De oplettende kijker heeft Gunbrella in de afgelopen anderhalf jaar al een aantal keer voorbij zien komen in presentaties van onder andere Nintendo. Deze platform-actiegame viel daar vooral op door z’n deprimerende kleurenpalet en snelle gameplay. Tot voor kort ging het spel door het leven zonder releasedatum, tot daar plots ineens de aankondiging verscheen: volgende week verkrijgbaar! Daar moesten wij natuurlijk het fijne van weten.



Gunbrella
Gunbrella komt uit de stal van Doinksoft: een van uitgever Devolver Digital’s in-house studio’s, tevens verantwoordelijk voor de indie culthit Gato Roboto. Bij het opstarten schiet de depressie je gelijk al om de oren wanneer vrouw en kind van hoofdpersoon Murray om gruwelijke wijze om het leven komen. De enige aanwijzing naar de dader is de Gunbrella: een bijzondere shotgun die tevens dienstdoet als paraplu. Het ding klinkt wat suf, maar creëert een hele hoop interessante gameplaymogelijkheden.


Zo kun je deze Gunbrella niet alleen gebruiken om vijanden een kopje kleiner mee te maken, maar met een druk op de knop open je de paraplu. Deze dient als schild en kun je met de juiste timing gebruiken om kogels terug te sturen richting de schutter. Ook kun je er mee zweven én er verschillende kanten mee op dashen. Deze dash werkt tevens als stun op vijanden, waardoor ze heel even bevriezen. Net lang genoeg om wat hagel door de knar te jagen. Het kost wat tijd om te wennen aan het gebruik van de Gunbrella, maar zodra het klikt zoef je door het scherm heen als een soort moordlustige acrobaat met een paraplu.

Gunbrella
Al speurend naar de dader bevind je je onder andere in verschillende dorpjes, een riool en een gebergte, waar je regelmatig oog in oog komt te staan met knotsgekke personages die allemaal hun eigen problemen hebben. Denk aan een vader die z’n zoontje kwijt is of een rare cult die mensen ontvoert, waar jij met je Gunbrella een stokje voor mag steken. Hoewel het narratief nogal luguber is, barst de game van de humor. Zo stuit je regelmatig op Bill, de geinige doch zeer koosjere handelaar in Bill’s Pills, en praat elk persoon met een soort Banjo-Kazooie-achtig gebrabbel als stemgeluid. Dit soort dingen houden het spel lekker luchtig en dat is zeker nodig.


Niet alleen is het verhaal nogal grauw, de aankleding kan er ook wat van. Zo bestaat het kleurenpalet grotendeels uit vijftig tinten bruin en grijs en wordt het scherm bekleed door een dikke laag film grain die het gevoel creëert dat je naar een 16-bit grindhousefilm zit te kijken. De verrassend uitgebreide soundtrack doet hier nog een schepje bovenop, met duistere melodieën en drumpatronen die zo van een Burial-album afkomstig zouden kunnen zijn. Het is allemaal heerlijk grimmig. Perfect voor het gure herfstweer.

Gunbrella
Tijdens je avontuur vind je regelmatig andere soorten munitie voor je Gunbrella, waardoor deze bijvoorbeeld verandert in een machinegeweer of ninja-sterren lanceert. In tegenstelling tot je standaard shotgun-kogels kunnen deze wel op raken, dus kun je deze het beste bewaren voor de grote bazen die Gunbrella kent. Op de normale moeilijkheidsgraad heb je vaak voldoende aan enkel je shotgun. De gemiddelde speler zal hier zonder al te veel slagen of stoten het einde mee bereiken. Op hard komt die variatie in kogels echter goed van pas en wij raden, net zoals de ontwikkelaar zelf, dan ook aan om hierop te spelen voor de beste Gunbrella-ervaring. Een klein minpuntje is wel het selecteren van deze kogels. Dit gebeurt met de boven- en benedenknoppen van het D-pad, waarmee je door een menuutje scrolt. Dit gaat vrij traag, wat er vooral midden in een groot gevecht nog wel eens voor kan zorgen dat je per ongeluk de verkeerde kogels weg zit te schieten. Goed opletten dus.


Wij waren op normal een uur of vijf zoet met het hoofdverhaal van Gunbrella, alsook een groot deel van de zijmissies. Op hard doe je hier wat langer over, afhankelijk van hoe goed je bent in het zwiepen en zwaaien met je Gunbrella. Een mooie lengte voor de kleine €15 die de game kost, maar mocht je na deze review niet verkocht zijn, probeer dan vooral de gratis demo. Helaas biedt het spel na afloop weinig redenen om het nog eens opnieuw door te spelen, wat jammer is aangezien de gameplay strak in elkaar zit. Het einde wist ons ook niet helemaal de voldoening te geven waar we naar zochten. Toch klappen wij voor de regen die momenteel op ons raam tikt maar al te graag onze Gunbrella uit.

Conclusie
Ondanks de minpuntjes speelt Gunbrella echt als een trein. Het deprimerende narratief en de groezelige sfeer van het spel worden regelmatig doorbroken met humor, wat de game lekker luchtig houdt. Wij kunnen Gunbrella ten zeerste aanbevelen aan eenieder die op zoek is naar een heerlijk grimmige actiegame voor een lekker herfstachtig weekend.