Astral Chain (Gert Jan)
Allereerst kregen we een half uur durende presentatie over Astral Chain. Hoewel deze game in augustus al moet verschijnen, was hij helaas niet speelbaar. Gelukkig was Chris van Nintendo Nederland aanwezig om de game live te demonstreren en ons te laten zien wat we kunnen verwachten van dit nieuwe actiespel van Platinum Games.
We kregen een vroege missie te zien waarin onze eigen gecreëerde held een crime scene af ging op zoek naar sporen. Via een systeem dat wel een beetje doet denken aan het ECHO-systeem uit The Division kun je een soort reconstructie bekijken en aan de hand van clues bij elkaar puzzelen wat er precies gebeurd is. Het bleek dat onze dader geen mens betrof, maar een ware chimera; een gigantisch monster met weinig goeds in de zin. Zodra je deze grote rakker opgespoord hebt, mag je hem zoals een echte Platinum Games game betreft eens flink op z’n donder geven.
Zo kun je van dichtbij aanvallen met je baton en is het mogelijk om wanneer je afstand moet houden alsnog aan te vallen met behulp van je pistool. Net als in bijvoorbeeld Bayonetta is het ontwijken van aanvallen van de vijand essentieel. Een toffe twist aan dit combatsysteem is dat je de mogelijkheid hebt om een zogenaamde Legion op te roepen. Een soort beest dat via een ketting aan je vastzit. Het handige aan deze Legion is dat hij voor de gewone mensheid onzichtbaar is en je hem dus buiten battle ook in kunt zetten om bijvoorbeeld mensen af te luisteren voor clues.
In battle komt hij echter nog beter van pas. Door zowel je character als de Legion te besturen kun je de vijand bijvoorbeeld vastketenen aan de grond en zo flinke schade toebrengen. Later in het spel is het zelfs mogelijk om twee Legion’s in te zetten, waardoor je dus drie personages tegelijk bestuurt. Het lijkt er op dat Astral Chain net als menig ander spel van Platinum Games beschikt over dezelfde chaotische maar zeer stilistische combat zoals we van de studio gewend zijn, maar dit keer afgewisseld met crime scenes en puzzels. Wij zijn in ieder geval erg benieuwd en deze demo smaakt zeker naar meer.
Pokemon Sword & Shield (Yørn)
Ik kan niet ontkennen dat ik niet als kind al droomde van een Pokémon game waarin je vrij kon rondlopen in een open 3D wereld. Inmiddels is de drang naar het Pokémon-kampioenschap iets naar achter geschoven, maar dat neemt niet weg dat ik al vele jaren stiekem uitkijk naar deze titel. De launch trailer was dan ook veelbelovend en voelde als een Zelda wereld gevuld met Pokémon.
De demo die we tijdens de Post E3 mochten spelen was daarentegen iets traditioneler. Deze beslaat het overwinnen van een Gym. Je moet eerst een serie puzzels oplossen, waarbij je diverse trainers tussendoor verslaat voordat je bij de Gym Leader uitkomt. De gevechten zijn als vanouds en als je Pokémon Stadium ooit heb gespeeld, weet je hoe het gaat. Speel in op de elementaire zwaktes van je tegenstander en je komt meestal wel winnend uit de strijd. Hopelijk wordt er wat dat aangaat nog een beetje gesleuteld aan de moeilijkheidsgraad. In de strijd tegen de gym leader wordt er in ieder geval een schepje bovenop gedaan met de Dynamaxing mechaniek. Hierbij heb je de optie om tijdens het Gym Leader gevecht eenmalig een Pokémon reusachtig groot te maken. Door de kracht van de Switch is het Gym Leader gevecht overigens een stuk sfeervoller, je stapt echt een arena in zoals uit de tv-serie. Erg tof gedaan.
Het gevechtsysteem is weinig veranderd. De echte nieuwigheid ligt volgens mij in de open wereld en hoe open deze gaat zijn. We hebben hier nog niet aan mogen snuffelen, dus tot dan blijf ik nog even dromen, net als vroeger, naar hoe deze er uit gaan zien. Veelbelovend ziet het er in ieder geval wel uit.
