Mijn allereerste game was Need for Speed II. Een heerlijke ongecompliceerde arcade-racer waarin je bochten gerust met 250km/u kon nemen, je vervelend verkeer gewoon aan de kant beukte en waar je auto nooit een krasje opliep, wat er ook gebeurde. Nu, heel wat jaren later, is de serie compleet afgedwaald. Het laatste deel, Shift, ging meer in de richting van Forza dan zou moeten bij een serie die ooit begon als pure lol. Need for Speed moet maar om één ding draaien; de Need for Speed.



Hot Pursuit, mede-ontwikkeld door Criterion dat we kennen van Burnout, brengt de serie terug naar de roots. Het is het spirituele vervolg op Need for Speed 3, die ook de ondertitel Hot Pursuit droeg en natuurlijk Hot Pursuit 2 zelf. Op de Gamescom was een korte demo te spelen waarin je het tegen de politie mocht opnemen. Het eerste wat opvalt is het indrukwekkende wagenpark. Je krijgt zomaar even de keuze uit het beste van het beste. Denk daarbij aan de Lamborghini Reventon of de Pagani Cinque Roadster, auto’s waarvan de kans dat je ze in het echt ooit zult rijden dichtbij de nul procent zal liggen. Het racen zelf voelt eigenlijk precies zoals het in de oude Need for Speed delen ging. Het heeft een perfecte balans tussen een zwaar gevoel en toch een simpele arcade besturing. Je vliegt door bochten, schaaft langs muren, ramt probleemloos weerloze agenten van de straat en als het je allemaal nog niet snel genoeg gaat, dan ram je gewoon de nitro-knop vol in. Need for Speed is een pure adrenalineboost, die door de prachtige graphics nog eens versterkt wordt. De game heeft een schademodel, maar erg diep gaat het niet. Je moet het vooral van het balkje onderin het scherm hebben. Het feit dat je wagen kapot kan doet wel een klein beetje af aan het spelplezier. In een arcadegame als Hot Pursuit wil ik me niet in gaan houden met het rammen van agenten omdat mijn auto het anders begeeft. De kans dat je dit straks gewoon uit kunt zetten in een quick race is gelukkig erg groot, dus een groot probleem zal het niet worden.

De politie die je achter je aan krijgt is trouwens uiterst agressief te noemen. In de demo die ik speelde reden de agentjes allemaal in dikke Porsches en werd er rijkelijk met spijkermatten gestrooid. Als er dan ook nog helikopters bijkomen is de chaos compleet, of in ieder geval bijna… Extra leuk wordt het wanneer er een speciale politiewagen achter je aan komt. Zo kreeg ik een Pagani met zwaailichten achter me aan, wat mijn Nissan toch wel flink op de proef stelde. Het is compleet over-the-top, maar het tovert gegarandeerd een grijns op het gezicht van de gemiddelde autoliefhebber. Om de politie af te schudden kun je ze eenvoudig van de weg rammen, elke auto heeft een health-balkje boven zich hangen, of één van de speciale krachten gebruiken, die de game wapens noemt. Zo kun je zelf ook een spikestrip droppen, of een flinke snelheidsboost krijgen die maar één keer per potje te gebruiken is. De twee wapens die in de demo niet te gebruiken waren bestonden uit EMP en een radioblocker. Die eerste schakelt alle auto’s om je heen uit, de tweede zorgt ervoor dat de politie even geen versterking kan oproepen. Het voegt een mespuntje tactiek toe aan de arcadegameplay van Hot Pursuit.



Al met al ben ik als groot fan van de reeks zeer te spreken over deze nieuwe telg in de serie. Hot Pursuit is een waardig eerbetoon aan de vorige twee games die de titel mochten dragen en brengt de Need for Speed terug naar de tijd dat de reeks zijn naam waardig was. Het belooft een heerlijke game te worden om af te wisselen met Gran Turismo eind dit jaar. Net als die laatstgenoemde ligt Hot Pursuit november dit jaar in de schappen.

Mening ConAir:
Net als collega Fant ben ik een zeer groot fan van de oude Need for Speed: Hot Pursuit delen. Met name deel 2 heb ik op de Playstation 2 helemaal grijs gespeeld. Ik denk dat het daarna tot Burnout 3: Takedown heeft geduurd dat ik weer intensief aan de slag ben gegaan met een racegame. Laat die game nu net door Criterion Games ontwikkeld zijn, welke nu de nieuwe Need for Speed: Hot Pursuit ontwikkelt. Eén en één is twee, hoor ik nu iedereen denken. Toch moet ik zeggen, dat de eerste speelsessie met de nieuwe Hot Pursuit me vooral het gevoel gaf, dat ik deze game al eens gespeeld heb. En dat gevoel stelt me toch enigszins teleur. Nu was de eerste speelsessie natuurlijk veel te kort om tot een definitieve conclusie te komen, maar ik ben nu dus zeer benieuwd naar de zaken die nog niet getoond zijn. Ruime multiplayermogelijkheden zouden mij net weer wel in de verleiding kunnen brengen om alsnog deze game op te pikken. Mede omdat deze niet aanwezig waren in de vorige Hot Pursuit. De komst van Hot Pursuit roept bij mij nostalgische gevoelens op, maar ik hoop dat het daar niet bij blijft en dat deze game een nieuwe impuls betekent voor de Cops 'N Robbers ervaring.