Er komen maar weinig games uit in 2022 waarvoor de verwachtingen zo hoog gespannen zijn als God of War: Ragnarök. Gezien de kwaliteit van de voorgaande game is dat niet vreemd; voor menigeen was God of War in 2018 hét spel van dat jaar. Over iets minder dan drie weken komt het langverwachte vervolg dan eindelijk uit. Budgetgaming had het geluk al een paar uur aan de slag te mogen met deze nieuwste Sony-exclusive. Ziet het er naar uit dat Ragnarök de verwachtingen in gaat lossen?


Kort antwoord: ja. Iets langer antwoord: ja, absoluut. Liefhebbers van de eerste game kunnen dit tweede deel blind aanschaffen, zoveel is al duidelijk. Ragnarök gaat verder waar God of War ophield, zowel qua verhaal als qua gameplay. Over dat verhaal wil ik zo min mogelijk kwijt; een flink deel van het spelplezier komt namelijk voort uit de ontdekkingen die de speler doet en de uitstekende, vaak verrassende interacties die plaatsvinden tussen allerlei wederom uitstekend geschreven en ingesproken personages. Wel kan gezegd worden dat het vreemd zou zijn om aan dit deel te beginnen zonder bekend te zijn met de voorgaande game. Er is wel een samenvatting van het vorige verhaal aanwezig, maar die is erg summier en is geen adequate vervanging voor de relaties die opgebouwd zijn tijdens Kratos en Atreus’ dertig uur durende avontuur uit 2018. Veel dialogen en gebeurtenissen verwijzen naar de vorige game en ontlenen daar hun kracht aan.


Degenen die God of War uitgespeeld hebben, weten dat Fimbulwinter begonnen is en dat daarmee Ragnarök is aangekondigd. Dat is niet bepaald een spoiler, aangezien het de titel van het spel is. Kenners van Noorse mythologie zullen weten dat Ragnarök een soort apocalyptische gebeurtenis is; een hevige strijd aan het einde der tijden waarna het hele universum ophoudt te bestaan. Er is enige tijd verstreken sinds God of War, wat vooral merkbaar is aan Atreus’ stem. Die is namelijk een octaaf of twee gedaald. Vader en zoon proberen te overleven in deze turbulente tijd, terwijl Atreus zich nog altijd zorgen maakt over zijn identiteit. Al snel vinden problemen van kosmische proporties hun weg naar onze helden, waardoor het duo besluit om weer op avontuur te gaan.


Qua gameplay geeft Ragnarök in de eerste paar uur nog niet te veel nieuwigheden bloot. De movesets uit de voorgaande game zijn grotendeels onveranderd aanwezig. Kratos lijkt iets sneller te bewegen en te vechten dan voorheen en ook zijn mobiliteit is verhoogd doordat hij naar allerlei punten in de omgeving kan zwieren met zijn ketting. Daarnaast zijn de omgevingen waarin gestreden wordt vaak verticaal ingestoken, waar Kratos gebruik van kan maken door naar beneden te springen met extra sterke aanvallen. Bovendien heb je in tegenstelling tot God of War al vrij snel toegang tot dat ene iconische wapen, waardoor je mogelijkheden in gevechten al snel vrij uitgebreid zijn. Vermoedelijk introduceert Ragnarök later nog allerlei nieuwe vaardigheden, maar het begin zal zeer bekend aanvoelen voor veteranen van de serie. Dat is overigens geen probleem; de gameplay staat nog altijd als een huis en zeker wanneer je op een van de hogere moeilijkheidsgraden speelt is het spel lekker uitdagend. En natuurlijk blinkt het spel wederom uit in spectaculaire baasgevechten.


Wat ook zeker bijdraagt aan de ervaring is de uitstekende audiovisuele presentatie. God of War toverde op de PlayStation 4 al beelden tevoorschijn die onwaarschijnlijk mooi waren voor die hardware, maar Ragnarök gaat daar vrolijk overheen. Waanzinnig gedetailleerde textures, vooral op karaktermodellen; prachtige lichteffecten; de meest geslaagde HDR-implementatie sinds God of War; de ene na de andere fantastisch ontworpen omgeving. Het is sinds de prestaties van de voorganger misschien niet verrassend meer, maar het is nog altijd zeer indrukwekkend wat Santa Monica Studio hier weer heeft neergezet. Het is vooral een verademing dat het deze keer meteen mogelijk is om het spel op een soepele 60 FPS of zelfs hoger te spelen. Bij God of War was dat helaas pas sinds het verschijnen van de PlayStation 5 mogelijk, aangezien de PlayStation 4 Pro het doel van een stabiele 60 FPS niet kon bereiken. Het zorgt ervoor dat het spel een stuk soepeler aanvoelt om te spelen. Zoals we inmiddels gewend zijn, kan er gekozen worden tussen twee modi: Favour Performance en Favour Resolution. In het eerste geval loopt het spel op stabiele 60 FPS, terwijl in het tweede geval de framerate terugvalt naar 30 FPS ten faveure van een hogere resolutie. Dat laatste voelt voor mij wat te stroperig aan, maar er is een uitkomst voor spelers die beschikken over een scherm met 120 Hz-ondersteuning. In dat geval kan een High Frame Rate-modus aangezet worden, waardoor Favour Resolution op 40 FPS lijkt te werken, terwijl Favour Performance dan een variabele framerate presenteert die vaak ergens tussen de 70 en 90 FPS schommelt.


God of War: Ragnarök is nu al hard op weg om mijn GOTY 2022 te worden. Het avontuur begint veelbelovend en de personages zijn net zo ijzersterk als ik ze me herinner. De prachtige plaatjes doen me meermaals stoppen om de omgeving te bewonderen. Alhoewel de gameplay tot nu toe erg bekend aanvoelt, is het vechten nog steeds uitstekend. Daarnaast heb ik er alle vertrouwen in dat Ragnarök nog niet zijn volledige hand getoond heeft. Ik kan niet wachten om te zien wat de rest van de reis in petto heeft.