Er was eens een Japanse man, Shigeru Miyamoto, die een spelletje bedacht met in de hoofdrol een aap, een prinses en een springende man. De aap zijn we gaan kennen als Donkey Kong, wat meteen de titel van de game was. De prinses heeft vele namen, maar we concentreren ons op de springende man. Hij was de hoofdpersoon, maar had alleen de simpele naam “Jumpman”.
Jumpman had een betere naam nodig, want hij begon steeds populairder te worden. Er spoken twee verhalen rondom de naamgeving van Jumpman. Het eerste verhaal zou zijn dat er een klusjesman werkte bij Nintendo die sprekend op Jumpman zou lijken, Miyamoto vond dit zo grappig dat hij Jumpman omdoopte tot Mario, want zo heette de klusjesman. Het andere verhaal is minder romantisch; de baas van het Amerikaanse Nintendo filiaal zou Mario heten en om Jumpman populair te maken in de Verenigde Staten kozen zij simpelweg voor de naam van de baas.
Mario dook al snel overal op. Na zijn vete met Donkey Kong kreeg hij zijn eigen game; Mario Bros.. Mario Bros. verscheen niet alleen op de Nintendo ( ik had het zelf voor de Atari), maar toch is zijn naam verbonden aan dit bedrijf vanaf het prille begin. Mario maakte steeds vaker zijn opwachting in allerlei spellen van Nintendo. Zo bleek Mario niet alleen goed in het verslaan van apen en dinosauriërs, maar ook in sporten zoals tennis, karten en natuurlijk in het platformavonturen en prinsessen redden. De originele NES spellen waren revolutionair en brachten Nintendo-consoles in iedere woonkamer in de jaren ’80. Mario was trouwens nog veelzijdiger dan men vaak denkt, zo vond ik laatst Mario’s Cement Factory terug op zolder, waarin Mario een cementfabriek draaiende houdt. Ook maakte hij uitstapjes naar onze eigen Hollandse CD-i toen hij een hotel begon. Ja, Mario is van alle markten thuis.
Wat opvalt aan Mario games is dat ze immer succesvol zijn. Als Mario iets doet, wil de rest van de game-industrie het ook. Zo begon Mario kart een hype op de consoles en sinds Mario 64 lopen we in 3D-levels rond.
Er is één smetje op Mario’s Curriculum Vitae; de speelfilm die uitgebracht werd in 1993. Maar hier zullen we het op zijn verjaardag niet over hebben. Laten we het nuanceren; alle games die Mario aanraakt veranderen in goud. Het beste voorbeeld hiervan is Super Mario Bros. 2 op de Nes, terwijl dit spel eerder al was uitgegeven als Yume Kojo: Doki Doki Panic. Als je in Japan Super Mario Bros. 2 bestelt, krijg je wat wij kennen als The Lost Levels. Omdat de Amerikanen dit te moeilijk vonden, besloten zij Yume Kojo te vertalen als Super Mario Bros. 2. En zie daar: niemand heeft ooit van Yume Kojo gehoord en Super Mario Bros. 2 verkocht meer dan 10 miljoen exemplaren en is op elke Nintendo console te spelen. Dat is de Mario Touch.
De bedenker van Mario, Miyamoto, onderstreepte afgelopen week nog maar eens hoe belangrijk Mario is voor Nintendo door te stellen dat Mario-games altijd de grenzen van de rekencapaciteit van Nintendo-consoles opzoekt. Mario is dus altijd het beste wat Nintendo te bieden heeft.
Omdat er zoveel goede Mario spellen zijn, heeft ieder wel zijn eigen favoriet; van de platte avonturen in Paper Mario tot zijn rol in het Mario Party vertier, Mario heeft voor ieder wat wils. Vandaar dat ik aan de reviewcrew vroeg: Wat is jullie favoriete Mario momentje in de afgelopen 25 jaar geweest?
Gerard
Gerard kon moeilijk kiezen tussen Marios Wii capriolen in Mario Galaxy 2 en de klassieker Super Mario Bros 3., dus hier zijn ze gewoon alle twee.
De eerste keer dat ik Mario Galaxy 2 opstartte (ik had deel één niet gespeeld) besefte ik: Xbox 360 en PS3 zijn tof, maar Nintendo is toch heer en meester qua gameplay. En dat terwijl ik toch meer een 360 en PS3 gamer ben.
