Fatality!
Vanaf het moment dat de eerste matpartij gestart wordt, vallen mij de spetterende visuals op. Met name de omgevingen waarin de gevechten plaatsvinden en vechtersbazen zelf zien er fantastisch uit. Het is jammer dat deze lijn niet doorgetrokken wordt naar alle onderdelen van het spel. De Fatalities en animaties komen op mij wat blokkerig en onafgewerkt over. De gloriedagen van Mortal Kombat kunnen natuurlijk niet herleven zonder de terugkeer van alle bekende personages uit de eerste drie delen en hun karakteristieke aanvalstechnieken. Ook de aanwezigheid van bekende stages als The Pit en bekende kreten als ‘Finish Him!’ en ‘Fatality’ dragen bij aan het gevoel van nostalgie. En zelfs de knoppencombinaties zijn nagenoeg hetzelfde gebleven, ondanks dat de controllers zelf in de loop der tijd geëvolueerd zijn.
Oneindige mogelijkheden
Bij een nieuwe titel verken ik altijd eerst welke opties er zijn. Bij de jongste telg uit de Mortal Kombat serie valt het me op dat ik offline met maximaal drie van mijn vrienden de strijd aan kan gaan. Weliswaar is het aantal speltypen hierbij behoorlijk gereduceerd, maar meer dan een Versus Mode hebben jij en je vrienden vaak toch niet nodig. Mocht de speler in zijn eentje willen spelen, dan kan hij terecht in veelvoud aan speltypen, waaronder de Arcade Mode, Story Mode, Tag Team, Training en Challenge Tower. Hoewel de één op één gevechten in Mortal Kombat altijd favoriet bij mij waren, denk ik dat de introductie van het Tag Team daar verandering in brengt. In plaats van één vechtersbaas krijgt de speler nu de beschikking over twee kompanen, die voor elkaar door het vuur gaan. De climax van deze samenwerking wordt bereikt wanneer de speler op het juiste moment tussen de personages wisselt en de ingezette combo met het andere personage succesvol afrondt.
De Challenge Tower biedt de speler in totaal 300 verschillende uitdagingen, waarbij de opdrachten steeds lastiger worden. Het gaat hierbij veelal niet om het uitschakelen van een opponent, maar om diverse opdrachten waaronder het verslaan van een horde vijanden of het doormidden slaan van een stapel houten planken.
Verder valt mij op dat The Krypt teruggekeerd is. Op deze begraafplaats der begraafplaatsen kan de speler zijn zuurverdiende MK munten inruilen voor extra’s als nieuwe Fatalities, artwork en secundaire kostuums voor elk van de personages. De MK munten kunnen onder andere verdiend worden door het succesvol uitvoeren van gecombineerde aanvalstechnieken, het winnen van gevechten en het bekronen van een overwinning met een Fatality. Na ongeveer 200.000 MK munten binnengesleept te hebben, ben ik pas net over de helft, dus met het vrijspelen van deze extra’s kan de speler zich minstens een week bezighouden.
Mocht dit nog niet voldoende zijn, dan resteert nog de Online modus, waarbij vooral King of The Hill in het oog springt. Hierin wordt een complete lobby actief bij het gevecht betrokken door de mogelijkheid om het gevecht bij te wonen vanuit commentaarpositie. Mocht het een heel matig gevecht zijn, dan kan de lobby daar op reageren met boegeroep of het gooien van tomaten! De verliezer van deze wedstrijden verlaat de ring en sluit weer aan in de rij in de lobby, tot hij weer aan de beurt is. De winnaar blijft vanzelfsprekend in de ring, totdat hij zijn meerdere in iemand anders moet erkennen. Dit is mijns inziens een inventieve manier om de wachttijd van de andere spelers te veraangenamen.
Can I play, Daddy?
