Ondanks het feit dat het de wereld van The Ball in het eerstepersoonsperspectief wordt weergegeven, is het een puzzelspel waarbij je, net als in Braid, Limbo en Portal, af en toe je hersens zal moeten gebruiken. Het speelt zich af in Mexico, waar wetenschappers op een diepe schacht gestuit zijn. Natuurlijk val jij, kluns die je bent, meteen in het gat en beland je, veilig en wel, op de bodem van een wel heel indrukwekkend bouwwerk. Het grottenstelsel is bezaaid met tekens van oude volken die spreken van een bal. En niet zomaar een bal, neen, een magische bal!
Maar die bal blijft nog even uit, want eerst maak je kennis met het apparaat dat hem gaat besturen. Het “wapen” dat je tot je beschikking hebt, kan twee dingen: de bal afstoten en naar je toe trekken. Met dit simpele concept zal je het hele spel spelen. Zo zal je achtergebleven ondoden moeten pletten, onbereikbare knoppen in moeten duwen en de bal regelmatig door dikke lagen lava rollen.
Companion cube 2.0, de metalen metgezel
Wat leuk is, is dat de bal steeds meer voor je gaat betekenen. Je voelt je onveilig wanneer je hij niet naast je hebt, je voelt je eenzaam wanneer je niet weet waar jouw hij heen gerold is. Dit is heel goed te vergelijken met de “companion cube” in Portal, alleen ben je in The Ball een stuk afhankelijker van je metalen metgezel.
Naast de campaign, waarin jij en je bal de grotten verkennen en de puzzels proberen op te lossen, is er de survival mode. In deze inmiddels veelgeziene spelmodus is het de bedoeling dat je verschillende golven van vijanden weet te verslaan, terwijl je zelf probeert te overleven. Ik heb me hier flink mee vermaakt, maar ik merkte wel dat ik, net als bij veel andere spellen, er een hekel aan had om opnieuw te beginnen. Elke keer moet je namelijks eerst de gemakkelijke waves door, die simpelweg saai zijn. Helaas gaat het spel dus niet verder vanaf het laatst overleefde level en dat is jammer.
Zijn prijs waard?
The Ball heeft een goede Steam-integratie en bevat achievements voor het doden van een specifiek aantal wezens, het veertig meter al balancerend op de bal rollen, enzovoorts. Leuke, kleine uitdagingen die je tijdens het spelen van de campaign en de survival modus kan uitvoeren.
Toch ben ik niet onverdeeld enthousiast over The Ball. Het voelt nog steeds als een mod en mist wat van de charme van games als Portal en Braid. Verder moest ik naar mijn gevoel niet vaak genoeg nadenken over de puzzels en miste ik dus ook het “Eureka!”-gevoel dat dit soort spellen zo de moeite waard maken. Toch gun ik het de makers van harte en heeft The Ball zo zijn prachtige momenten. Of die momenten twintig euro waard zijn, zullen we zien wanneer het spel volgende maand in de winkels en op Steam zal verschijnen.