilogie, die overigens zo’n vijftien uur per stuk zijn, kent z’n eigen soundtrack, en hoewel deze nummers vrijwel allemaal lekker in het oor liggen, beginnen sommige chiptune nummers op den duur toch een beetje in herhaling te vallen. Dat is natuurlijk ook logisch wanneer je dezelfde handvol tracks bij elke case weer terug hoort komen in de rechtszaal. Door de jaren heen heeft CAPCOM verschillende versies van de soundtrack uitgebracht. Denk hierbij aan een versie gespeeld door een jazzband, of zelfs door een orkest. Het is dan ook jammer dat deze alternatieve arrangementen niet zijn toegevoegd als optionele variant op de klassieke soundtrack.
Weinig replay value
Een ietwat vreemde keuze is om de tekstbalk niet meer transparant te maken. Deze tekstbalk valt deels over personages heen waardoor je een groot stuk van de art mist, maar af en toe ook handelingen van bepaalde personages. Gelukkig kun je in de opties de transparantie van deze tekstbalk aanpassen, maar het is merkwaardig dat dit niet gelijk zo ingesteld staat.
Ook is dit het type game dat weinig replay value kent. Cases hebben altijd maar een einde, kennen geen verschillende paden, en als je eenmaal weet hoe een zaak verloopt is er buiten het herlezen van de grappige dialogen om weinig reden om ze te herspelen.
Importvriendelijk
Oorspronkelijk bestond het eerste deel maar uit vier cases, maar speciaal voor de re-release op de Nintendo DS is er een extra case bij gemaakt. Deze vijfde case van het eerste deel is dan ook een stuk uitgebreider qua mogelijkheden dan de overige cases in de trilogie, en lijkt qua gameplay meer op het vierde deel uit de reeks, die helaas niet bij deze trilogie inbegrepen is. Gelukkig is deze ‘extra’ vijfde case wel gewoon onderdeel van de trilogie, aangezien je hier bij de WiiWare release extra voor neer mocht tellen.
Phoenix Wright: Ace Attorney Trilogy ligt voor een budgetprijs in de digitale schappen. Voor een kleine dertig euro op moment van schrijven krijg je echt enorm veel lees- en puzzelplezier. Helaas krijgt de trilogie bij ons geen fysieke uitgave, maar liefhebbers van discs of cartridges kunnen het spel importeren uit Japan, aangezien het spel wereldwijd een Engelse taaloptie kent.
De definitieve versie
Al met al is de Ace Attorneytrilogie een remaster geworden zoals een remaster hoort te zijn. De klassieke spellen zijn vrijwel 1 op 1 overgezet naar moderne hardware en daarbij voorzien van een HD-smoel. Deze HD-versies gebruiken de 3DS port als basis, waar destijds een klein aantal zinnen herschreven is. Daarmee is deze moderne versie van de Phoenix Wright: Ace Attorney Trilogy overduidelijk de definitieve versie van de game. Of je nu achter je computer advocaatje wil spelen of lekker op de bank met de Switch in handheld mode (waar het spel overigens over touch controls beschikt); de Ace Attorneytrilogie biedt uitkomst. Hoewel het vierde, vijfde en zesde deel van de serie een stuk lastiger te remasteren zullen zijn, hopen wij dat op een later tijdstip ook de tweede Ace Attorneytrilogie z’n weg zal maken naar moderne hardware. Tot die tijd stappen wij maar al te graag de rechtbank in met deze Phoenix Wright: Ace Attorney Trilogy.
Conclusie
Hoewel wij voor het grote scherm liever een complete remake hadden gezien, is Phoenix Wright: Ace Attorney Trilogy een remaster zoals een remaster hoort te zijn. De graphics zijn voorzien van een flinke lik HD-verf en waar bij voorgaande ports vaak animaties ontbraken of haperden is deze nieuwe versie helemaal vloeiend en compleet. Meer dan 15 jaar na dato voelen de spellen nog steeds fris aan. Tenzij je de games al eens gespeeld hebt is de Phoenix Wright: Ace Attorney Trilogy een absolute aanrader voor iedereen met een klungelige advocatenfantasie die niet vies is van lezen.