Infinity Strash: Dragon Quest - The adventure of Dai is een hele lange naam voor een spel dat iets te maken heeft met de Dragon Quest franchise. Origineel komt de manga Dragon Quest - The adventure of Dai uit de jaren 90 en toen is er een gelijknamige anime gemaakt. Deze anime is vervolgens opnieuw gemaakt en vanaf 2020 uitgezonden. Hier heb ik een deel van gezien en dat sprak mij wel aan. Een computerspel over deze serie was er niet, tot nu dan. Laten we eens kijken of deze game nog iets toevoegt aan deze franchise of overbodig is.


Dai is de hoofdpersoon in het verhaal. Hij is een klein jongetje dat opgevoed is door vriendelijke monsters op een tamelijk verlaten eiland, ergens in de zee. Er lijkt niets aan de hand, totdat het kwaad (weer) opstaat en alle vriendelijke monsters slecht maakt. Uiteindelijk blijkt Dai de held die de wereld van het kwaad moet bevrijden, samen met de vrienden die hij ontmoet tijdens zijn avontuur. Je leest het al: uiteindelijk is het verhaal vrij standaard. Het draait om een jongetje dat steeds sterker moet worden om de slechteriken te verslaan. Hij maakt daarbij regelmatig gebruik van de kracht van vriendschap en is veel aan het vechten. Mocht een dergelijk type verhaal je niet aanspreken, dan zou ik zowel Infinity Strash, de anime en de manga links laten liggen. Het spel volgt de anime namelijk 1 op 1 en bevat heel veel tussenfilmpjes die afkomstig zijn uit de anime. Verwacht dus geen nieuw verhaal als je de anime al gezien hebt.


De naam Dragon Quest staat meestal gelijk aan traditionele turn-based RPG’s. Infinity strash is echter een actie-RPG. Op je gemak nadenken over de volgende aanval is er niet bij. Je probeert verschillende combo’s te maken met Dai of de andere speelbare personages. Wat een beetje tegenvalt, is dat er niet erg veel combinaties te maken zijn. Je hebt een standaard aanval die je drie keer achter elkaar uitvoert voor een combo. Daar bovenop heeft ieder personage drie verschillende spreuken. De spreuken kun je beperkt gebruiken, omdat hier een cooldown op zit. Als laatste zijn er nog speciale aanvallen die opgeladen moeten worden en sterker zijn. Aanvallen van vijanden kun je ontwijken en ook pareren. Zo creëer je een opening om meer schade te doen.

De meeste variatie zit hem in het spelen met andere personages dan Dai. Ieder personage speelt gelukkig wel echt anders, wat voor de broodnodige variatie zorgt. Als je dit niet doet, dan kan Infinity Strash heel snel repetitief aan gaan voelen. Dat komt ook doordat Infinity Strash geen grote variatie aan vijanden en monsters kent. Je komt veel dezelfde monsters tegen die grotendeels gemakkelijk te doden zijn. De baasgevechten zijn iets moeilijker en daarmee iets leuker, maar soms moet je dezelfde eindbaas wel twee of drie keer verslaan. Verhaaltechnisch klopt dit wel, maar voor een game werkt dit iets minder. Dit komt voornamelijk doordat de aanvalspatronen vaak hetzelfde blijven.


In Infinity Strash maak je Dai en zijn vrienden het snelste sterker door ze zogenaamde Bond Memories te geven. Dit zijn herinneringen van Dai over de meest belangrijke momenten in zijn avontuur. Deze geven hem en zijn vrienden bijvoorbeeld meer aanvalskracht, defensieve kracht etc. Nieuwe bond memories krijg je door het hoofdverhaal te spelen, maar de meest sterke bond memories krijg je in de Temple of Recollection. Dit is een aparte modus, volledig los van het hoofdverhaal. Deze modus heeft wat lichte roguelike trekjes. Dai en zijn vrienden moeten zich namelijk door meerdere verdiepingen van de tempel heen vechten. Hoe verder je komt, hoe beter de bond memories en andere voorwerpen die je krijgt. Maar als je dood gaat verlies je alles wat je op dat moment hebt verzameld, ga je terug naar level 1 en begin je opnieuw aan het begin van de tempel. Gelukkig blijft je level in het hoofdverhaal wel behouden, dus dit zijn twee losstaande levelsystemen.

Voor deze review heb ik Infinity Strash gespeeld op de Nintendo Switch. Ik heb hier wisselende ervaringen mee. Toen de reviewcode net binnenkwam en ik het begon te spelen liep het spel erg vaak vast. Ik heb meerdere nieuw savefiles gemaakt, waarbij het probleem zich bleef voordoen. Na de meest recente update lijkt dit volledig verholpen. Ik ga ervan uit dat dit probleem dus is opgelost. Daarnaast is er op technisch vlak weinig aan te merken op Infinity Strash en ziet het er gewoon goed uit op de Nintendo Switch.


Conclusie
Uiteindelijk begon ik mij af te vragen voor wie dit spel is. Doordat Infinity Strash het verhaal van Dai vanuit de anime zo letterlijk volgt is dit eigenlijk alleen leuk voor fans die het nogmaals willen meemaken. Voor mensen die recentelijk de anime hebben gezien is hier niets nieuws te beleven. Mocht je specifiek op zoek zijn naar uitdagende en diepgaande actie-RPG combat, dan is Infinity Strash niet slecht, maar er zijn veel andere spellen die dat beter doen. Dit alles zorgt ervoor dat Infinity Strash: Dragon Quest- The adventure of Dai mij met gemengde gevoelens achterlaat.