Prachtig uitzicht
Met The Following verplaatst de actie zich van de zanderige stad Harran naar het groenere en uitgestrekte Farmland. Het is een fijne verandering van omgeving, want persoonlijk had ik wel even genoeg zand en smalle steegjes gezien. Daarnaast ziet het er gewoon prachtig uit. Het is mooi als je door het hoge gras loopt, maar ook als je boven op een toren staat en van het uitzicht geniet. Ontwikkelaar Techland wist mij een jaar geleden al te verbazen met de mooie plaatjes van Harran, maar met The Following weten ze dat gewoon nog vast te houden en misschien zelfs een beetje te evenaren. Helaas zijn ook de technische mankementen van het origineel gebleven. Iets dat waarschijnlijk ook niet zomaar opgelost kan worden met deze uitbreiding, maar wat toch wel jammer is. Gelukkig weet de game nog genoeg moois te bieden om die technische foutjes te kunnen vergeven.
Meer rijden
Aan alles is te zien dat de ontwikkelaars The Farmland hebben ingericht voor jouw nieuwe voertuig: de buggy. Grote open vlaktes met opvallend weinig obstakels nodigen uit om doorheen gecrost te worden, al dan niet met een paar zombies op de bumper. Dit racemonster wordt jouw nieuwe grote vriend en is meteen ook misschien wel jouw sterkste wapen. Dit betekent wel dat je hem ook goed moet onderhouden, net als al je wapens. Je moet dus op zoek naar benzine, motoronderdelen en andere voorwerpen om jouw buggy te onderhouden, maar ook om hem uit te bouwen. De buggy kent een eigen skill tree waarmee je de wagen steeds betere eigenschappen kan geven. Zo ben je in het begin bijvoorbeeld overal op zoek naar benzine om maar door te kunnen rijden. Later in het spel, als je de buggy hebt uitgebouwd, zal je merken dat dit minder belangrijk wordt en je dus meer kan gaan focussen op het daadwerkelijk omver rijden van de zombies. En dat is me toch leuk! Waar je in Dying Light voornamelijk bezig bent met het wegrennen van de zombies mag je nu lekker losgaan en er dwars door- en overheen rijden. Het is toch wel erg fijn om het ook een keer op die manier aan te kunnen pakken.
Minder lopen
Tegelijkertijd schuift hiermee ook het paradepaardje van Dying Light naar de achtergrond, want het freerunnen is niet meer zo prominent aanwezig. Er zijn nog wel kleine dorpjes waar je een beetje kunt klauteren en er staan hier en daar torens waar je in kunt klimmen, maar over het algemeen is de omgeving vooral heel vlak en uitgestrekt. Dat maakt het heel lastig om te voet weg te komen van een horde zombies en dus zal je toch snel weer die buggy pakken. Nu is het leuk om met die buggy rond te rijden, maar ik had toch graag iets meer klim- en klauterwerk terug zien komen in The Following. Een andere opmerkelijke verandering is dat er veel minder 'safe zones' zijn om in te respawnen als de zombies toch van je hebben gewonnen. Hierdoor moet je soms een groter gedeelte opnieuw doen dan je zou willen.
Slap verhaaltje
Wat wel weer terug is, is het matige verhaal. Het verhaal van Dying Light is al niet heel origineel en spannend te noemen en het leek erop dat ontwikkelaar Techland dit serieus wilde verbeteren bij The Following. Er werd een nieuwe schrijver aangenomen om de boel weer glad te strijken en iets beters neer te zetten voor deze uitbreiding. Helaas is dat dus niet gelukt. In The Following ga je op zoek naar een sekte die zombiebeten kan genezen en de levende doden zelfs zou kunnen africhten. Kan best een goede basis zijn voor een spannend verhaal, maar helaas komt het nooit echt zo over. Dit komt ook door de overdreven stereotypische personages die je tegenkomt gedurende het spel die nooit echt serieus kan nemen. Jammer, want hier had nog een goede slag gemaakt kunnen worden.
Samen spelen
Dying Light was al een fantastische game om te spelen in coop en dat is gelukkig met The Following niet veranderd. Het feit dat de buggy een plek heeft voor een bijrijder nodigt uit om The Farmland met een vriend onveilig te gaan maken. Het is een geweldig gezicht als jij op een toren staat en onder je zie je de zombies in het rond vliegen, omdat ze in aanraking komen met de buggy van jouw maat die achtjes aan het draaien is in het weiland. En het is nog mooier als je zelf in die bijrijdersstoel zit en met een shotgun of machinegeweer nog een beetje extra bloed in het rond kan laten vliegen. Nu ik dit zo beschrijf, merk ik dat het misschien een beetje luguber over kan komen. De vergelijking met Carmageddon is snel gemaakt, maar hier gaat het om zombies. En die moeten nou eenmaal een kopje kleiner gemaakt worden om te kunnen overleven. Dat snapt iedereen wel, toch?
Conclusie
Uiteindelijk liggen er twee belangrijke pijlers in de weegschaal: aan de ene de kant de leuke gameplay en het plezier dat je kunt hebben met het Carmageddonstijl omver rijden van zombies. Aan de andere kant het magere verhaal en de technische mankementen. Welke weegt dan het zwaarst? Voor mij is dat wel duidelijk: ondanks de (hele) zwakke kanten heb ik wel veel plezier gehad met Dying Light: The Following. Waar Dying Light nog voelt als een gevaarlijke jungle waar je voorzichtig jouw weg moet zien te vinden, daar is The Following meer een speeltuin waar je lekker los mag gaan. En dan het liefst met een speelkameraad voor het maximale plezier.
Deze review is geschreven door Kevin Blokland.
Oordeel Dying Light: The Following (Enhanced Edition) (XboxOne)
- Graphics
90 - Gameplay
80 - Originality 70
- Sound 70
- Replay 75
- Eindcijfer 77
185 )
26-02-2016 15:55