Iedereen kan Mortal Kombat spelen. Of je nu een buttonbasher bent die gewoon maar willekeurig wat knoppen indrukt, of iemand die dagen en nachten traint voor een groot toernooi om daar de beste te kunnen zijn en die alle combinaties van zijn favoriete personages kan dromen. De besturing is zeer functioneel en via de handige Tutorial wordt een speler snel wegwijs in de wereld van Mortal Kombat. Hierbij geldt echter wel, dat wanneer de moeilijkheidsgraad omhoog geschroefd wordt, het meer aankomt op de vaardigheden van de speler, waardoor het spel een leercurve biedt aan de spelers. De Fatalities zullen voor sommigen een uitdaging zijn om succesvol te voltooien. Hiervoor geldt uiteraard dat oefening kunst baart en dat de aanhouder wint!
Mortal Kombat is al vanaf het begin van de serie berucht vanwege de enorme hoeveelheid bloed en het extreme geweld (Fatalities). Met dit deel wordt wederom het PEGI-logo van 18 jaar of ouder eer aangedaan. Naast de overbekende Fatalities worden de X-Ray Moves geïntroduceerd. Door schade op te lopen of juist toe te brengen aan de opponent, wordt de X-Ray meter gevuld. Op het moment dat deze gevuld is, kan de X-Ray aanval ingezet worden. Eenmaal succesvol afgerond, volgt een korte cutscene, waarbij expliciet in beeld komt hoe botten gebroken worden. Had ik al gezegd dat Mortal Kombat niet geschikt was voor tere zieltjes?
Too much of a good thing
Pints of blood
Toch ben ik niet over alle facetten van het spel te spreken. Zo stelt het verhaal achter het spel maar weinig voor. Het is hiermee duidelijk ondergeschikt aan de actie en het spektakel die de speler dient te vermaken. Tevens heb ik met de X-Ray Moves een haat-liefde verhouding. Enerzijds stellen ze de speler in de gelegenheid terug te komen in een verliezende wedstrijd en anderzijds kunnen ze te bepalend zijn voor het verloop van een wedstrijd. Zo kan een ronde tegen een eindbaas heel snel afgelopen zijn, wanneer hij de X-Ray aanval succesvol inzet. Jouw levensbalk slinkt namelijk in één keer met meer dan vijftig procent, waardoor het al vrij snel Game Over betekent, zeker wanneer de moeilijkheidsgraad een paar standen omhoog gezet is. Ook bespeurde ik af en toe een technische tekortkoming, waarbij het spel de snelle actie met moeite kon verwerken. Zo bevond mijn opponent zich tijdens een gevecht plotseling buiten het strijdperk, totdat de achtergrond weer goed ingeladen was. Tot slot vind ik het onbegrijpelijk dat cutscenes in de Story Mode niet gepauzeerd of overgeslagen kunnen worden. We leven inmiddels in 2011 en de gebruikte techniek is op dat vlak achterhaald.
Overdaad schaadt
Mortal Kombat, geweld en bloed zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een Fatality in Mortal Kombat is tof, omdat het totaal over de top is en vooral dient om de tegenstander nog eens extra te vernederen en het een bekroning van een glorieuze overwinning betekent. Toch ben ik niet geheel te spreken over de uitwerking van het geweld in een klein gedeelte van het spel. Bij de animaties uit The Krypt slaat het spel namelijk de plank volledig mis. Wanneer een nieuwe aanvulling voor de collectie wordt aangeschaft, volgt een bloederige animatie, waarbij een mens op bloederige wijze uit elkaar getrokken wordt of zijn buik opengetrokken worden door een stel vogels. Bovendien worden elk van deze animaties tig keer hergebruikt bij het aanschaffen van een nieuwe extra. Het past niet in het spel, omdat de rest van het geweld een functie heeft en dat is juist in deze situatie niet aan de orde.
Waar voor je geld?
Oude tijden herleven met de nieuwe Mortal Kombat! De serie voelt als herboren en speelt erg lekker weg. Ik heb me inmiddels vele uren vermaakt met het spel, omdat er een diversiteit aan speltypen is en omdat er genoeg valt vrij te spelen. Kleine technische tekortkomingen voorkomen mijns inziens echter dat het spel als absolute topper bestempeld kan worden.
Deze review is geschreven door ConAir
Oordeel Mortal Kombat (Xbox360)
- Graphics
85 - Gameplay 85
- Originality
50 - Sound 80
- Replay
90 - Eindcijfer 85
1072 )
23-04-2011 03:19
3)
05-05-2011 22:46