Jaren geleden heb ik de Metal Slug-games op arcadekasten gespeeld. Op vakanties in Frankrijk probeerden mijn broer en ik zo lang mogelijk met een paar Franc te overleven. Toen versies van de games op consoles en handhelds belandden, heb ik daar ook flink wat tijd mee doorgebracht. Nu is er dan Metal Slug Tactics, een game die de actie van de sidescrollende shoot ‘em up combineert met de tactiek van games als Final Fantasy Tactics en Tactics Ogre. Weet het een winnende combinatie te vormen of schiet het team van de Peregrin Falcons in hun eigen voet? Dat lees je hier in de review.

In Metal Slug Tactics zul je voor de zoveelste keer de strijd aan moeten gaan met Donald Morden. Hoewel hij in de eerste vier Metal Slugs-titels de hoofdzakelijke vijand van de Peregrin Falcons was, verdween hij met deel vijf en zes naar de achtergrond. Maar nu is hij dus terug om samen met zijn leger de wereld over te nemen. Aan jou natuurlijk de taak om daar een stokje, geweer of een tank voor te steken.


Roguelike Metal Slug
Gelijk bij de start van Metal Slug Tactics moet je een team van drie leden samenstellen. Elk teamlid heeft zo zijn sterke en zwakke punten. Het leuke aan Metal Slug Tactics is dat het concepten van de shooters heeft overgenomen om een unieke invulling aan de tactische gameplay te geven. Heb je een keuze gemaakt uit je selectie van de verschillende helden? Dan beland je op een map waar je uit enkele missies kunt kiezen. Na drie verschillende missies voltooid te hebben in een gebied volgt er een eindbaasgevecht en wanneer je die weet te verslaan volgt een nieuwe zone om te veroveren.

Tijdens de gevechten moet je door slim positiespel en het combineren van je vaardigheden je vijanden zien te verslaan. Vaak zijn er subdoelen zoals het bevrijden van krijgsgevangen, het verslaan van alle aanwezige vijanden of het beschermen van een voertuig. Met het verslaan van vijanden verdienen jouw personages ervaringspunten en nieuwe vaardigheden bij een level-up. Omdat de missies die je aantreft elke playthrough kunnen veranderen van volgorde én omdat je steeds opnieuw moet beginnen wanneer je game-over gaat, zijn de roguelike-elementen goed merkbaar. Toch verlies je nooit je verdiende geld. Dus je hebt altijd het gevoel dat je ondanks een gefaalde missie hier en daar vooruitgang aan het boeken bent.


Metal Slug-DNA komt goed terug
Het is duidelijk dat ondanks dat Metal Slug Tactics een tactische game is, het spel zijn roots niet volledig loslaat. Naast de graphics en soundtrack, waarover later meer, zijn er bepaalde stukjes Metal Slug-DNA heel herkenbaar in de gameplay. Zo loont het om je teamleden zoveel mogelijk lange afstanden te laten bewegen op de map. Met het verplaatsen verdien je namelijk adrenaline en ontwijkingspunten. Des te meer gelopen, des te moeilijker zijn je troepen te raken. Daarnaast is er ook een goed coversysteem waarbij je zelfs wanneer je logischerwijs vanuit een bepaalde hoek niet écht beschut zou zitten, alsnog het voordeel van een muurtje kunt gebruiken om je te beschermen. En natuurlijk is een Metal Slug-game niets zonder de daadwerkelijke Metal Slug-tank. Wanneer je deze op een map aantreft kun je er een aantal beurten gebruik van maken. Maar net als de mech-unit heeft de Metal Slug-tank ook een beperkte hoeveelheid benzine. Dus het is vooral zaak om er efficiënt mee om te gaan.


Mooie pixel graphics komen vooral op handheld goed tot hun recht
Natuurlijk zijn de Metal Slug-games vooral bekend vanwege hun toffe actie van de sidescrollende shooters. In Metal Slug Tactics komen die graphics ook weer volledig tot hun recht. Explosies, sneuvelende tegenstanders en hoe alle actie op het slagveld plaatsvindt komt allemaal goed uit de verf. Toch zou ik vooral aanraden om de game op de Switch of Steam Deck te spelen, want op een groot scherm verliest het naar mijn mening toch een beetje de charme. Op de PS5 draait de game ook niet altijd even stabiel, met reguliere framedrops wanneer er veel op het scherm gebeurt. Daarnaast waren er ook kleine bugs en vastlopers tijdens de twintig uur die ik het spel gespeeld heb. Zo kwam het voor dat het menu niet reageerde of waren er andere grafische glitches te zien. Het was nooit heel erg, aangezien je zelfs na een herstart heel snel weer verder kunt spelen, maar natuurlijk is het beter als het niet gebeurt. Daarnaast is er ook niet bijzonder veel afwisseling in de maps te vinden, wat door de roguelike aard van het spel heel snel begint op te vallen.


Conclusie
Metal Slug Tactics doet recht aan de Metal Slug-serie door veel van de sidescroller gameplay op een goede manier in een tactische game over te zetten. Het spel is echter niet bijzonder lang en daardoor kan er snel een gevoel van herhaling ontstaan. Gelukkig is de gameplay solide genoeg om je door dergelijke momenten heen te trekken. Metal Slug Tactics had wat mij betreft iets meer diepgang kunnen hebben qua verhaal, maar maakt veel goed door de charme van de wereld van Metal Slug. Het is in veel opzichten een uitermate geschikte game om onderweg te spelen in korte sessies. Maar er had naar mijn mening wel meer in gezeten.