Het grote pluspunt aan het spel is de verhaallijn en hoe die gebracht wordt. Fallout speelt in de toekomst. Er zijn grote oorlogen uitgebroken waarbij de landen gebruikmaakten van kernwapens. Daardoor moesten mensen onder de grond schuilen en konden pas veel later weer naar boven komen. Er zijn nog wel wat overlevenden, maar niet veel. Er zijn ook mensen bovengebleven, maar die zijn veranderd in mutanten.
In het begin van het spel kun je uit een van de drie personages kiezen: een man, vrouw of een ghoul. Hun verhaal verschilt wat, maar niet dramatisch veel. Het verhaal begint als je op zoek gaat naar the brotherhood, een soort ridderorde waar je bij wil horen.
De makers van het spel nemen zich gelukkig niet erg serieus. In het begin vraagt een hoer of je mr. pussy voor haar kunt vinden. Dat blijkt haar weggelopen kat te zijn. Een andere keer kom je een ghoul tegen die van ouderdom zijn ledematen soms verliest. Hij stuurt je erop uit om de stukken van zijn lichaam weer terug te vinden. Het spel laat je vaak lachen door de absurde quests en het voortdurende gescheld van de hoofdpersoon.
Bij een rpg hoort ook het kopen van equipment en dat zit hier ook in het spel verwerkt. Bij sommige spellen vind je alle equipment of moet je juist alles kopen, maar hier is dat goed verdeeld. Er is altijd nog wel wat leuks te koop in de shop. Heb je even geen geld dan ga je gewoon door en vind je wat leuks verstopt in de kisten.
Het spel is trouwens ook niet moeilijk. Af en toe moet er geheald worden, maar stimpacks zijn in grote overvloed aanwezig dus dat is geen probleem. Een baas kan af en toe voor problemen zorgen, maar je gaat niet vaak dood van gevechten. Het vaakst ga je dood doordat je in een gat valt. Er zit namelijk toch nog behoorlijk wat springen in en soms is het niet goed te zien waar nu de grond is en waar het gat is.
De bazen zijn best indrukwekkend
De graphics van het spel zijn best goed. De characters zien er leuk uit en de filmpjes zijn mooi. Voor elk van de chapters komt er namelijk een zwart wit filmpje waardoor het lijkt alsof je naar een oude nieuwsuitzending kijkt. Erg leuk gedaan. De omgevingen zijn wat minder, meestal zijn ze nogal overheersend met een kleur zoals geel, bruin of zwart. De sound van het spel is erg goed. De muziek valt niet echt op, maar alle tekst wordt wel gesproken en is vaak erg grappig. Niet alleen als je met mensen praat, maar soms hoor je ook je vijanden tegen elkaar praten.
Lengte:
Het spel is niet echt lang, maar ook niet binnen een paar uur voorbij. Er is niet veel replay value in het spel. Je kunt het spel nog een keer spelen met een andere character, maar het blijft hetzelfde hakken. Het is wel aangeraden om het spel met zijn tweeën te spelen. Dan lach je samen om de grappen en vecht je om de beste items en geld. Dat maakt het spel een stuk leuker.
Ratten, ook in dit spel een van de eerste vijanden
Fallout: Brotherhood of steel is eigenlijk een uitgeklede versie van Baldur’s gate met een flinke dosis humor erbij. De gameplay wordt snel saai doordat het alleen hakken en wat springen is. Levels omhoog gaan is niet leuk, omdat je toch bijna geen coole skills krijgt. De graphics en sound zijn degelijk, maar niet heel goed. Al met al is het een middelmatige game die qua gameplay snel gaat vervelen. Als je het echter voor een zacht prijsje koopt en het met een ander samen speelt kun je alsnog heel wat lol hebben. Want wie wil er nu niet met een vriend vechten om een rotte oogbal?
Oordeel Fallout: Brotherhood of Steel (PS2)
- Graphics 60
- Gameplay 65
- Originality 70
- Sound 71
- Replay 63
- Eindcijfer 68