Het is iets meer dan een jaar geleden dat ik een paar weken heel veel Diablo IV speelde, om het daarna compleet te vergeten. Erg jammer eigenlijk en ik vraag mij dan ook af hoe dat soms gebeurt met spellen die ik in eerste instantie erg leuk vind – en goed, getuige mijn eigen recensie van vorig jaar. Nu was het afgelopen jaar heel druk met veel goede spellen, waardoor Diablo IV mogelijk een beetje is ondergesneeuwd. Ik vond het dan ook totaal niet erg dat ik in de afgelopen week weer terug mocht keren naar Sanctuary om de eerste uitbreiding van Diablo IV genaamd Vessel of Hatred te spelen.
---- Lees niet verder als je geen lichte spoilers wilt voor het verhaal van Diablo IV. Verder ga ik alleen in op wat de uitbreiding toevoegt en niet wat alle Diablo IV spelers krijgen. Denk hierbij aan de verhoging van het maximale level naar 60, het maximale Paragon level naar 300 en het nieuwe systeem voor moeilijkheidsniveaus ----
Het vervolg
Iedereen die het hoofdverhaal van Diablo IV heeft uitgespeeld, weet dat het verhaal verre van afgerond is. Het verhaal in Vessel of Hatred gaat verder waar Diablo IV stopte. Neyrelle was met een zwarte bol, waarin Mephisto opgesloten zit, ervandoor gegaan. Ze probeert met alle macht ervoor te zorgen dat Mephisto niet kan ontsnappen, wat veel van haar levenskracht kost. Het verdere verhaal draait om het redden van Neyrelle, die gevlucht is naar een nieuwe regio genaamd Nahantu. Nou ja nieuw. Voor de oldskool Diablo II-spelers zal het mogelijk wel bekend voorkomen, want zij zullen al heel wat avonturen hebben beleefd in deze jungle. Uiteraard speelt het verhaal van Vessel of Hatred zich voor het grootste deel af in deze jungle, waar je kennis maakt met de lokale bevolking en de goden die zij aanbidden. Het verhaal is interessant en goed geschreven en bevat uiteraard, zoals je van Blizzard gewend bent, fantastische tussenfilmpjes. Deze filmpjes bestaan uit veel lugubere beelden, die ook niet zouden misstaan in een horrorfilm. Als je alleen het hoofdverhaal volgt ben je al met al een uurtje of tien zoet met deze uitbreiding.
Nieuwe klasse
Waar ik het natuurlijk over moet hebben, is de nieuwe speelbare klasse, de Spiritborn. Ik heb de uitbreiding gespeeld met een vrouwelijke Spiritborn en dat is me goed bevallen. De Spiritborn is een veelzijdige klasse en heeft veel bewegingsvrijheid. Door je vaardigheidspunten te verdelen over de aanvallen in de skilltree kun je hem aanpassen aan jouw speelstijl. Ik heb mij vooral gefocust op aanvallen die mijn vijanden vergiftigen. Echter, met een andere verdeling van de vaardigheidspunten kun je ook een heel andere Spiritborn maken of voor een hybride optie gaan. Wat hierbij helpt zijn de zogenaamde Guardians, waar je vanaf level 15 toegang tot krijgt. Dit zijn er vier: de gorilla, arend, duizendpoot en jaguar. Ieder heeft zijn eigen bonus en uiteindelijk heb je de ruimte om er twee te kiezen. Zo is de door mij gekozen duizendpoot gefocust op meer vergif, maar heeft de gorilla bijvoorbeeld meer defensievere eigenschappen. Die veelzijdigheid is fijn, maar kan voor nieuwe spelers wat overweldigend zijn.
Welcome to the Jungle.
Zoals ik al eerder noemde is er een nieuwe regio aan Sanctuary toegevoegd genaamd Nahantu. Deze regio is voornamelijk een jungle, maar bevat ook zanderige omgevingen. In totaliteit is het best een groot gebied, groter dan een van de regio’s uit het basisspel. Nahantu is net zoals de andere regio’s gevuld met zijmissies, nieuwe kerkers en natuurlijk de nodige events. Dit is vergelijkbaar met de rest van het spel. Om alles te doen in Nahantu ben je dus wel eventjes bezig.
Wat verder tof – en nieuw – is aan deze uitbreiding, is dat je nu een nieuwe metgezel mee kunt nemen naast de huisdieren die al eerder werden toegevoegd aan de game. Deze zijn leuk en schattig, maar naast het oppakken van geld en materialen doen ze weinig. Voor hulp bij de gevechten zijn er gelukkig nu dus ook huurlingen, die je ergens aan het begin van het verhaal ontgrendelt. Er zijn er meerdere beschikbaar, maar ze komen pas beschikbaar nadat je de bijbehorende zijmissie hebt voltooid. Denk hierbij goed na welke huurling het beste bij je speelstijl past, al kun je deze huurlingen nog wel wat aanpassen aangezien ze allemaal hun eigen kleine skilltree hebben.
Ook nieuw zijn de uitgebreidere mogelijkheden om de bonussen van je kleding te optimaliseren. Dit kon onder andere al door edelstenen, maar Blizzard heeft de bekende runes weer uit de kast getrokken. Ze werken op ongeveer dezelfde manier als in Diablo II. Je combineert twee runes tot een runeword, wat weer andere effecten kan creëren. Denk bijvoorbeeld aan een verhoogde kans op een critical hit of de mogelijkheid om sneller te bewegen.
Conclusie
Al met al ben ik enthousiast over deze eerste uitbreiding van Diablo IV. Het verhaal van Vessel of Hatred is interessant, er is een nieuwe klasse, een nieuw gebied en er zijn meer opties om bijvoorbeeld je kleding te optimaliseren. Dan komt natuurlijk de hamvraag: Is het €39,99 waard? Ik denk dat gamers die het basisspel veel gespeeld hebben, hier absoluut veel plezier aan zullen beleven. Maar vond je Diablo IV al niet zó leuk, dan verandert deze uitbreiding niets aan je mening. Dus was de duistere wereld van Diablo IV wél jouw ding en ben jij wel toe aan een nieuwe klasse, een nieuw verhaal, nieuwe regio en al het andere? Dan is deze uitbreiding zeker het overwegen waard.
Review: Diablo IV Vessel of Hatred DLC (PS5)
Laatste reacties
Daarna ga ik de nieuwe uitbreiding maar eens uitproberen.