Danganronpa 2: Goodbye Despair review PSVita

Review Danganronpa 2: Goodbye Despair (PSVita)

Het is opvallend dat we Danganronpa 2 op Budgetgaming bespreken, want eigenlijk is het nauwelijks een game te noemen. Danganronpa is meer een interactieve comic novel, met veel gelees en weinig gespeel. Wie de gemiddelde game gewend is zal dus veel geduld moeten opbrengen. Een andere ervaring dus, maar is deze ervaring interessant genoeg om andere games voor opzij te leggen?

Battle Royale extraordinair
Het verhaal van Danganronpa kan worden vergeleken met het Japanse “Battle Royale” of de “Hunger Games” boeken en films: Zestien studenten worden op een eiland gedropt en de enige manier om weg te komen is door iemand te vermoorden. Wanneer een student wordt vermoord, vindt er een ‘class trial’ plaats, waarbij de klas probeert uit te vinden wie de dader was. Als zij dit juist hebben, wordt de dader vermoord. Wanneer ze het echter fout hebben, wordt iedereen behalve de dader vermoord en mag deze naar huis. Het verhaal heeft een enorm geflipt Japans sausje, wat zich bijvoorbeeld uit in een teddybeer die aan het hoofd staat van de hele operatie.

Schuld en boete
Je volgt in het spel het hele gebeuren vanuit de ogen van een van de studenten. Het verhaal ontwikkelt zich vooral door het lezen van conversaties van de personages. Grofweg zijn de gebeurtenissen in drie delen gesplitst. Overdag bespreken de studenten eerdere gebeurtenissen en kan er met hen individueel worden gesproken. Dan vinden er enkele belangrijke gebeurtenissen plaats, soms een moord, maar er zijn ook andere zaken waar vanwege spoiler-overweging maar beter geen voorbeeld van kan worden gegeven. Wanneer iemand wordt vermoord, ga je allereerst op zoek naar bewijs door de zaak te onderzoeken en met anderen te spreken. Ontdek je iets interessants, dan wordt dit een ‘truth bullet’. Deze kun je later gebruiken in de class trial.

De class trial is eigenlijk het enige gedeelte dat daadwerkelijk gameplay bevat. Samen met de andere studenten probeer je erachter te komen wie de dader was. Je probeert fouten te ontdekken in hun beredenering, of juist hun mening kracht bij te zetten. Dat doe je door de verzamelde truth bullets af te schieten wanneer die van toepassing lijken. Ook vinden er tijdens de trial andere mini-game-achtige zaken plaats. Zo zal je een soort galgje spelen om achter bepaalde woorden te komen, of moet je op een bepaald ritme de bezwaren van anderen afschieten.

Goed verhaal man
Tijdens de class trial ben je dan wel bezig met iets wat meer op een game lijkt, maar wanneer iets niet lukt kun je dit net zo lang proberen tot je er wel in slaagt. De progressie is dus volledig lineair in de zin dat je als speler in feite geen invloed op het verhaal hebt, net zoals in een ‘gewone’ comic. De Danganronpa comic die zo ontstaat is gelukkig best goed. Het verhaal weet vaak te verrassen en het ontmaskeren van de daders is een leuke opgave. Een aparte rol is weggelegd voor het eiland zelf, dat vele geheimen herbergt en daarnaast is de vraag welke organisatie de studenten op het eiland heeft gezet. Deze afwisseling tussen de moorden die redelijk los van elkaar staan en de overkoepelende vraag wat er allemaal speelt zorgen voor een verhaal waarin je meegesleept wordt.

Het is dus best leuk om op deze manier een verhaal mee te krijgen en ook de Japanse gekheid zal veel gamers kunnen bekoren. Toch voelt de minimale interactie soms als een gemiste kans. Het is jammer dat je als speler altijd het (terechte) gevoel hebt dat je een pad bewandelt wat al volledig voor je is uitgelegd. Vooral omdat het verhaal zich ook zou lenen voor wat meer interactie. Het heeft de makers op deze manier wel de mogelijkheid gegeven om het verhaal ver uit te diepen tot iets waar je tientallen uren in verdiept bent. De class trials zijn leuk maar soms wat frustrerend wanneer het niet lukt om uit te vinden wat de makers nu precies voor ogen hebben. Het leuke is wel dat je hierdoor het gevoel krijgt zelf ook stapje voor stapje erachter te komen hoe dingen precies in elkaar steken. Het dwingt je om ook zelf na te denken in plaats van alleen de pagina om te slaan.

Conclusie
Danganronpa 2 geeft je een interessant en vermakelijk verhaal van vele tientallen uren en het enige dat je hiervoor hoeft te doen is teksten en afbeeldingen door te klikken en een soort mini-games te spelen. Dat is niet veel en voor de een zal dit daarom een leuke afwisseling zijn met de adrenaline-georiënteerde games van nu, terwijl de ander het geduld niet zal kunnen opbrengen. Denk je dat je bij de eerste groep hoort, dan is de Danganronpa 2 zeker een aanrader. Helemaal wanneer je niet schuw bent van een flinke portie Japanse gekheid.

Deze review is geschreven door Wouter Versluijs