Enkele jaren geleden dropte ontwikkelaar From Software een bommetje in gamesland door Demon’s Souls exclusief voor de PlayStation 3 te lanceren. Er werd toen weleens geklaagd dat de huidige generatie games de spelers te veel bij het handje zou nemen. Extreem makkelijke moeilijkheidsgraden, spellen die praktisch zichzelf besturen, sterven zonder enige straf, het zijn slecht enkele voorbeelden waarmee men een zo groot mogelijk publiek probeert aan te trekken. De meeste gamers willen graag vooruit, zonder veel gedoe en het liefst zo snel mogelijk. Iemand die een uitdaging zocht greep terug naar het aloude Mega Man, Contra, Ninja Gaiden en andere retrospellen die de naam ‘hardcore’ waardig zijn. Welnu, Demon’s Souls deed wat andere spellen al lang niet meer deden: een uitdaging bieden waar je U tegen kon zeggen. Het rollenspel werd geroemd om zijn onvergefelijke gameplay en de daarbijhorende voldoening wanneer het dan toch eindelijk eens lukt. Een opvolger kon niet uitblijven en al snel kwam From Software op de proppen met Dark Souls. De Xbox 360 werd deze keer ook voorzien van een exemplaar en iedereen was tevreden. Of toch niet helemaal? De pc-community vond dat ze achteruitgestoken was. De pc wordt immers toch nog steeds als hét hardcore platform bij uitstek gezien? From Software zag hun fout in en begon aan een port, inclusief alle DLC, van hun met lovende kritieken onthaalde spel.
Laten we dat laatste wat meer duiding geven. Het feit dat je immens snel doodgaat, zorgt ervoor dat je elk onbekend gebied met een zekere argwaan betreedt. Leg het loodje en je begint opnieuw vanaf het laatste kampvuur waar je kon rusten. Bij deze vuren kan je ook de vaardigheden van je personage verbeteren. Hiervoor heb je echter ‘souls’ of zielen nodig, die je op hun beurt dan weer verkrijgt door het doden van vijanden. Er zit echter een grote twist aan heel dit systeem. Waan jezelf even ver weg van een kampvuur. Je hebt onderweg veel wezens een kopje kleiner gemaakt en bijgevolg bulk je van die belangrijke zielen. Dan landt uit het niets een overmaatse draak vlak voor je neus. Het beest blijkt bovendien met het verkeerde been uit bed gestapt en valt je aan. Voor je het goed en wel beseft staar je naar het zwarte scherm met de woorden ‘You Died’. Je begint weer helemaal van vooraf aan, maar die zielen die je nu goed zou kunnen gebruiken om je personage een boost te geven, blijven achter op de plaats waar je gestorven bent! Er zit dus niets anders op dan de hele tocht opnieuw te maken.
Zulke situaties lijken alleen niet vervelend, ze zijn het ook en het spel zit er vol van. En daar komt de magische kracht van Dark Souls bovendrijven:je probeert het toch telkens opnieuw. Je dood voelt altijd als een persoonlijke fout aan. Door die brug wat voorzichtiger te betreden, had je misschien een eerlijke kans gemaakt tegen die draak? Het zijn dingen die je jezelf constant influistert. Misschien had ik het zo moeten doen, die andere weg moeten nemen of die moeilijke baas op die manier moeten aanpakken? Na veel proberen zal je uiteindelijk de juiste keuze maken, de goede weg nemen en die ene zwakke plek vinden. Het geeft je een gevoel van zelfvoldoening zoals slechts weinig andere spellen dat kunnen bieden.
Net zoals bij zijn consolevriendjes is er is ook een beperkt online gedeelte dat perfect aansluit bij het hoofdverhaal. Andere spelers kunnen je waarschuwen voor gevaar door overal berichten achter te laten. Wees echter op je hoede, spelers kunnen schrijven wat ze willen en die ene hint om links af te slaan kan je wel eens recht naar de dood leiden. Spannender wordt het wanneer anderen zich in jouw wereld begeven. Om je te helpen, of om je te doden en je zielen mee te nemen. Het gevaar komt werkelijk van overal!
Oordeel Dark Souls Prepare To Die Edition (PC)
- Graphics
80 - Gameplay
90 - Originality 85
- Sound 80
- Replay 85
- Eindcijfer 85
365 )
24-09-2012 10:42
