Wanneer je echter binnen je franchise van opzet verandert, loop je het risico dat mensen, inmiddels aangekomen bij deel 3, verwachten dat het spel dezelfde ingrediënten bevat als zijn voorganger. In het geval van F.E.A.R. 3 zijn dit de spannende scènes waar je van uit je stoel schrikt, en dat gevoel dat je eigenlijk niet meer verder wilt spelen, maar ook niet op wilt geven. Dat gevoel is volledig afwezig bij F.E.A.R. 3, en het is dan ook de vreemde eend in de bijt binnen de F.E.A.R. franchise. Ook vreemde eenden kunnen echter prima kwaken.
Broederlijke liefde
Hoewel de vorige delen draaiden om de sinlgeplayer-ervaring met personages Point Man en agent Beckett, kiest F.E.A.R. 3 ervoor om je nooit alleen op pad te sturen. Paxton Fettel, broer en fataal slachtoffer van Point Man, bemoeit zich dit keer met de speler. In de singleplayer doet hij dit door af en toe commentaar te leveren en in een enkel geval bij te springen wanneer nodig, maar in co-op neemt een andere speler de controle over dit personage.
Co-op is een speerpunt van F.E.A.R., dit spel hoor je eigenlijk niet in je eentje te spelen. En waar beide spelers in de meeste shooters allebei dezelfde mogelijkheden hebben, heeft Day 1 Studios ervoor gekozen om ze juist aanvullende vaardigheden te geven. Zo kan de speler die Fettel bestuurt de lichamen van vijanden overnemen, ze verlammen en in de lucht laten hangen als hulpeloze speelpoppen en kan je Point Man van een schadeabsorberend schild voorzien wanneer dat nodig is. De speler die met Point Man speelt kan alleen de tijd vertragen.
De balans is dus een beetje zoek. Waar Fettel het gevecht met een druk op de knop kan beslechten en heel dynamisch is, is het besturen van Point Man een relatief saaie en traditionele affaire. Heb je dus eindelijk een partner gevonden om co-op mee te spelen, probeer dan de rol van Fettel aan te nemen voor de optimale speelervaring. Het geeft een echte kick om een groep goed gepositioneerde tegenstanders binnen enkele seconden af te maken door een van hen over te nemen en de rest neer te slaan met het geweer van hun voormalige vriend.
Multiplayer: leuk met vrienden
Ook de multiplayer van F.E.A.R. 3 verrast. De afwezigheid van traditionele modes zoals deathmatch en capture the flag wordt goedgemaakt door de introductie van nieuwe, zoals het spannende “Fu**ing Run” waarin je een muur des doods die langzaam op je afkruipt voor moet blijven. Ook de Soul Survivor mode, waarin 1 speler de rol aanneemt van een spookachtige spectre en hij anderen moet infecteren is innovatief en leuk. Het spel zal niet zo’n lange levensduur hebben als een Call of Duty of Battlefield, maar het feit dat ze met de multiplayer iets nieuws hebben geprobeerd werkt zeker in hun voordeel.
Een bijkomend nadeel van deze innovatieve modi is echter dat veel spelers snel opgeven omdat ze het idee van de modus niet begrijpen. Het is dus zaak om snel vrienden te maken en met een vast clubje spelers lol te hebben.
Doet zijn naam geen eer aan
F.E.A.R. 3 is niet eng. Waar de vorige delen je af en toe nog de stuipen op het lijf wisten te jagen, lijkt dat deze keer niet de bedoeling geweest te zijn van de ontwikkelaar. Hoewel het spel nog steeds niet bepaald kindvriendelijk is, wordt het spel op het gebied van spanning ruimschoots overtroffen door games als Dead Space, Amnesia en zelfs Alan Wake.
Natuurlijk kan dit veroorzaakt zijn door het feit datik het spel met zijn tweeën speelde, of omdat ik als Fettel, zelf ook doodeng was. Maar eigenlijk denk ik dat ik inmiddels weet dat hoe eng de geesten in F.E.A.R ook zijn, ze je nooit pijn zullen doen. Natuurlijk is het nooit prettig om een klein eng meisje op je af te zien lopen, maar ik heb niet langer het gevoel dat ze me iets aan gaat doen.
Wat mijns inziens wel een verkeerde beslissing is van de makers, is om je regelmatig lastig te vallen met in-game achievements. Voor elke poep of scheet krijg je punten, en omdat deze tijdens het spelen worden weergegeven, haalt dit je een beetje uit het spel. Ik wil niet lezen dat ik 1000 punten krijg omdat ik 100 seconden achter een barrière gescholen heb terwijl ik belaagd word door geesten en zombies.
Frustrerend
Hoewel de gameplay in co-op erg leuk is, laat F.E.A.R. 3 zich af en toe van zijn slechtste kant zien. Respawnende vijanden, gevechten met een groot aantal vijanden op een heel klein oppervlak en instakills door bazen, dit soort zaken zouden inmiddels niet meer in games moeten zitten. Alleen op deze punten in het spel moesten mijn medespeler en ik de moeilijkheidsgraad omlaag schroeven omdat de frustratie het plezier overwon.
Waar voor je geld
F.E.A.R. 3 doet veel dingen goed. Coöperatief is het een zeer vermakelijke shooter, waarbij de synergie tussen Paxton Fettel en Point Man de hoofdrol speelt. Ook in multiplayer is het spel vermakelijk, maar vooral iets om met drie vrienden te spelen, omdat de spelers online innovatieve modi al snel voor gezien houden.
Toch miste ik de spanning uit eerdere delen en voerde frustratie de boventoon bij verschillende bossfights. Al met al is het echter een leuk spel, dat met een vriend in split-screen op de bank te spelen is. Voor mensen die op zoek zijn naar een nieuwe co-op game een echte aanrader, maar voor hen die lekker solo willen griezelen op de bank zijn andere games geschikter.
Deze review is geschreven door Jaap Olsthoorn
Oordeel F.E.A.R. 3 (Xbox360)
- Graphics
70 - Gameplay 80
- Originality 80
- Sound 75
- Replay 70
- Eindcijfer 78
419 )
13-07-2011 22:55
.
