Wie het laatst lacht…
Werd er jaren geleden nog lacherig gedaan over het idee dat Nintendo de wereld zou veroveren met een bewegingsgevoelige controller, was het uiteindelijk toch Nintendo die als laatst lachte. En dat dat nog altijd het best is, wordt wel duidelijk nu ook Sony en Microsoft met hun bewegingsgevoelige hardware komen.

Kinect Adventures
Ik kreeg in Keulen de kans om in een perszaaltje te spelen met een demo van Kinect Adventures, die gebundeld met de Kinect hardware op de markt zal komen. Er waren drie verschillende levels, die met twee spelers te spelen waren. In het eerste level kon je met twee personen wildwater-raften, waarin je door samen een richting op te leunen of te springen zoveel mogelijk muntjes diende te verzamelen. Bij het tweede level moest je tegen elkaar racen in mijnkarretjes. Door te springen kon je versnellen, terwijl je er wederom voor moest zorgen zoveel mogelijk muntjes te verzamelen door tijdens de rit met je lichaam de vorm van verzamelingen muntjes aan te nemen. Het laatste level was minigame, waarbij je in een kleine kamer door met je armen te ‘flapperen’ in de lucht hangende muntjes kon verzamelen.



Het zag er allemaal wel leuk uit, maar het lijkt nog niet meer te zijn dan een aardige partygame. Hierbij moet wel gezegd worden dat dat voor veel mainstream gamers, die nog geen Wii bezitten, absoluut geen probleem zal zijn. Dat de game voor plezier zorgt, dat was wel duidelijk. Een leuke bijkomstigheid is dat de Kinect camera op bepaalde momenten foto’s maakt van de speler(s), die je kunt opslaan en waar je samen gezellig om kan lachen en elkaar lekker belachelijk mee kan maken.

Kinectimals
Na de muntenobsessie en het gespring van Kinect adventures mocht het kind in mij aan de slag met Kinectimals. Om eerlijk te zijn vond ik dit stiekem wel leuk. Ik kon mijn eigen huisdierleeuwtje aaien en hem spelenderwijs nieuwe dingen leren. Je Kinectimal vindt het namelijk leuk om je na te doen en het resultaat was soms best grappig. Zo deed hij op komische wijze alsof hij doodging, omdat ikzelf ook op de grond was gaan liggen.



Daarna wilde het leeuwtje, die ik op dezelfde wijze had leren springen, een obstakel parcours met mij nemen. Door te rennen, springen, bukken en balanceren stuur je je Kinectimal vooruit en kun je punten scoren. In de volledige versie zullen er vijf Kinectimals aanwezig zijn, maar in deze demo kon ik geen andere dieren kiezen. Kinectimals was een ontzettend knuffelachtige game, die vooral kleine kinderen zonder twijfel geweldig gaan vinden.

Concluderend kan ik zeggen dat ik best wel lol had met Kinect, maar dat de meeste beschikbare games vooral een Wii-gevoel geven. En uiteindelijk zal dat voor de mainstream gamer geen probleem zijn, maar de hardcore gamers zullen meer nodig hebben om tot aanschaf van Kinect over te gaan.