MegaMan.EXE, jack in!! ZWSSISISISICHICHCHCSSSHH. Daar gaan we naar de virtuele wereld! Na de Mega Man en Mega Man X-reeks was het in 2001 tijd voor Mega Man Battle Network. Deze keer geen platform game, maar een kruising tussen RPG en (lichte) strategie. Deze games zijn nu gebundeld in de Mega Man Battle Network Legacy Collection! 10 MMBN-games in 1 pakketje dat is opgesplitst in 2 games. Maar wacht, het zijn toch 6 games? En 1 collectie? Wat een megaverwarring. Lees rustig verder, dan wordt alles duidelijk.

Uitgebreide collectie
Oké, het zit zo: er is 1 Legacy Collection van de MMBN-games die zijn uitgekomen voor de Game Boy Advance. De Legacy Collection is opgesplitst in twee delen: volume 1 en 2. In het eerste deel zitten 3 games en in het tweede deel ook. Maar! Net zoals de Pokémon-games introduceerden de MMBN-games verschillende versies of kleuren. Dat begon bij deel 3, met een ‘Blue’ en ‘White’ versie. De 3 delen daarna hebben ieder ook 2 versies. Technisch gezien zitten er in volume 1 van de Legacy Collection dus 4 games en 6 games in volume 2. Voor ons Budgetgamers is het rekensommetje snel gemaakt: alleen volume 2 kopen! Maar zo simpel is het niet. Het is namelijk best interessant om bij deel 1 te beginnen.

Doorlopend verhaal
De MMBN-games zijn vanaf 2001 jaarlijks uitgegeven. Ze lijken daardoor best veel op elkaar en vormen een doorlopend verhaal. Dat maakt het leuker om gewoon vanaf het eerste deel te spelen. Je krijgt zo het hele verhaal mee van hoofdrolspeler Lan en zijn NetNavi MegaMan. Een NetNavi is een soort persoonlijke assistent die voor zijn gebruiker het netwerk navigeert en virussen uitschakelt. Samen trotseren ze over de jaren diverse terroristische organisaties en redden ze de wereld meerdere keren van de cyberondergang. Dat alles terwijl Lan gewoon in hetzelfde schoolklasje blijft zitten met zijn nooit ouder wordende en lelijk getekende klasgenootjes. Oh en verwacht geen Shakespeare; het is allemaal vrij simpel.

    Het filter maakt de pixelige beelden een stuk aangenamer om naar te kijken, zonder veel details op te offeren.

Zoals ik al zei lijken de games best veel op elkaar. Een beetje zoals de FIFA-games: ieder jaar zijn er kleine veranderingen en verbeteringen waardoor ze nét genoeg van elkaar verschillen om een nieuwe release te mogen heten. De kernprincipes blijven altijd hetzelfde. Zoals de chips waarmee je vijandelijke virussen bevecht, de manier waarop je deze inzet in de gevechten en de splitsing tussen een echte wereld en een cyberwereld. De virussen lijken overigens ook sterk op elkaar. Natuurlijk komen er wat nieuwe bij, maar veel zijn in 6 delen niks veranderd.

Goeie collectie?
Over de jaren heen hebben we heel wat collecties gezien die het minimale doen. Je gooit wat oude games bij elkaar, maakt er een selectiescherm bij en klaar is Kees. MMBNLC doet dat toch beter. Meteen als je de game opstart word je verwelkomd door je eigen MegaMan NetNavi in glorieuze 3D-vorm. Hij helpt je om de gameselectie- en galerieschermen met artwork te navigeren. Niet dat we die hulp nodig hebben, maar toch. Daarnaast zijn er flink wat extra features, zoals een muziekspeler met 188 tracks, de eerder genoemde galerie en een online modus waarin je het opneemt tegen andere spelers en hun NetNavi’s. Daarnaast zijn bijna 500 ‘patchcards’ toegevoegd. Deze kaartjes kocht je vroeger fysiek en kon je inlezen met de e-reader.

Misschien wel de grootste toevoeging is de ‘Boktai’ content die niet eerder buiten Japan is verschenen. Deze is voor de gelegenheid vertaald en toegevoegd aan MMBN6. De games zelf zijn verder bijna onaangeroerd, met hier en daar kleine verbeteringen in de vertaling en een filter om de pixelige beelden wat lichter verteerbaar te maken.

    De gevechten spelen zich af op een veld waarin je strategisch chips inzet én je aan je positionering moet denken

Verouderde games?
Grafisch blijven de MMBN-games wel heel duidelijk gemaakt voor de GBA. Niet het meest sterke stukje hardware en dat zie je anno 2023 duidelijk terug. De locaties in de echte wereld zijn beperkt en de cyberwereld bestaat voornamelijk uit smalle paden van gekleurde blokjes. Die zijn overigens vaak zo aangelegd dat je er zo lang mogelijk over doet om ze te bewandelen, met name in de eerste game. Qua gameplay zitten we ferm in de tijd van de ‘random battles’, waarbij je geen moment rustig kan rondlopen zonder tegen een onzichtbare vijand te botsen. Hoewel je die niet kan uitzetten, heb je wel de optie om MegaMan’s standaard ‘buster’ sterker te maken, waardoor gevechten supersnel over zijn.

Hoewel ik de sterke buster vaak heb gebruikt, vond ik de gameplay in gevechten zelf nog steeds sterk. Het verzamelen en op een slimme manier inzetten van chips blijft leuk. De uitdaging is natuurlijk om de meest uitzinnige combinaties te maken waarmee je over je vijanden heen walst. Sterkere chips kosten meer om in te zetten en vaak moet je je goed positioneren om ze effectief te gebruiken. Dat alles geeft genoeg ruimte voor creativiteit en behendigheid. Toch blijft die gameplay veelal hetzelfde gedurende alle games. Dit gaat dus ook wel vervelen. Dus pro-tip: speel tussendoor even iets anders!

               Met de presentatie van deze Legacy Collection zit het wel goed met een heuse 3D Megaman

Megakoopje of cyberaanval op je bankrekening?
De Mega Man Battle Network Legacy Collection is een voorbeeld van hoe je een goeie collectie maakt. Met de nodige zorg en aandacht zijn de MMBN-games naar de nieuwste systemen gehaald. Hoewel ik me heb vermaakt met deze collectie, blijven het verouderde games die zich niet veel van elkaar onderscheiden. Maar waar je wel in totaal 60 keiharde euro’s voor neertelt. De nostalgische Budgetgamers onder ons zie ik dat wel doen, maar voor jongere gamers is het maar de vraag of het 6 (of 10 als je écht alles wil spelen!) games blijft boeien. Voor hen had ik veel liever een moderne remake of zelfs reboot van de serie gezien. Een vriendelijkere prijs van 15 of zelfs 20 euro per volume had dan niet misstaan. Ben je dus nieuwsgierig, maar heb je nog geen ervaring met de serie? Wacht dan vooral op een sale.