Blanc Review – Nintendo Switch
Soms heb je van die games waar je na het zien van de eerste beelden direct weg van bent. Voor mij was dat zo tijdens het zien van de game Blanc, die tijdens een Nintendo Direct in 2022 kort getoond werd. De handgetekende zwart-witte omgeving met een hertenkalfje en wolvenjong als hoofdrolspelers leek garant te staan voor een bijzonder avontuur. Weet de hele game uiteindelijk ook voor een hartverwarmende ervaring te zorgen of zorgt het uiteindelijk voor een ijskoude douche? Je leest het in de review.      



Blanc vertelt het emotionele verhaal van een hertenkalf en wolvenjong die beiden in een sneeuwstorm hun familie zijn kwijtgeraakt. Terwijl beide dieren de achtergelaten sporen in de sneeuw volgen die dezelfde richting op lopen, houden ze elkaar in eerste instantie angstig en argwanend in de gaten. Maar al snel voel je het vertrouwen tussen de twee dieren groeien en beseffen ze dat ze elkaar nodig hebben om de verscheidene obstakels en puzzels onderweg te overwinnen. Want waar het hertje de mogelijkheid heeft om hoger te springen en voorwerpen te duwen, kan het wolfje juist weer door smallere openingen kruipen en zijn tanden gebruiken om dingen door te bijten of vast te pakken. Zo groeit de onverwachte en bijzondere vriendschap langzaam maar zeker tijdens de tocht door het sneeuwlandschap van Blanc.


Co-op of singleplayer?
Je kunt ervoor kiezen om Blanc in je eentje te spelen. In dat geval bestuur je beide dieren tegelijkertijd door gebruik te maken van de analoge stick en twee knoppen per joy-con. Ik moet zeggen dat ik dit, ook al is het te doen, niet als beste optie aan zou raden. Het besturen van beide dieren in een 3D-omgeving zorgt namelijk nog wel eens voor verwarring, waardoor je in plaats van het ene dier naar links juist de ander naar links stuurt en je precies het omgekeerde doet dan hetgeen je in je hoofd had. Een optie waarbij je slechts een van de twee zou besturen en de ander zou meelopen – waarna je met een druk op de knop de selectie zou kunnen omdraaien – was mijns inziens beter geweest. Ik raad daarom ook aan om de game gewoon met iemand samen te spelen (vreemd genoeg heb je dan niet genoeg aan de beide joy-cons, maar heb je een extra controller nodig). Voordeel is daarbij dat de relatief simpele besturing zelfs voor kleine kinderen – mijn dochter van bijna vijf jaar pakte het redelijk makkelijk op – geschikt is.


Heerlijk begin
Toen ik de eerste sporen in Blanc zette, zorgden de mooie grafische stijl – schetsachtig getekend, maar vol detail – en heerlijke muzikale pianoklanken inderdaad voor een bijzondere start, waarbij begeleidende tekst om het verhaal te ondersteunen en duidelijke hints ontbreken. Je moet dus echt zelf op ontdekkingstocht om de puzzels op te lossen. Gelukkig zijn deze puzzels nooit heel erg lastig en is het – op een enkele uitzondering na – ook zonder aanwijzingen binnen enkele pogingen vaak duidelijk genoeg wat er moet gebeuren. Korte cutscenes breken de tien verschillende hoofdstukken die de game kent soms op, maar dit gaat altijd om korte momenten. Voor je het weet ben je alweer bezig met het volgende hoofdstuk.

Als sneeuw voor de zon verdwenen
En daar ligt ook het gevaar van Blanc. Want je bent er binnen twee à drie uur echt wel doorheen. Nou hoeft dit natuurlijk niet erg te zijn wanneer het speciale gevoel dat ik aanvankelijk had vastgehouden zou worden. Maar helaas is dit niet het geval. Hoe verder je komt in de game, hoe meer je het gevoel krijgt dat je een bepaalde puzzel in een soortgelijke vorm al eerder gezien hebt, en dat de game richting het einde (en ook zeker het einde zelf) te gehaast aanvoelt. Wat mij betreft had de uitdaging in de puzzels daarbij ook best wat mogen toenemen, zonder dat dit ten koste hoeft te gaan van de geschiktheid voor jonge gamers. De latere hoofdstukken voelen daardoor gewoon minder verrassend en dat is toch zonde na zo’n veelbelovend begin. Ook technisch laat de game op de Switch soms wat steekjes vallen met framerate drops en momenten dat de camera ronduit slecht gepositioneerd wordt. Het voelt als onnodig voor zo’n relatief kleine game.



Waar voor je geld?
Blanc is een game die mij in tweestrijd achterlaat. Enerzijds ben ik gek op bijzondere games die met veel liefde gemaakt lijken te zijn en anders dan de meeste games durven te zijn. Anderzijds voelt het alsof er veel meer in de game had gezeten als de tweede helft van de game minder gehaast en verrassender was geweest. Dat had dan misschien voor nét dat beetje extra ‘Disney-magie’ gezorgd, waardoor de game misschien wel de indrukwekkende emotionele ervaring had kunnen bieden waarop ik gehoopt had. Dan was de prijs van €14,99 ook makkelijker te rechtvaardigen voor een grotere groep gamers. Ben je een liefhebber van bijzondere games en heb je zelf kinderen of iemand anders in de buurt die deze game-ervaring met je wil delen? Dan is Blanc zeker het overwegen waard. Is dit niet het geval? Dan kun je beter wachten op een prijsverlaging en dan alsnog de keuze maken of Blanc iets voor jou is.