Maar mijn allereerste Mario momentje kwam toen ik de NES die ik van mijn opa had gekregen aanzette en mijn broer en zus ontzettend jaloers waren dat ik dat ding had gekregen. Ik kan me de dag nog herinneren dat ik Super Mario Bros. 3 van mijn vader kreeg. Deel twee hadden we, om wat voor reden dan ook, genegeerd (zie het Yume Kojo -complot). Wasbeermario, kikkermario en hamermario...hoe tof waren die nieuwe kostuums?
Misschien is dat ook wel de magie van Mario. Voor veel mensen is het gewoon een symbool/persoon waar ze mee opgroeien. En hoewel die magie misschien wat minder sterk wordt naarmate we ouder worden, blijft een nieuwe Mario-game toch altijd een sterke aantrekkingskracht hebben.
Eddy (Conair)
Iedere gamer moet een keer zijn eerste stapje in de games-wereld zetten. Bij heel veel van jullie zullen die eerste stapjes gezet zijn in het Mushroom Kingdom. Dat die eerste ervaringen nog steeds van invloed zijn op gamegedrag bewijst Eddy.
De eerste ervaring en herinnering aan Mario zal toch echt wel Mario Bros. moeten zijn, die ik samen met Duck Hunt bij mijn NES kreeg. Toentertijd was een game echt zijn centen dubbel en dwars waard, vanwege de vele uren die je erin stak, omdat je het geld toch niet had om weer een nieuwe te kopen. Ondanks dat je het Game Over-scherm wel eens in beeld verscheen en save points nog niet bestonden, bleef je telkens gemotiveerd en begon je weer helemaal van vooraf aan. En natuurlijk werd de reis van kasteel naar kasteel 'beloond' met de klassieker: "Sorry Mario, but our Princess is in another castle!"
Recenter bracht de veredelde B-game Eat Lead: The Return of Matt Hazard herinneringen naar boven aan de meer 'foute' zijden van het succesverhaal van Mario. Jawel, ik heb het hier over de The Super Mario Bros. Super Show! en de film genaamd Super Mario Bros.. In Eat Leadis het namelijk jouw taak om een loodgieter te beschermen tegen zijn belagers. De loodgieter wordt hierbij onder meer in beeld gebracht, wanneer hij op een bekende groene buis zit.
Jaap (Eindredacteur)
Dat Mario een bruggenbouwer is mag duidelijk zijn. Jaap heeft hier een mooi voorbeeld van:
Ik denk dat mijn favoriete moment toch ook het eerste was. Ik ging opeens maar al te graag bij de overburen op bezoek. Elke verjaardag en elk feestje wilde ik graag mee, allemaal om Super Mario Bros. en Duck Hunt te spelen.
Wat ik achteraf ook leuk vond, was dat we allemaal dachten dat je Mario met 2 spelers kon spelen. Het hield niks meer in dan dat Mario een groen pakje aanhad en dat je om beurten kon spelen, maar damn, leuk dat het was!
Toen ik echter een Sega Megadrive kocht was mijn liefde voor Mario opeens nergens meer te bekennen!
Mijn eigen herinnering (Jeroen)
Mijn favoriete Mario momentje is een jaarlijks terugkerend ritueel. Het begon ooit in de tentamentijd, dat is een tijd waarin je moet leren en niet een nieuw spel moet oppikken. Ik was hier niet zo goed in en dus besloot ik mijzelf te dwingen tot het spelen van een enkel spel gedurende tentamenperiodes. Ik probeerde eerst Banjo & Kazooie op de Nintendo 64, maar dat kon mij geen weken achtereen bezighouden, dus viel ik terug op de good old Super Nintendo. De game was natuurlijk Super Mario World en sinds een jaar of tien speel ik ieder jaar minimaal één keer Super Mario World uit. Soms doe ik dit op de GameBoy Advance, soms op de Snes maar altijd met veel plezier. Ik ga natuurlijk wel voor de 100%, want een speedrun lukt al binnen het uur (het kan waarschijnlijk sneller, maar dan is alle magie weg). Super Mario World is één van mijn favoriete spellen aller tijden geworden en zal dit nog lang blijven.
Mario is dus niet zomaar een gamefiguur, velen ervaarden videogames voor het eerst met hem. Hij is dus deels verantwoordelijk voor onze gezamenlijke interesse in games. Niet slecht voor een iets te dikke, 25 jarige loodgieter met pornosnor! Daarom van iedereen hier bij Budgetgaming: Mario gefeliciteerd! Dat je ons nog maar mag verrijken met vele avonturen.
Leuk Mario trivia vraagje voor thuis dan nog; wat hebben Mario en Optimus Prime gemeen (behalve hun voorliefde voor rood en blauw)? Eeuwige roem voor de persoon die het als eerste weet te achterhalen.