Japan heb ik altijd fantastisch gevonden; de taal, cultuur, de mensen, het fascineert mij gewoon. Mijn fascinatie voor de taal heeft ervoor gezorgd dat ik meerdere cursussen ben gaan volgen, waardoor ik de Japanse taal nu redelijk beheers. Het werd echt eens tijd om op vakantie naar Japan te gaan, dus heb ik mijn vrije dagen op mijn werk opgenomen.
Na lang zoeken kan ik een goedkoop hotel krijgen in de wijk Kamurocho. Wetende dat Kamurocho niet de beste wijk van Japan is, ben ik toch naïef genoeg om hier naartoe te gaan. Zo erg kan het toch niet zijn? Na nog twee weken gewerkt te hebben, heb ik mijn koffers gepakt en na een lange vliegreis kwam ik aan in Tokyo.
Vanaf het vliegveld ben ik gelijk doorgereisd naar mijn kamer in Kamurocho. Onderweg had ik nog snel wat noedels gehaald bij een plaatselijke supermarkt. Eenmaal op mijn kamer eet ik mijn noedels en maak ik een plan voor de volgende dag. Het idee is om Kamurocho eerst eens goed te gaan verkennen en daarna de rest van Tokyo te bekijken.
In een folder die ik in mijn hotel heb gekregen staan allerlei activiteiten die in Kamurocho gedaan kunnen worden. Ik neem het besluit om te gaan bowlen in mijn eentje. Waarom ook niet? Ik heb al tijden niet meer gebowld en wie kan er na zijn vakantie in Japan nu zeggen dat hij gebowld heeft?
Tijdens het bowlen maak ik snel wat nieuwe vrienden. Het zijn wel echte Japanners. Ik ben blij dat ik de taal een beetje spreek. Mijn nieuwe vrienden stellen voor om samen te gaan lunchen. Ik ga op hun aanbod in; zij komen uit deze buurt en weten natuurlijk de beste restaurants. Uiteindelijk valt de keuze toch een beetje tegen. Het wordt een burger bij de Smile Burger.
Terwijl ik rustig mijn burger zit te eten zie ik aan de overkant een groepje mensen elkaar te lijf gaan. Mijn nieuwe Japanse vrienden zeggen tegen mij dat ik me er weinig van aan moet trekken en mij er vooral niet mee moet gaan bemoeien. Het is namelijk een gevecht tussen verschillende Yakuza clans. Een van mijn nieuwe vrienden, Date, herkent het logo van de Tojo bij een van de vechtende mannen. Hij benadrukt nogmaals dat ik mij daar niet mee moet gaan bemoeien. Het lijkt wel alsof hij uit ervaring spreekt. Ik ben nu wel erg nieuwsgierig en vraag Date wat meer over de Tojo clan en de Yakuza in het algemeen in dit gebied. Het blijkt dat een oude vriend van hem, Kiryu Kazuma, bij de Tojo clan zat. Date werkte toen nog bij de politie en hielp hem wel eens met informatie. Echter is hij gestopt bij de politie en is hij nu journalist. Date heeft al een tijdje niets meer van hem gehoord. Date vertelt mij wat verhalen over Kiryu. Uit de verhalen maak ik op dat Kiryu een echte vechtersbaas is, maar hij heeft zijn hart wel op de juiste plaats.
Met de burger achter de kiezen nemen mijn nieuwe vrienden mij mee naar een karaokebar. Hier vermaken wij ons de rest van de dag met liedjes en drankjes. Laat in de avond loop ik al wankelend naar mijn hotel en val ik als een blok in slaap. De volgende ochtend word ik wakker met een flinke kater, maar dat houdt mij niet tegen om nog meer te gaan ontdekken.
Ik verblijf nog een paar dagen in Kamurocho en Tokyo. Ik ga onder andere naar de arcadehal, ik leer koi-koi spelen, speel poker, en eet mezelf vol in de goede restaurants. Ik wil eigenlijk toch nog wel meer van Japan zien dan alleen Kamurocho en Tokyo. Na wat inlichtingen in te winnen lijkt mij de rustige streek Okinawa wel wat.
Dus ik weer op zoek naar een hotel in Okinawa. Dit bleek een lastige opgave. Ik kan wel veel informatie vinden over een mogelijk nieuw hotel dat daar gebouwd gaat worden, maar het lijkt erop dat er verder niet veel mogelijkheden zijn. Na lang zoeken en gebruik te maken van mijn nieuwe contacten lukt het mij om onderkomen te regelen. Eenmaal gearriveerd in Okinawa blijkt het huisje aan het water te liggen. Naast het huisje is een weeshuis met kinderen. De kinderen worden zoals het lijkt verzorgd door een man. Het is hier wel heel erg mooi en rustig aan het water.
Met de trein kan ik naar het naastgelegen stadje Ryukyu. Ryukyu is nog best wel een druk klein stadje. Echter is het niet zo groot en is er niet zoveel te doen. Maar er is wel een hostess club. Hier ben ik wel in geïnteresseerd. Het bezoekje aan de hostess club bevalt me prima. Wat een mooie vrouwen hier! Verderop is nog een café waar je nog kunt poolen en darten. Terug bij mijn huisje zit ik aan het water naar de zonsondergang te kijken.
De volgende dag besluit ik om het rustig aan te doen. Ik zit hier aan het water. Laat ik gaan vissen! Terwijl ik aan het vissen ben komt de man van het weeshuis naar me toe om een praatje te maken. Hij vraagt wat ik hier kom doen en stelt zich voor als Kazuma Kiryu. Die naam doet bij mij een belletje rinkelen. Dat is die voormalige Yakuza man waar Date het over had. Het blijkt een alleraardigste man te zijn met het hart op de juiste plek. Na het gesprek nodigt hij mij uit om morgen met hem te gaan golfen. Ik heb niet veel anders te doen, dus ik ga voor het eerst golfen.
Golfen is niet echt mijn ding. Ik ben hier gewoon niet goed in. De gesprekken met Kiryu zijn wel interessant. Kiryu legt mij uit dat zijn weeshuis in gevaar is. Hij krijgt constant dreigbrieven met de mededeling dat hij zijn huis uit moet. Er zijn andere plannen voor het grondgebied waar zijn weeshuis staat. Het grondgebied moet dienen als een militaire basis of er moet een groot hotel komen, wat toeristen moet gaan trekken. De lokale bevolking en Kiryu zitten hier niet op te wachten. Ik kan hier echter geen mening over vormen en de toekomst zal uitwijzen wat het gaat worden.
Ik verblijf nog een paar dagen in Okinawa om vervolgens weer met een voldaan gevoel huiswaarts te keren. Mijn eerste kennismaking met Japan was goed. In mijn volgende twee reisverslagen vertel ik over mijn andere avonturen.
Disclaimer: Karel is een fictief personage dat door de schrijver in de wereld van Yakuza is geplaatst. Verdere personages en de genoemde activiteiten komen overeen met de remaster van Yakuza 3. De remaster loopt soepel met 60 FPS en ziet er beter uit in 1080P. Het blijft wel duidelijk een remaster; de animaties zijn duidelijk verouderd. Toch is het zeker een aanrader om te spelen!