Deze review is spoilervrij!
Dat het derde seizoen van de populaire Netflix serie Stranger Things onlangs is uitgekomen kan haast niemand ontgaan zijn. Er is veel reclame voor, veel nieuws over, genoeg merchandise van te koop en zelfs kledingmerken is de hype niet ontgaan en lanceren collecties die de eighties uitstralen. Genoeg redenen voor ontwikkelaar BonusXP om hun tweede Stranger Things game uit te brengen: Stranger Things 3: The Game (ST3TG).


Waar hun eerste Stranger Things game (STTG) nog een actie-avontuur game was dat enkel op Android en iOs is uitgekomen (voor helemaal noppes), hebben ze het deze keer groter aangepakt. ST3TG is nu een beat ‘em up game en op zowat alle platvormen speelbaar (helaas niet meer gratis). Ze zijn wel trouw gebleven aan dezelfde 16-bit grafische stijl, wat uiteraard perfect past in de jaren 80 setting. Is het een goede zet geweest van BonusXP om na het succes van STTG het vervolg uit te brengen op consoles en daar een kleine twee tientjes voor te vragen, of zijn we te erg verwend en is de prijs/kwaliteit verhouding buiten proporties?

Hawkins 3.0
Waar de eerste game qua verhaallijn nog plaatsvond tussen serie 1 en 2, is het verhaal van ST3TG gelijk aan dat van de serie. Het is dan ook echt aan te raden eerst de serie te kijken voordat je deze game speelt, anders wordt alles al voor je verklapt. In ST3TG beleef je het verhaal uit de serie nogmaals, alleen dan iets korter en vooral kindvriendelijker, er zitten geen enge beelden in. Enkele aspecten van de game zijn anders gedaan dan in de serie, maar dat is juist wel fijn. Anders zou je continu het gevoel hebben dat je al weet wat er gaat komen, en nu zit er af en toe nog een verrassend element in.


Het is hartstikke leuk om de stad Hawkins opnieuw te beleven. Gewoon om alle plekken te zien die je kent uit de serie en het verhaal opnieuw te beleven. Maar jammer genoeg raakt de game je niet zoals de serie dat wel doet. Je raakt niet gehecht aan de personages en er zitten ook geen spannende stukjes tussen. Wat dat betreft is de beleving echt een stuk minder in vergelijking met de serie.

Speel als Eleven of met eleven anderen
Er zijn twaalf verschillende personages waar je mee kunt spelen, al moet je ze wel eerst vrijspelen. Als je de game hebt uitgespeeld, kan je de game nogmaals spelen in Eliminator Mode; als je personage dan doodgaat blijft deze ook echt dood. Elk personage heeft een eigen manier van aanvallen en eigen handigheidjes. Zo kan Dustin deuren hacken die een codeslot hebben, Lucas bommen gooien zodat je voorbij rotsblokken kunt komen en kan Joyce sloten van hekken doorknippen.


Je speelt altijd met twee personages tegelijkertijd, die je op elk moment kunt wisselen. Zodra je de speciale vaardigheid van een personage nodig hebt, maar niet met dit personage speelt, kun je die gelukkig wel gelijk gebruiken. Dat maakt het makkelijk, doordat je de personages niet steeds om hoeft te wisselen. Het nadeel hiervan is wel dat je bepaalde stukken van het verhaal met een totaal ander personage kan spelen dan waar het oorspronkelijk voor bedoeld is. Dan speel je bijvoorbeeld als Dustin en Lucas, maar gaat het verhaal in de cutscenes verder met Joyce en Hopper.

Russen & Ratten
Wat niet overeenkomt met het verhaal zijn de quests die je moet doen voor de inwoners van Hawkins. Je moet bijvoorbeeld spullen voor ze kopen, kwijtgeraakte spullen zoeken, of ze bevrijden uit benarde situaties. Dit geeft een leuke afwisseling tussen het verhaal door. Al heb je het na een tijdje wel gezien wanneer je de zoveelste fetch quest hebt gehad. En dan is er ook nog een extra verzamelelement, waarbij je vijftig verstopte tuinkabouters moet vinden.


Tussendoor moet je natuurlijk het nodige knokwerk doen. Jammer genoeg zit er weinig variatie in de vijanden: na de zoveelste Rus of rat komen ze echt wel je neus uit. Ook is de combat helaas erg repetitief, waarbij je al snel doorhebt wat je favoriete personages zijn om mee te vechten. Gelukkig worden de gevechten iets strategischer en ingewikkelder naarmate je verder komt, waardoor de game interessant genoeg weet te blijven.

Will kan ook niet in zijn eentje D&D spelen
Je kan deze game in je eentje spelen, maar ook met een ander naast je op de bank! Zo is het nog leuker om de puzzels te doen, want die moeten vaak met beide personages opgelost worden. Mochten al je gamebuddies verhinderd zijn, dan kun je puzzels natuurlijk alsnog oplossen. Dit doe je door telkens van speler te verwisselen en commando’s te geven als “blijf” of “volg”.


Wanneer je quests voltooit, krijg je items die je op den duur weer kunt craften in Trinkets. Die geven je vervolgens kleine voordelen, zoals iets sterkere aanvallen of de vaardigheid om sneller te lopen. Verder zijn er geen manieren om je items te verbeteren, dus dit is het enige systeem en geldt dan ook voor al je personages. Het voelt soms wel een beetje als te veel moeite om op deze manier alle items te verzamelen voor slechts een kleine bonus, maar uiteindelijk is het een leuke kleine toevoeging aan de game.

1985
De grafische 16-bit stijl die wederom gekozen is voor ST3TG past perfect bij de setting. Je krijgt er echt de retro vibes van. In tegenstelling tot STTG zijn de personages nu iets groter, eerst zagen ze er nog chibi (manga stijl om figuren schattiger te laten lijken - red.) uit, maar nu zijn ze een stuk realistischer. En naast de graphics moet de sound ook even benoemd worden, want in navolging van de serie heeft ook deze game een prachtige soundtrack. Dit maakt het plaatje helemaal compleet, waardoor je al snel het gevoel hebt dat je je echt bevindt in de wereld van Hawkins in 1985.


Conclusie
Het is verstandig om Stranger Things 3: The Game pas te spelen nadat je ook het bijbehorende seizoen gekeken hebt, anders is de serie namelijk niet meer zo leuk. De game volgt de serie hiervoor te rechtlijnig. Ook als je deze game speelt vlak nadat je het seizoen hebt uitgekeken, merk je de herhaling wel heel erg. Dit is dus een game voor de echte fans! Of misschien als je straks voordat seizoen 4 uitkomt nog even het huidige seizoen wilt opfrissen.

Ben je niet de grootste fan van Stranger Things, maar heb je gewoon zin in een leuke 16-bit beat ‘em up game met voldoende puzzel elementen? Dan heb je voor €18 een redelijk vermakelijke game, waar je 10 tot 15 uurtjes mee zoet bent, en nog langer als je de Eliminator Mode wilt uitspelen. Twijfel je nog? Dan kun je altijd nog eerst het vorige deel voor je smartphone of tablet downloaden. Want ook al is dit meer een action adventure, bezit het wel dezelfde grafische stijl en ademt de game het gevoel van de serie. Misschien zijn wij als Budgetgamers wel wat verwend doordat dit eerste deel nog gratis werd uitgebracht, maar al met al is Stranger Things 3: The Game ook gewoon een leuke game geworden voor niet al te veel geld.