Magische luit
Het resultaat uit deze samenwerking tussen Nintendo en Brace Yourself Games is Cadence of Hyrule: Crypt of the NecroDancer featuring The Legend of Zelda geworden. Een erg lange titel, maar dan heb je ook wat. Cadence of Hyrule is een ritmische, bijna puzzelgame die de muzikale gameplay van Crypt of the NecroDancer combineert met de actie en wereld van een Legend of Zelda-game. In het koninkrijk van Hyrule is namelijk een nieuwe slechterik gearriveerd, Octavo genaamd, die met zijn magische luit de koning, Link en Zelda in slaap heeft gebracht zodat niemand zijn snode plannetjes meer in de weg staat. Aan jou de taak als Cadence om Link en Zelda uit hun slaap te doen ontwaken en een stokje te steken voor Octavo’s masterplan.
Randomiser
Hoewel je waarschijnlijk al gauw denkt dat Cadence of Hyrule een soort remix is van Crypt of the NecroDancer met een flinke lik Legend of Zeldaverf is niks minder waar. Het spel voelt eerder aan als een soort A Link to the Past ‘randomiser’ met de ritmische gameplay van Crypt. Iedere keer wanneer je een nieuw spel start in Cadence of Hyrule zal de wereld namelijk anders ingedeeld zijn, wat betekent dat vijanden, wapens en andere dingen ook elders geplaatst zullen zijn. Dat niet alleen; tijdens je run zullen de kerkers iedere keer wanneer je ze verlaat opnieuw gegenereerd worden, waardoor een bezoekje aan een kerker dus nooit twee keer exact hetzelfde zal zijn. Dit zorgt ervoor dat Cadence of Hyrule bij elke speelsessie fris aanvoelt en dus uitnodigt om vaker doorgespeeld te worden.
Alles weg
In Cadence of Hyrule verlies je wanneer je het loodje legt vrijwel al je bezittingen, op een aantal permanente upgrades en wapens na. Reden genoeg om extra voorzichtig te spelen en de ritmes van je vijanden goed te bestuderen. Voor je het weet is je zak met rupees weg en er is geen manier om deze terug te krijgen. Het is dus altijd een goed idee om rupees uit te geven. Wat je wel bewaart is je voortgang op het speelveld. Dus hoewel doodgaan niet aan te raden is, ben je binnen enkele minuten weer waar je was. Deze roguelike gameplay is een stuk vergeeflijker dan in de originele Crypt of the NecroDancer, waar je na elke death weer, op wat uitzonderingen na, vrijwel helemaal opnieuw mag beginnen. Dit maakt van Cadence of Hyrule dan ook gelijk een veel makkelijkere ervaring dan Crypt of the NecroDancer, maar dat wil niet zeggen dat Cadence of Hyrule makkelijk is. In tegendeel zelfs. Cadence of Hyrule is ontzettend moeilijk, maar wordt gelukkig makkelijker naarmate je betere voorwerpen vindt en je gewend raakt aan het ritme van het spel.
Kort maar krachtig
Al met al ben je in een eerste speelsessie zo’n vijf tot tien uur bezig met Cadence of Hyrule. Echter kun je zodra je een beetje weet welke voorwerpen handig zijn en de layout van de random gegenereerde map een beetje mee zit binnen een uur wel door het spel heen dansen. Tijdens deze muzikale reis door Hyrule word je vergezeld door een werkelijk fantastische soundtrack van componist Danny Baranowsky die voor Cadence of Hyrule maar liefst 25 klassieke Legend of Zelda tunes geremixed heeft. Deze soundtrack maakt samen met de wereld die tot de rand toe gevuld is met verwijzingen en easter eggs van Cadence of Hyrule echt een feest van herkenning voor fans van de Legend of Zelda games, dat de pijn van het wachten op het vervolg op Breath of the Wild een klein beetje vermindert. Ben je echter niet zo goed in ritmegames of wil je liever gewoon vijanden in tweeën hakken zonder je zorgen te hoeven maken over de maat van de muziek, dan is het mogelijk om een zogenaamde ‘fixed beat’ modus aan te zetten die het ritme uit het spel haalt. Echter haal je hiermee vrijwel alle uitdaging weg en wordt de game ook gelijk een stuk minder leuk.
Beter in handheld modus
Omdat de richtingsknoppen op de Joy-Cons bestaan uit vier losse knopjes zijn de Joy-Cons dan ook uitermate geschikt om Cadence of Hyrule mee te spelen. Je kunt het proberen met de sticks of de D-Pad van de Pro controller, maar niks komt in de buurt van de gewone richtingsknoppen. Wij hebben onze hele eerste speelsessie dan ook volledig in handheld modus gespeeld, wat erg fijn werkte. Wanneer je Cadence of Hyrule op je TV gaat spelen is het aan te raden om eerst een ‘latency test’ te doen, aangezien er altijd vertraging zit tussen het beeld en geluid van je TV en draadloze controllers, en dat kan bij een muziekspel echt funest zijn.
Genoeg te doen
Al met al is Cadence of Hyrule een must play ervaring voor een ieder die houdt van Legend of Zelda, muziek of Legend of Zeldamuziek. Hoewel het avontuur vrij kort is, is het spel door haar ‘random generated’ spelwereld uitermate geschikt om regelmatig eens op te pakken om je speeltijdrecord te verbreken. Daarnaast kent het spel een Daily modus waar je elke dag een poging mag doen een van tevoren gegenereerde spelwereld te trotseren, is het mogelijk om permadeath aan te zetten, en is er naast Cadence, Link en Zelda nog een extra speelbaar personage vrij te spelen die het spel er niet bepaald makkelijker op maakt. Ook is het mogelijk het hele avontuur met z’n tweeën door te spelen in een lokale co-op modus. Wij trekken in ieder geval ons zwaard weer uit z’n schede en de dansschoenen aan om Octavo er weer eens even flink van langs te geven.
Conclusie
Cadence of Hyrule is het bewijs dat Nintendo vaker haar IP uit moet besteden aan derde partijen met creatieve ideeën. Op papier klinkt een ritmisch Legend of Zeldaavontuur misschien niet zo spannend, maar Brace Yourself Games laat zien dat het juiste team met liefde voor een franchise een prachtproduct neer kan zetten. Fantastische muziek en fijne gameplay maken van Cadence of Hyrule een muzikaal avontuur dat je niet mag missen.