Een deprimerend begin
Ik begin Mortal Shell als een foundling, wat een soort van schim is die wordt weergegeven als een mens zonder huid. Ik bevind mij in een soort van schimmenwereld, welke dient als een tutorial. Nadat deze voltooid is, slokt een gigantische vis mij op en word ik weer wakker in een andere wereld. Ik kijk om me heen en zie een harnas liggen, waarna ik ernaar toe loop en het aantrek. In de verte hoor ik banjomuziek. Niet wetende of het vriend of vijand is loop ik die kant op. Als ik die kant oploop zitten er drie mensen vredig rondom een kampvuur zitten. Zodra ik naar ze toe probeer te lopen, zit er een berenval in de weg die mij schade doet. De mensen bij het kampvuur horen dit en komen vervolgens met getrokken wapens op mij af. Die zijn dus duidelijk niet vriendelijk. Ik probeer mijzelf te verdedigen, maar het zijn er te veel en ik word letterlijk uit mijn harnas geslagen. Het harnas blijft staan en ik kan als foundling rondrennen. Ik loop snel weer naar het harnas en trek het aan; ik zie dat ik weer een volle levensbalk heb gekregen. Dit mocht echter niet baten en de vijanden krijgen mij alsnog snel dood. Ik kom weer tot leven en loop terug naar de plek waar ik doodging, de berenval ontwijk nu. Ik zie het harnas daar staan. Met de nieuw verkregen kennis probeer ik het nogmaals. Het lukt mij nu om de vijanden rondom het kampvuur één voor één te lokken, waardoor ze makkelijker zijn om te verslaan. Ik loop iets verder en zie het harnas staan waar ik dood ben gegaan. Onderweg vond ik een paddenstoel. Er staat niet bij wat het doet, mogelijk kom ik daarachter door hem op te eten. Nadat ik de paddenstoel soldaat heb gemaakt, zie ik dat mijn levensbalk weer wordt aangevuld. Het moeras waar ik mij nu in bevind is erg deprimerend. Terwijl ik door het moeras loop vallen kikkers mij aan en ga ik bijna dood door hun vergif. Ik ren snel door en ga door een grot waar allemaal dode soldaten liggen. Voordat ik het weet sta ik oog in oog met een Grisha, een soort van weerwolfachtige vijand. Het feit dat hij een grote levensbalk boven zich heeft, geeft aan dat de Grisha niet zo gemakkelijk dood zal gaan. Na twee klappen heeft Grisha mij dood en ik neem het besluit om eerst een ander stuk van de wereld te gaan verkennen.
Verschillende jasjes om aan te trekken
Voor de mensen die ‘Souls-like’-spellen spelen en met name Dark Souls gespeeld hebben zal de vorige alinea bekend voorkomen. Mortal Shell windt er geen doekjes om dat het geïnspireerd is op de populaire franchise van ontwikkelaar From Software. Mortal Shell bevat gelukkig genoeg veranderingen om ervoor te zorgen dat het niet als een volledige kopie van Dark Souls aanvoelt. Mortal Shell bevat namelijk vier verschillende ‘shells’, welke je eerst zult moeten vinden om te kunnen gebruiken. Iedere shell speelt uniek en heeft zijn eigen skill tree, welke je kunt gebruiken om ze te verbeteren naar jouw wensen. Om de verbeteringen te krijgen zul je de eenheid ‘tar’ moeten gebruiken, welke je krijgt door het verslaan van vijanden. Je kunt het net zo makkelijk verliezen als je doodgaat en je niet terug kunt keren naar je shell. Je bouwt in Mortal Shell niet zoals in Dark Souls een personage en je kunt niet punten verdelen over allerlei statistieken. Het voelde wel prettig om mij niet druk te maken over welke statistieken nu belangrijk waren en welke niet.