Luigi’s Mansion 3 (Gert Jan)
Na Pokémon was het tijd voor Luigi’s Mansion 3. Gewapend met onze grote vriend de stofzuiger werden we het spookachtige hotel ingestuurd waar dit derde deel plaatsvindt. We kregen een soort kasteel level voor onze kiezen en moesten een weg naar beneden zien te vinden waar een baas op ons zou wachten. Toen we er echter achter kwamen dat we hele watermeloenen op konden zuigen in de stofzuiger moest de baas maar even wachten. Uiteindelijk wisten we al puzzelend toch nog onze weg naar beneden te vinden. Wie de Luigi’s Mansion remake op de 3DS heeft gespeeld is waarschijnlijk wel bekend met Gooigi; een slijmerige variant van onze groene gesnorde vriend. Waar Gooigi daar vooral een tweede personage was voor multiplayer, wordt hij in Luigi’s Mansion 3 ook in de singleplayer modus gebruikt om puzzels mee op te lossen. Denk bijvoorbeeld aan een val vol scherpe stekels waar Luigi niet doorheen kan, maar Gooigi zonder problemen tussendoor glibbert. Maar ook bijvoorbeeld een lift die handmatig door iemand bediend moet worden, kan met behulp van Gooigi toch een ritje naar beneden maken.
Aan het eind van de demo mochten we het opnemen tegen een baas. Dit was een spook in een ridder harnas die zich achter een schild verschool en dus lastig te beschijnen was met de zaklamp. Met de juiste timing was het toch mogelijk om hem een flinke flits in z’n ogen te bezorgen en hem daarna op te zuigen in de stofzuiger. Nieuw in dit derde deel is een zuignap, waarmee we in dit gevecht het schild van de ridder konden stelen, zodat hij er niet langer achter kon verschuilen. Helaas was de demo hierna afgelopen, maar niet getreurd. Het spel heeft nog geen vaste datum, maar moet alsnog in 2019 verschijnen. Het zal dus niet heel lang duren voordat we verder kunnen puzzelen met onze bange groene vriend. Dit is er zeker één om naar uit te kijken.
The Legend of Zelda: Link’s Awakening (Yørn)
Als we zien hoe snel de The Legend of Zelda: Link’s Awakening Limited Edition en de The Legend of Zelda: link’s Awakening Link amiibo over de digitale toonbank vliegen, dan is de hype real. Voor mij is The Legend of Zelda: Link’s Awakening voor de Gameboy Color eigenlijk een van de weinige Zelda’s die mij minder goed bijstaat. Het was daarom een extra leuke verrassing om te zien hoe dit een Zelda is waar heel veel Super Mario referenties in terugkomen. Van Chain Chomps tot Goomba’s, ze komen hier voorbij.
Wel lijkt er iets aan de hand met de framerate. Wanneer je namelijk in een gebouw rondwandelt is deze 60 fps, stap je naar buiten dan verandert deze naar 30 fps. Loop je echter tegen een deur aan of een plek waar je een bom kunt plaatsen, dan wijzigt deze weer naar 60 fps, ook in de buitenwereld. De build is nog vroeg, dus ze zijn uiteraard nog druk aan het tweaken. Het grafische stijltje spreekt ons verder wel aan en knispert werkelijk van je scherm af. Daarnaast zorgt het topdown aanzicht er mogelijk voor, dat de batterij van je Switch minder snel leeg raakt dan bij bijvoorbeeld Breath of the Wild. Al met al een mooi spel voor onderweg.
Hollow Knight: Silksong (Gert Jan)
We wisten van tevoren niet dat Silksong speelbaar zou zijn, maar toen we een demo pod zagen staan wisten we gelijk dat we dit spel eens grondig onder handen moesten nemen. De eerste Hollow Knight is een van de beste spellen van de huidige console generatie en daarnaast een van de beste Metroidvania’s ooit gemaakt, dus onze verwachtingen waren erg hoog. De demo betrof twee verschillende gebieden, maar omdat ik al bekend was met het eerste deel werd ik in het diepe gegooid en kreeg ik een gebied voor m’n kiezen dat ongeveer op de helft van het spel langs schijnt te komen, en dat heb ik geweten ook. Zoals we gewend zijn uit Hollow Knight kun je in Silksong ook weer alle kanten op. Helaas hadden we in deze demo niet het volledige arsenaal aan moves en accessoires tot onze beschikking die we in de volledige game zullen hebben, dus we konden slechts een aantal paden ook daadwerkelijk bewandelen, maar dat dit level gelijk al zo veel uitnodigde voor exploratie belooft veel goeds.
