Retrospect
Voor de andere mensen die het in 2005 of 2009 ook niet hebben meegkregen: in Killing Floor neem jet het als speler in first-person perspectief op tegen golven van gemuteerde, zombie-achtige schepsels (ZEDs). De game is in hoofdzaak een "horde" mode, waarbij steeds golven tegenstanders op de speler(s) worden afgestuurd. Zijn alle ZEDs van een golf neergehaald, dan krijg je als speler ongeveer twee minuten de tijd om je verdiende punten (of "dosh") uit te geven aan nieuwe wapens, bepantsering en munitie. In KF2 verandert er veel….al niets. Bovenstaande is nog steeds het geval, al speelt het "verhaal" zich deze keer af op het vaste land van Europa. Stel je van het verhaal niets voor, maar de setting en de karakterskins zijn iets meer op Europa gericht. Gezien de makers uit Georgia, US komen, kun je dus voornamelijk stereotypes als skins verwachten, al doen wij Nederlanders het niet verkeerd. Nederland wordt gerepresenteerd in een semi-coole DJ, inclusief grote koptelefoon. Ach, het is in ieder geval geen boer op klompen.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen
Zoals gezegd, KF2 zadelt de speler iedere ronde op met een probleem. Een veertigtal ZEDs stromen je level in en het is aan jou (en -online- je teamleden) om dit gespuis (wederom) dood te maken. De ZEDs worden zombies genoemd, maar zien er meer uit als de gemuteerde wezens in eerder genoemde games zoals Doom en Painkiller. Denk hierbij aan mensachtige wezens met zwaarden als armen en opgezwollen dikke wezens die vergif uitbraken. In totaal zijn er zo'n 8 verschillende tegenstanders en 12 levels. De levels verschillen op hun beurt van een boerderij in de nacht tot een verlaten legerbasis in de sneeuw. Verder dan deuren sluiten gaat de interactiviteit met de levels jammer genoeg niet. Voorafgaand een sessie kun je het aantal golven instellen van 4 tot 10. Omdat je in iedere golf meer dosh verdient, word je iedere ronde sterker. Wanneer je genoeg dosh hebt, liggen er erg leuke wapens op je te wachten, welke mij terug deden denken aan klassiekers als de BFG. Die wapens heb je zeker nodig, want iedere golf bevat sterkere ZEDs dan de eerdere. Na de laatste ronde wacht een eindbaas. Hiervan stelt KF2 er welgeteld twee keer zoveel beschikbaar als in het origineel: 2.
Klein maar fijn
Klink ik negatief? Niet de bedoeling. Wel ben ik wat verwend tegenwoordig en stelt de hoeveelheid content me wat teleur. In het jaar dat EA zijn vervolg op Titanfall niet alleen uit heeft gebreid met nieuwe modes, Titans, etc, maar zelfs met een gehele verhaalmodus komt, doet KF2 lekker zijn eigen ding. Dat eigen ding doet KF2 dan wel weer erg goed. De actie is scherp en spannend en blijft uitdagend door het onvoorspelbare karakter van iedere golf. Ook zijn de meeste tegenstanders geen enorme "bullet sponges" maar kan een goed gemikt salvo vaak voldoende zijn. Hiernaast verdien je naast dosh, wat je binnen een sessie kan uitgeven, ook ervaringspunten. Deze ervaringspunten zijn klasse (perks) gebonden, waarvan er 10 beschikbaar zijn. Iedere perk heeft voorkeurswapens, welke mee profiteren van de unieke speciale vaardigheden (skills) van iedere individuele perk. Iedere perk heeft vervolgens 5 slots beschikbaar voor in totaal 10 skills. De perks lopen uiteen van klasses die vooral schade uitdelen, tot een medic die voor het team zorgt. Met dit systeem brengt KF2 een klein beetje diepgang, maar zorgt het er tegelijkertijd voor, dat iedere klasse vooral met zijn eigen perkwapens speelt.
Waar voor je geld?
KF2 bevat een tweetal modi: on- en offline. In de offline multiplayer neem je het in je eentje op tegen de golven tegenstanders. Dit geeft een wat leeg gevoel en is enkel leuk om wat te oefenen en levelen met de perks en skills. KF2 schreeuwt met zijn retro-achtige opzet op splitscreen co-op, maar die is helaas niet aanwezig. Voor multiplayer ben je dus aangewezen op het PSN, waar je met vrienden of totale vreemden moet samenwerken om de golven te breken. Dit alles wordt vloeiend, maar niet beeldschoon in beeld gebracht, onder het genot van een opvallend oppompende heavy metal soundtrack. De opzet van het spel laat het open voor Tripwire om nieuwe elementen via updates toe te voegen. Dit is gezien de afkomst van de maker zeker te verwachten, maar tot op heden is er niets aangekondigd. Met meer modes, (perk)wapens en levels kan KF2 doorgroeien, maar voor nu is de game leuk voor 2 á 3 potjes in de avond, alvorens je met iets anders verder gaat.
Conclusie
In de drukste maanden van het jaar, is het vechten om aandacht van verwende gamers. Aan first-person spellen is ook nog eens geen gebrek, waarbij de marketingcampagnes van Battlefield, Call of Duty en Dishonored om je aandacht vechten. In al dat geweld komt Deep Silver (on)doodleuk aanzetten met een aparte, beperkte en zeer uit de toon vallende game. In alle aspecten is KF2 een underdog, gedoomd om in het voorjaar van 2017 in de budgetbakken te vallen. Het eigen karakter en de korte, intensieve potjes geven echter wel een ouderwets lekker shootergevoel. Hersens uit en zorgen dat je de volgende golf overleeft, dat is wel weer eens een prettige afwisseling op andere, steeds meer ingewikkeld wordende, games. Een klassieker als Left 4 Dead zie ik KF2 niet worden, omdat de game hiervoor simpelweg niet vernieuwend is en de spanning niet beklijft nadat de boss is verslagen, maar een spel dat je nog tijden iedere dag oppakt voor een of twee potjes is KF2 zeker wel. Ben je gek op ouderwetse shooters? Zoek je iets voor tussendoor? En heb je een klein budget? Dan zou KF2 best wel eens voor jou kunnen zijn. Heb je het al druk zat, wacht dan even tot het voorjaar. Dan is de prijs gezakt. Maar het tijdloze karakter van KF2 kan nog prima even mee. Wees nu eerlijk; zombies schieten is iets van alle tijden.
Deze review is geschreven door Jeroen Knop.
Oordeel Killing Floor 2 (PS4)
- Graphics 75
- Gameplay 85
- Originality 60
- Sound 80
- Replay 90
- Eindcijfer 75