Cliff Calo, douchebag?
Daarom is het belangrijk voor mensen om te weten waar ze aan beginnen. In Escape Dead Island speel je als Cliff Calo, een twintiger die door zijn vrienden wordt omschreven als een echte ‘douchebag’. Nu is mijn ervaring met Cliff vooral gebaseerd op mijn waarnemingen tijdens het spelen van het verhaal, maar om te zeggen dat ik in die tijd zijn persoonlijkheid heel erg ben gaan waarderen ... nou nee. Misschien is het ook wel omdat de focus van het verhaal voornamelijk op de geestelijke gesteldheid van Cliff gericht is, terwijl bepaalde andere aspecten (zoals extra inzichten over de uitbraak van het virus die de hele serie in gang heeft gezet) veel interessanter zijn dan de bizarre situaties die zich gedurende het verhaal voordoen.
Tijdens het verhaal zul je namelijk af en toe het bewustzijn verliezen, of door opmerkingen van vrienden gaan twijfelen aan wat er echt is gebeurd en welk gedeelte gedroomd was. Althans, dat is de opzet van het spel. In werkelijkheid zul je bepaalde plotwendingen al van mijlenver aan zien komen, waarbij een goed oog voor detail je voornaamste wapen zal zijn.
In tegenstelling tot de reguliere delen van Dead Island ligt de focus hier ook niet op het vinden van wapens, je personage sterker maken, co-op en quests uitvoeren. Nee, Escape Dead Island legt de focus op het maken van foto’s, stealth en het verzamelen van voorwerpen. Elke omgeving die je bezoekt heeft namelijk een aantal objecten en vijanden die je kunt vastleggen met je camera. Wanneer je de wereld bekijkt door de lens van je camera, zullen deze objecten groen oplichten als je ze nog niet eerder hebt vastgelegd. Het nadeel hiervan is alleen dat er nergens echt duidelijk wordt, hoeveel objecten je in welk gebied al hebt gevonden.
Geen balans
Zoals gezegd richt het spel zich voornamelijk op rondsluipen en stealth kills maken. Voor het grootste gedeelte van het spel is de uitdaging daarbij ver te zoeken. Tenzij je praktisch recht voor een zombie staat, zullen ze je over het algemeen volkomen negeren. Van spanning is dus ook nauwelijks sprake. De moeilijkheidsgraad wordt later in het spel wel opgeschroefd, maar helaas wordt dit meteen op een overdreven manier gedaan, waardoor je uit frustratie misschien nog wel eens met controllers kan gaan gooien.
En dat is jammer, want als je begint met spelen maakt het spel best een goede indruk. Grafisch ziet de cell-shaded wereld van Escape Dead Island er bijvoorbeeld leuk uit. De frisse kleuren en het gebruik van beeldende geluidseffecten laten het spel eruitzien als een levend stripboek. Het deed mij qua stijl een beetje denken aan de klassieke shooter XIII op de originele Xbox. Maar helaas is de eerste goede indruk een illusie. Escape Dead Island is namelijk als een ritje in een achtbaan die je al eerder hebt bezocht. Het spel is voorspelbaar en qua verhaal is het lineair van begin tot eind. Want ondanks dat het aanvankelijk een open wereld lijkt, word je alleen maar van punt A naar B gestuurd. Op zich kan dat prima werken, maar als je punt A en B vervolgens drie keer voorbij ziet komen omdat je steeds terug moet reizen gaat dat al snel vervelen.
Daarnaast draait het spel ook allesbehalve solide. Ik ben geregeld vast komen te zitten in omgevingen, heb meerdere audio glitches gehoord waarbij Cliff soms twee of drie keer hetzelfde achter elkaar zei en een specifieke zombie bleef in een stuk decor vastlopen. In alles is duidelijk dat Escape Dead Island niet het niveau van de reguliere Dead Island games weet te bereiken, hoewel die af en toe ook wel wat glitches konden bevatten natuurlijk.
Conclusie
Escape Dead Island is een spin-off die, afgezien van wat lichte raakvlakken met de locaties en plotelementen, heel weinig met Dead Island te maken heeft. Natuurlijk moet je een titel op zijn eigen waardes beoordelen, maar je moet ook kijken naar wat het spel qua content biedt. En dan kun je concluderen dat er geen co-op is, er geen quests zijn om uit te voeren, er geen diepgang is qua gameplay en het verhaal ook behoorlijk zwak is. Dit spel oogt in veel opzichten alsof het geschikter is als een standalone DLC-game van een tientje, dan een normale titel. En dat is erg jammer, want tijdens het spelen zie je af en toe wel dat er op zich iets bijzonders met het spel gedaan had kunnen worden. Want die grafische stijl zou ik toch graag wat vaker voorbij zien komen. Jammer alleen dat het spel onder die toffe grafische laag niet bepaald bijzonder is gebleken. Een gemiste kans wat mij betreft.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
Oordeel Escape Dead Island (PS3)
- Graphics
70 - Gameplay
50 - Originality 50
- Sound 50
- Replay 50
- Eindcijfer 56
9.9
427 )
29-11-2014 16:26
22)
30-11-2014 08:54