In Hollow Knight: Silksong speel je niet als de oude vertrouwde Knight, maar als Hornet. Een stoere zwaardvechtchick die een stuk sneller aanvoelt als The Knight. Al snel werd duidelijk dat we alle kennis van de combat van Hollow Knight uit het raam moesten gooien, want Hornet speelt echt ontzettend anders. Niet langer is het mogelijk om direct naar beneden aan te vallen, maar Hornet duikt schuin naar beneden op een vijand af. Ook is de range van aanvallen een stuk groter dan bij The Knight, en kun je een projectiel afvuren. Een andere verandering is dat je in Silksong niet meer een beetje van je leven aan kunt vullen, maar je zult gelijk al je silk verspillen om jezelf helemaal te helen. Het is dus van groot belang om hier het juiste moment voor uit te kiezen. Hoewel we in deze korte demo zowel een mini-boss als een echte eindbaas hadden gevonden, lukte het ons niet om deze ook daadwerkelijk te verslaan in de tijd die we hadden. Het spel heeft helaas nog geen releasedatum gekregen, dus we weten niet wanneer we Silksong weer mogen bespelen, maar alles wijst er naar dat Hollow Knight: Silksong de sterke lijn van het origineel zeker doorzet.
Marvel Ultimate Alliance 3: The Black Order (Yørn)
Na 10 (!) jaar is de Marvel Ultimate Alliance serie terug! En ook nog eens gefund vanuit Nintendo. In Marvel Ultimate Alliance 3 kies je één van de vele Marvel helden (inmiddels zijn er 33 bekendgemaakt). Je kunt daarbij in je eentje spelen, maar leuker is om in couch co-op stijl met drie vrienden de levels door te ploegen. Gedurende een missie kun je diverse keren wisselen van held, zodat je genoeg ruimte hebt om te experimenteren.
Tijdens het spelen merkten we wel dat de game grafisch niet op kan tegen Nintendo zijn eigen titels (Zelda heeft hetzelfde aanzicht van boven). Ook de camera wilde soms niet altijd even goed meewerken wanneer er iemand (oké, dat was ik), een beetje achterin blijft hangen. Daarnaast miste ik soms een beetje het gevoel van impact dat mijn karakter maakte. Wel tof is dat je met vier man gezamenlijk een aanval kunt doen als ieder zijn energiemeter heeft opgeladen.
Je kunt je verder specialiseren in een karakter en deze verder in level doen stijgen om zo weer nieuwe vaardigheden te ontgrendelen. Elk karakter heeft ook echt een eigen stijltje. Star-Lord hangt voornamelijk in de lucht en schiet met pistolen, terwijl Rocket en Groot traag zijn, maar veel schade vanaf de grond kunnen doen. Kortom, het RPG element lijkt wel goed in elkaar te zitten. Nu is het nog afwachten of het verhaal rondom de strijd tegen Thanos goed in elkaar gaat zitten.
Tot slot
We hebben werkelijk genoten van de line-up die Nintendo ons heeft voorgeschoteld. Als we heel erg sikkeneurig zijn, dan is alleen Astral Chain echt vernieuwend. De rest borduurt voort op bestaande franchises. Maar in het geval van Nintendo is dat geen reden tot klagen. Vooral Luigi’s Mansion 3 heeft ons zeer positief verrast. Andere titels die we nog voorbij zagen komen waren onder andere Resident Evil 5 (met ook weer een co-op modus), New Super Lucky’s Tale (leuke platformer die flink op de schop is genomen) en Mario & Sonic op de Olympische Spelen: Tokyo 2020 (tsja …). Daarnaast was ook Super Mario Maker 2 speelbaar, die vanaf afgelopen vrijdag in de winkels lag, een échte aanrader. Kortom, Nintendo fans zullen weinig moeite gaan hebben om het lijstje voor de Kerst straks te gaan vullen met mooie titels, dat wordt straks racen naar de winkel!