Verkenning van de wereld
Vechten doe je met één van de vier verschillende wapens. Je kunt kiezen uit een zwaard, een groot zwaard, een hamer en beitel en mijn favoriet: de smeulende strijdknots. Met deze knots kon ik (na een upgrade) vijanden in brand zetten. De extra schade die het vuur deed heeft mij meermaals geholpen. Daarnaast vind ik het prettig om de vijanden enigszins op afstand te houden. Dit kan natuurlijk net zo goed met het grote zwaard, maar die is een stuk trager in gebruik. Informatie over de wereld waarin je je bevindt krijg je door de beschrijvingen van voorwerpen te lezen. Mortal Shell speelt zich af in een lugubere donkere wereld vergelijkbaar met de Dark Souls-spellen. De wereld nodigt uit om te verkennen. Er zijn verschillende gangen waar je doorheen kunt kruipen en die je leiden naar nieuwe delen van de wereld. In de nieuwe delen kom je natuurlijk nieuwe vijanden tegen, want ieder nieuw gebied heeft nieuwe vijanden. De plaatsing van vijanden is soms een beetje irritant. Ze zitten vaak om het hoekje op je te wachten om je vervolgens met een verrassingsaanval neer te steken (wat ook prima kan, je moet altijd oppassen). Op een gegeven moment wen je hieraan en loop je niet zomaar een hoek om. Er is genoeg variatie tussen de vijanden en ze vereisen allemaal een andere strategie om goed te verslaan. Naast dat je aanvallen kunt ontwijken, kun je je lichaam verstenen. Je krijgt hierdoor geen schade en je kunt even ademhalen. Het verstenen van je lichaam zorgt voor extra variatie in de gevechten. Een Souls-like zou geen Souls-like zijn zonder goede eindbaasgevechten. Ik kan je vertellen dat deze zeker niet teleurstellen. Iedere eindbaas is uniek en je zult de aanvalspatronen moeten leren. Daarna zul je een strategie moeten verzinnen om ze te kunnen verslaan. Als je ze dan verslaat geeft dat natuurlijk wel een goed gevoel!
Wachten
Helaas is niet alles positief aan Mortal Shell. Waar ik mij voornamelijk aan heb geërgerd zijn de lange laadtijden nadat je dood bent gegaan. Het duurde ongeveer dertig seconden voordat ik weer verder kon. Dit is voor een spel waarin je vaak doodgaat irritant. Verder heb ik wel eens ergens vastgezeten en moest ik mijzelf óf dood laten gaan óf het spel opnieuw opstarten. Daarnaast zijn voorwerpen om jezelf te genezen schaars. Mortal Shell bevat helaas geen equivalent van de ‘estus flask’, je bent aangewezen op de eerder genoemde paddenstoelen. Deze groeien op vaste plekken verspreid in de wereld. Je kunt ze echter niet onbeperkt plukken, want paddenstoelen hebben tijd nodig om te groeien. Je moet hier dus zuinig mee omgaan of je moet voordat je een baasgevecht gaat doen de halve wereld doorrennen om genoeg paddenstoelen te plukken. Het past natuurlijk wel bij het genre dat jezelf genezen lastig is, maar dit is wel érg lastig. Je krijgt dan wel weer een volle levensbalk wanneer je als foundling weet terug te keren in je shell nadat je de eerste keer bent verslagen (technisch gezien uit je shell geslagen).
Conclusie
Mortal Shell is uiteindelijk een goede Souls-like. Het voelt niet aan als een regelrechte kopie van Dark Souls; het heeft genoeg elementen toegevoegd om het een eigen smoel te geven. De vier verschillende shells spelen allemaal uniek en met de vier wapens kun je genoeg combineren. Het verstenen van de schim zorgt voor extra variatie en strategie in de gevechten. De plaatsing van vijanden kan soms wat irritant zijn en het kan hinderlijk zijn dat die paddenstoelen niet altijd plukbaar zijn. Het grootste probleem vond ik toch wel de lange laadtijden, echter mag dat de pret niet te veel drukken. Voor de Dark Souls-fans is Mortal Shell zeker een aanrader.
Deze review is geschreven door Pascal Jongsma.